a trip to London... (one direction fanfic, Dutch)

Chapter 31

Hee, deze volgende hoofdstukken gaan vooral over Zara en haar geheim... Enjoy! x Nina. Ik leefde me echt in, dus luister Lego House van Ed Sheeran erbij. dat is nog mooier. xoxo

-----------------------

*Zara P.O.V.*

De meiden hadden gelijk, ik moest het Zayn echt vertellen. Ook over het sms’je, Zoë en Maysie, en mijn... Geheim. Na de knuffel van de meisjes liep ik de kamer uit, mijn telefoon in mijn zak. Het leek net zo'n vertraagde scène, vooral omdat Niall nog wat wou vragen en aan mijn arm trok, maar ik hem zonder te kijken afschudde. Toen ik voor onze kamerdeur stond, moest ik eigenlijk heel hard lachen. Het had er geloof ik best komisch uitgezien. Ik klopte aan, dat leek me slimmer, en ja, ik was de sleutel vergeten. Ik klopte aan. Geen gehoor. Ik deed de deur open met mijn kaartsleutel, Zayn was nergens. Oh shit, helemaal vergeten! Niall was terug gekomen om zijn gitaar te halen, de jongens waren bijna de hele dag in de studio! Ik keek op mijn telefoon en zag allemaal whatsapp berichten.

Nina <3 zegt: Lieve schat, de jongens zijn de hele dag in de studio! Get your ass here!

Emma <3 zegt: Sukkeltje, kom hier! De jongens zijn de hele dag weg! Ga vanavond maar! Wij gaan toch uit eten met Harry en Niall, tenzij jij en Zayn meewillen? :)

Zayn <3 zegt: How are you my beautiful princess? Miss you. See you tonight ;) x x x

Ik lachte. Haha, vandaar was er niemand. Ik keek of Niall nog op de gang was, maar die was alweer weg. Ik liep weer terug naar Nina's kamer. Ik klopte op de deur die meteen openvloog.

"Sukkeltje! We riepen je nog na maar je was meteen weg!" Nina lachte en Emma duwde me weer het bed op. Nina sprong ook op bed en we zette Shrek op. Opeens werd ik niet lekker en begon een beetje wazig te zien. Nina zag het meteen.

"Zaar, gaat het?" Ze keek me bezorgd aan. Ik lachte zwak en knikte. Opeens kon ik het niet meer houden. De tranen stroomden over mijn wangen. De meiden schrokken maar herstelden zich snel. Ze hadden me wel vaker zo gezien. Vooral deze zomer. Alles kwam er uit. Ik was een emotioneel brok, mijn keel was droog en mijn ogen vol met water. Ik herinnerde me die vreselijke dag, alles was zwart en Nina en mijn vader hielden mijn hand vast. Ik huilde. Een week later was er diezelfde situatie. Alles was wit, de muren, de meubels, het bed. Maar vanaf die dag was mijn zicht geblokkeerd, alles wat ik zag deed me herinneren aan die 2 datums. 17 juli en 26 juli. Nina kwam meteen naar me toe en pakte mijn hand. Ik keek haar aan en ze trok me in een knuffel. Haar woorden stelden me echt gerust.

"Zaartje, het gaat niet zover komen. Stil maar. Het gaat niet gebeuren, je bent sterk." Ik knikte en Emma voegde zich ook in onze knuffel. Toen ik naar mijn vriendinnen keek, zag ik dat Nina naar me lachte met tranen in haar ogen. Emma keerde haar hoofd weg en wreef in haar ogen. En ik huilde maar door. Opeens zwaaide de deur open en daar stonden de 5 jongens. Ze zagen ons niet op het bed zitten en liepen snel met Niall voorop naar de keuken. Ik hoorde Louis nog met zijn mond vol praten. Nina stond op en liep naar het achterste deel van het appartement. Ik stond op maar viel meteen terug. Mijn spieren en lichaam lieten me in de steek. Ik was te erg van streek. Ik keek naar de keuken en zag de verschrikte gezichten van de 4 jongens. Nina viel in Nialls armen en huilde. De enige die niet verschrikt keek was Zayn. Hij brak. Emma hield me stevig vast. Niall streelde Nina's haar terwijl Louis de tas snel weg zette. Harry zocht zijn telefoon en zette hem snel uit. Liam liep naar het bed en ging naast me zitten. Ik ging op zijn borstkas liggen, Daddy Directioner. Iedereen dacht dat het iets tussen mij en Nina was. En Zayn, die liep naar buiten, het balkon op. Ik wou zijn naam nog roepen maar mijn stem hield ermee op. It feels like I'm dying.

***

Ik stond op. Ik was er klaar mee. Ik wou lang in bad om deze trieste bedoeling hier te vergeten, alles te vergeten. De pijn op die datums. Ik wist dat ik het iedereen moest vertellen, maar ik kon het niet. Niet nu. Vanavond, als iedereen samen was. Nina zag me opstaan en maakte zich los uit Nialls knuffel. Ze legde een arm om mijn nek heen en hielp me opstaan. Haar ogen waren rood. Ik keek haar aan en fluisterde.