Dolunay ve Barlas'ın aşkı...
İki yıl boyunca üst komşusunu seven bir genç kız; diğer yanda sevildiğinden bile haberi olmayan, sevgilisi olan genç bir adam.
Dolunay sabah saatlerinde sevdiği adamın evinden gelen müzik sesini fırsat bilip, bir koşu yu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güliz Ayla - İlk Öpücük Benden Olsun
9 AY SONRA;
Doğum yaklaştığı için iki haftadır annemlerde kalıyorduk. Karnım burnuma geldiği için evdeki herkes şizofreni hastası gibi davranıyordu. Babam da dahil olmak üzere. Ayağa kalksam 'dur yardım edeyim, yürüyemezsin', yemek yesem 'avaş ye boğazına kaçar, sonra hem çocuk, hem sen harap olursun, lavaboya çişimi yapmaya gitsem 'dur yanında durayım, kalkamazsın falan.' Yani anlayacağınız bana sakat muamelesi yapıyorlardı.
Bugün de Ada teyzemler, Azra teyzemler, Gizem abla bize gelmişti. Neden gelmişlerdi, niyeydi bu topluluk bilmiyordum ama gelmişlerdi yani. Erkekler bir yerde muhabbet ediyorken, annem ve teyzemler masa kuruyor, Gizem abla ise benimle muhabbet ediyordu. O kadar milletin içinde hiçbir şey yapmadan bana bakan sadece Demir'di. Sabahtan beri gözleriyle röntgenimi çekmişti. Bakışlarından rahatsız olduğumu ne kadar oflayıp, puflayarak belli etmeye çalışsam da bana mısın demiyordu.
Gizem abla da bunu fark etmiş olacak ki, kulağıma doğru yaklaşıp, "kız bu sevimsiz, playboy kılıklı Demir sana neden böyle bakıyor?" diye sorunca, dudaklarımı büzdüm. "Bir anlasam. Tutuldu kaldı."
Ben, onun niyetini biliyordum da işte!
Gizem abla Demir'e son bir bakış attıktan sonra ayağa kalktı. "Ben bir Yekta'ya bakıp geleyim." Gizem abla gider gitmez Demir yanıma gelip, elini göbeğime koymuştu. Kaşlarımı çatıp, yana doğru kaydım. "Ne yapıyorsun?"
Demir bu sorumla gözlerimin içine bakıp, gülümsedi. "Benim olacak olan ama olmayan oğlumu seviyorum." Anlamadığım için kaşlarımı daha çok çattım. "Ne saçmalıyorsun?"
Yanağımı baş parmağıyla okşadı. "Yakında anlarsın." Yanımdan kalkarken, arkasından kötü kötü ona baktım. Barlas'a ve diğerlerine baktığımda iyice muhabbete daldıklarını görünce rahatlıkla bir nefes aldım. Eğer Barlas görmüş olsaydı katliam çıkardı, başka biri görmüş olsaydı da kesinlikle Demir ile aramızda bir şeyler var sanırdı. Adam nerede, ne yapacağını bilmediği için arada ben yanacaktım.
"Haydi masaya!" Annemin cümlesiyle, herkes ayağa kalkıp masada ki yerlerini aldı. Bende yavaş yavaş kalkmaya çalışınca, Demir elini uzatmıştı. Uzattığı eline iğrenir gibi bir bakış atıp, kendi irademle kalktım. Barlas hemen yanıma gelip, Demir'e gözlerini dikince koluna girdim. Demir'in duymasından hiç çekinmeden, "kaşınıyor bu he" dedi. Demir'e baktığımda tam atağa geçicekti ki, elimle sus işareti yaptım. İlk defa laf dinlemişti.
Barlas'la masada ki yerimizi aldıktan sonra, muhabbet ede ede yemek yemeğe başlamıştık. Çorbamı kaşıkladığım sırada Demir, elinde ki ekmek sepetini bana uzattı. "Karnını iyi doyur."
Barlas, bir anda kafasını Demir'e çevirdi. "Sana ne lan benim karımın karnını doyurup, doyurmamasından!" Elindeki ekmek sepetini fırtalatınca, Demir hızla ayağa kalktı. Barlas'a yumruk atacağı sırada Barlas ondan önce davranıp, yumruğunu Demir'in gözüne yapıştırdı.
