Risk It All - James McVey/The Vamps fan fiction - tłumaczenie PL

~ trzydziesty czwarty ~

To było trzy dni po tym jak Tristan powiedział mi o Jamesie i jego.. przygodach. Nie odzywałam się do niego ani nie chciałam go widzieć, przez cały ten czas. Za każdym razem jak tylko o tym myślałam zbierało mi się na płacz. Nie rozmawiałam z Sophie, Connorem czy nawet Bradem. Moi rodzice zrozumieli, że nie chciałam o tym rozmawiać, więc dali mi trochę przestrzeni żeby się pozbierać, ale mieliśmy jutro wyjeżdżać. To znaczyło, że czas się spakować, po czym spędzić 12 godzin lotu z Jamesem. Nie trzeba dodawać, że nie mogłam się tego doczekać.

-Jessie? -Tris wszedł do mojego pokoju zakłócając ciszę- Jak się masz?

-Jak gówno, dzięki że pytasz. - wyrwało mi się niechcący

-Przepraszam.. to co zrobił było okropne.

-Wiedziałeś. Przez cały dzień. Wiedziałeś i nic mi nie powiedziałeś! - mój głos powoli zamieniał się w płacz

-Przeprosiłem! Czego jeszcze oczekujesz?!

-Chcę Jamesa! Chcę go takiego jaki był! Chcę go znów kochać! Chcę odwrócić wszystko to co się stało! Chcę żebyśmy tu nigdy nie przyjechali! -opadłam na podłogę szlochając po czym usłyszałam kogoś jeszcze, chwila, dwie osoby zmierzające do mojego pokoju

-Jessie kochanie.. -rozpoznałam głos mojej mamy i spojrzałam na nią przez łzy- Wiem, że to trudne. Będzie lepiej. Nigdy mu nie wybaczę tego co ci zrobił, ale jakoś sobie poradzisz, trzeba iść dalej. Zapomnij o nim. Ostatecznie. -potrząsnęłam głową dalej łkając

-Twoja mama ma rację Jessie. Nie ważne jak bardzo teraz boli, przestanie. Obiecuję. -tata powiedział i poczułam jak moje serce rozpada się na milion części więcej niż było do tej pory. Nie chciałam żeby to się skończyło. Nie chciałam stracić Jamesa na zawsze. Tak bardzo jak go teraz nienawidziłam, wiedziałam, że go kocham. Nie chciałam go stracić, na pewno nie. To byłoby o wiele trudniejsze niż cokolwiek o czym mogłabym tylko pomyśleć.

-Pozwólcie mi z nim porozmawiać. Proszę - udało mi się wydobyć słyszalne dzwięki przez ciągły płacz, który nie wydawał się mieć końca

-Dobrze. Pójdę po niego. - powiedział cicho Tris, po czym opuścił pokój.

___

Nadrabiam zaległości moi drodzy! :D