İlk hikayemiz hayırlı olsun! Bu hikayeyi ben yazdım. Yani kendim kafamda kurguladım. Umarım beğenirsiniz korkuseverler. İyi korkular!
O gece içimde garip bir his vardı. İç sesim dışarı çıkmamı söylüyordu. İçimde de garip bir enerji vardı. Bu yüzden kardeşim Lucy'e (9) ben gelene kadar dışarı çıkmamasını ve kimseye kapıyı açmamasını söyledim. Annem ve babam akraba gezisine çıkmışlardı ve kardeşimle yalnızdık. Evimizin bulunduğu sokak biraz tenhaydı ama yine de dışarı çıkmak istiyordum. Birkaç sokaktan geçip meydana geldim. Genellikle insanlar akşamları buraya eğlenmek amaçlı gelirler. Ama şu an ürkütücü bir biçimde hiç kimse yoktu. Hava artık iyiden iyiye kararmıştı. Eve dönmeye karar verdim ve kestirme bir yola saptım. Bu yol biraz bozuktu ve genellikle insanlar buradan geçmezdi. Bu yolu avucumun içi gibi bilirdim ve çoğu kez de kullanmıştım. Ama biraz yürüdükten sonra farklı bir yol gibi gözüktü gözüme. Daha önce hiç görmemiş gibiydim. Tanımıyordum. Telefonuma gelen mesajla irkildim. Tanımadığım bir numaraydı. Mesajı açtığımda bir fotoğraf ile karşılaştım. Bu... Bendim. Evet bendim ve şu an olduğum yerde çekilmişti. Etrafıma bakındım lakin kimse yoktu. Umursamamaya çalıştım ve yoluma devam ettim. Kestirme olduğundan girdiğim bu yol baya uzamıştı ve ben nerede olduğumu bilmiyordum. Yine telefonumun bildirim sesini duyunca tedirginlikle mesajı açtım. Yine benim fotoğrafım... Garip olansa fotoğrafa dikkatli baktığımda arkamdaki adam silüetiydi. Hemen arkama baktım ama kimse yoktu. Bu her kimse beni korkutuyordu. Adımlarımı hızlandırdım. Öyleki artık koşuyordum. Yine bir mesaj sesi gelince bu sefer bakmadım. Koşmaya devam ettim. 2 mesaj daha geldiğinde merakıma yenik düşüp baktım 3 mesaja. Önce gelen mesajda yüzüm bembeyaz olmuş, koşuyordum. Sonrakinde arkama dönüp bakıyordum. Ah, evet. Koşarken bir ara durup arkama bakmıştım. Tam o anda çekilmiş bir fotoğraftı. Vee.. Ben arkamı döndüğüm sırada ağaçların üstünde yine o silüet vardı. Erkek olduğu belliydi. Son mesaja elim titreyerek baktım. Bu mesajda da tam arkamdaydı ve bıçağı kaldırmıştı. Bana bakıp gülümsüyordu. Artık yüzünü görebiliyordum bu mesajda. Ama bir dakika... Bu son mesaj yaklaşık 30 saniye kadar önce geldiğine göre... Hemen arkama baktım ama artık çok geçti. O defalarca bıçağı boynuma saplarken neden dışarı çıktığımı düşünüyordum. Son düşüncem buydu. Ama sen sakın dışarı çıkma.
..............
Not: Youtube hesabıma abone olabilir misiniz, rica etsem? Medyaya video bıraktım oradaki videonun hesabı benim hesabım.🙂🙏 https://youtu.be/NGC0ntheSJc
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKU HİKAYELERİ (Tamamlandı)
AcakKendi kendine kapanan kapılar, gecenin bir yarısı ensenizde hissettiğiniz nefes, karanlıkta gizlenen gölgeler, camın ardında gördüğünüz karartı, telefondan gelen garip sesler ve dahası! Korku hikayeleri dinlemeyi ya da anlatmayı seviyorsunuz, değil...
