K.M | 23.BÖLÜM

13.3K 536 53
                                    

"Acı geldi mi tek tek değil, cümbür cemaat gelir."

Yalın - Küçücüğüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yalın - Küçücüğüm

Barlas'ın kokusunu, ciğerlerime dolana kadar içime çektim. Nasıl da özlemiştim. Koskoca yedi aydır uzaktaydık, birbirimizin kokusunu almadan yaşamıştık.

Barlas'a daha sıkı sarıldım. "Çok özlemişim." Burnunu saçlarıma dayayıp, derin bir nefes aldı. "Umarım rüyada değilimdir." Gülümsedim. İkimizin de sevgisinden hiçbir şey eksilmemişti. "Değilsin sevgilim, yanındayım."

Bir süre daha sarıldıktan sonra birbirimizden ayrıldık. Bakışlarım, bedenini süzerken zayıflamış olduğunu gördüm. "Çok zayıflamışsın." Cevap vermek yerine sadece yüzüme baktı. Galiba artık bir açıklama bekliyordu. Elinden tutup, koltuğa oturttum ve bende yanına oturdum. "Sana her şeyi anlatacağım."

Derin bir nefes alıp, cümleme başladım. Harfi harfiyen, yalansız bir şekilde bütün olanları anlatmıştım. Barlas deliye dönmüş bir vaziyette bağırıyordu şuan.

"Barlas!"

Sinirden gözü hiçbir şeyi görmediği için bağırmak zorunda kaldım. Durup, bana baktı. Resmen adamın gözlerinden ateş çıkıyordu. "Lütfen böyle yapma. Bak artık buradayım, seninleyim."

Sinirle, saçlarını karıştırdı. "O adamı geberteceğim."
Bağırıp, küfür ediyordu. Delirmişti resmen. "Hayır Barlas, öyle bir şey yapmayacaksın!"

"Eğer böyle bir şey yapmaya kalkışırsan; yıllar önce onu terk ettiğim gibi, seni de terk ederim."

Aniden bana döndü. Omuzlarımdan tutup, hafifçe sarstı beni. "Lan sen ne dediğinin farkında mısın? Aloo! Adam seni kaçırdı lan kaçırdı!"

Gülmemelisin Dolunay. Hayır Dolunay. Bu iyice kro olmuş belli ki. "Barlas geri döndüğüme pişman etme beni." Kaşları iyice çatılırken, hâlâ tutmaya devam ettiği omuzlarımı fark etmeden sıktı. "O nasıl laf lan? Sen, benim yanımda olduğun için pişman mısın?! Ne de-" Sözünü kestim. "Saçmalama!"

Bunun regl dönemi falan gelmişti de ben mi bilmiyordum acaba? Yanağını okşayıp, "sence ben, senin yanında olmaktan pişman olabilir miyim?" diyip, yanağını öptüm. Hemen yumuşamıştı. Bana sarılıp, saçlarımdan öptü. Nasıl özlemiştim öyle.

"Bizimkileri de sattım he." Omuzlarını silkti. "Salla onları ya." Kro. Beni kendine doğru çekti ve sarıldı.
Gözlerimi kapatıp, gülümsedim. Bu adam bana huzur veriyordu daha önceden söylemiş miydim?

"Bu akşam bendesin ona göre" diyince gözlerimi açıp, kafamı ona çevirdim. "Maalesef, bugün annemin yanında yatmak için söz verdim."

Anlayışlı sevgilim başını salladı. Kro olabilirdi ama anlayışlıydı. "Tamam o zaman annen daha önemli ama yarın bendesin kimseye söz verme." Kafamı olumlu anlamda sallayıp, "tamam" dedim.

KOMŞU MÜZİĞİ - Aşıklar Serisi 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin