A/N: Hi guys! Sorry po kung sobrang delayed nito. As in, sobra talaga. HAHAHA! Naging busy kasi 2nd year in college ko at di na ko nagkaroon ng time mag-update. Pero summer na! Makakapag-update na ko! :D Again guys, sorry sorry sorry kung sobrang delayed na. Ang dami kong utang sa inyong mga sumusubaybay parin kahit na palaging busy si Ms. Author. Sana po ma-enjoy niyo yung mga nalalabing chapters! :D
----------
CHAPTER 63
Pumasok na sa airport si Max pero hindi ko parin kayang tanggalin paningin ko sa kanya. Mamimiss ko talaga yang mokong na yan. Haaay..
“E-ehem..”
“Uy!” Halos nakalimutan ko nang kasama ko nga pala si Anthony.
“Are you ready to go back or do you want to stare at the airport entrance until it melts?”
“Tss. You tell such corny jokes, do you know that?”
“Yeah, but chicks dig that.” Tumawa siya nang ubod ng lakas.
“Hey!” Tinakpan ko naman bibig niya. Takte, totoo bang model to dito sa US? Walang ka-poise-poise! HAHAHA!
“Aekbfrw!”
“Ha?”
Tinanggal niya kamay ko sa bibig niya. “I said, take your hand off my mouth and let’s go!”
“Tss. Sungit. Tara na nga.”
Nauna na ko sumakay sa cab tapos sumunod si Anthony. Pero sa harap parin siya umupo.
“Soo-nget. What is that?” HAHAHA! Ang cute lang ng accent niya.
“It means you have a really bad temper.”
“Well that’s just not true.”
“Weh?”
“Oh-oh nge! (Oo nga!)”
Tawa ako nang tawa sa accent niya. Pilit na pilit yung Tagalog eh. So funny. HAHAHA!
----------
*KNOCK KNOCK KNOCK*
Tumambad sakin smiling face ni Anthony pag bukas ko ng pinto.
“What?”
“We have to shoot today silly!” Bigla siyang pumasok.
“No, no, come in come in, it’s not weird at all.”
“Very nice room. Did you clean up?”
Bigla kong naalalang alone na nga pala ako sa kwartong to, kaya talagang mas konti na kalat ngayon. Feeling ko tuloy maiiyak na ko.. Miss ko na si Popeye..
“Did I say something? I’m sorry, I’m sorry!”
“No.. It’s just that..”
“I get it, you miss him.” Bigla niya kong niyakap. Mas lalo tuloy ako naiiyak.
“Ssshhh.. As soon as his plane lands, he’ll call you.”
Tumango nalang ako. Ang tagal pa bago niya ko tawagan. Bakit kasi napakalayo ng Pilipinas sa US?
“Come on Sapphie, we have work to do. It’s a fast one, I promise.”
“Okay..”
----------
“Donut?”
Muntikan na kong mapatili nang biglang may donut na lumitaw sa mukha ko. Kinuha ko tapos umupo sa tabi ko si Anthony. Kakatapos lang nila akong make up-an and everything, hinihintay nalang namin yung shuttle na magdadala samin sa may Santa Monica Yacht Harbor.
BINABASA MO ANG
My Jealous (Fake) Boyfriend (COMPLETED)
Teen FictionPano nga ba kung yung pinangseselos mo ay nagseselos na pala sa pinagseselos mo kasi nga pinagseselos mo pa siya eh nandiyan naman si pinangseselos mo? Sino pipiliin mo? Yung matagal mo nang pinagseselos o yung pinangseselos mong nagseselos? (Former...
