My Little Girl .

Waiting

Nasusukat ba ang pagmamahal?  Kaylangan ba may limitasyon o kaya naman kaylangan ba na binibilang ang ginagawa mo para sa taong mahal mo?

But for Ithan, wala siyang dapat sukatin o timbangin, ang kaylangan niya ay patunayan kay Denise kung gano niya ito kamahal, nakita niya ang pagkagulat sa mukha nito dahil sa tinanong niya.

"A-ano bang sinasabi mo k-kuya? " Patuloy pa rin ang paglandas ng mga luha ni Denise, he cups her face saka pinunasan ang mukha nito, they eyes meet.

"Just answer me,  Can I be?.." Pero alam ni Ithan kahit na tanggihan siya ni Denise ay hindi pa rin niya kayang turuan ang sarili para wag ipakita dito ang damdamin, lalo na ngayon na naamin na niya iyon dito. Yes, he maybe become cold and distance to Denise, dahil kagaya ngayon he was emotionally confessing to her.

"P-pero masasaktan ka lang. " Napangiti siya ng mapait saka ibinababa ang kamay niya.

"Hindi pa ba ko nasasaktan? " Mapait niyang tanong.

"I-im sorry kuya, ayokong mas masaktan kita dahil sa gusto mo lang akong iligtas sa kahihiyang kahit ako hindi ko alam kung pano haharapin. I'm just someone trash.. " Napatiimbagang siya.

"Hindi ka basura! Kasi your the precious thing that I have,  ikaw ang nagturo saakin kung pano magpahalaga at magmahal sa simpleng paraan, na kahit anong pait sa mundo, nandyan ka, you always smile at kahit na ako ang palaging dahilan ng pagluha mo, you still there. " hindi siya makalapayag na bumababa ang tingin nito sa sarili, he want her to realized that she was a princess for her.

"Pero kuya mali ito, h-hindi ko kakayanin na makitang gawin mo ang bagay dahil lang sa napipilitan ka. " Naiiyak na sagot nito,  napahilamos na siya sa mukha niya.

"Dammit!  Denise, walang mali sa pagmamahal, hinding maling magmahal. You knew it,  because you felt it,  at hindi ako mapipikitan,  because in the first place, ako dapat..  Ako dapat ang nag-aalaga sayo,  ang pumoprotekta sayo at higit sa lahat ang nagpaparamdam ng pagmamahal. Kaya isa lang ang gusto kong gawin mo,  just give me the chance to prove my love to you. " May halong pag-aasam na sabi niya pero walang imik si Denise, kaya naman nasasaktan tinalikuran niya ito saka naglakad paakyat sa kuwarto niya.

Kahit ayaw mo, hindi mo ko mapipigilan. I'll do every thing just to win your heart.
---
Kapwa tahimik lang sila ni Denise habang ang ninang at papa niya ay halata ang saya sa buong durasyon ng hapunan nila. Kagabi lang nangyari ay umamin na siya kay Denise, kaya naman buong maghapon na walang kibo ang babae,and its killing him inside.

"It was amazing,you two must go there Ithan and Denise. " Nag-angat siya ng tingin sa ama.

"I look forward to it Dad, mukang enjoy nga doon. "

"How about you Denise? " Napatingin naman siya kay Denise ng tanungin ito ng ninang niya, pero mukhang hindi nito iyon narinig. Napakunot noo siya, nakatitig lang kasi si Denise sa plato nito na halatang ni hindi nagalaw nito.

"Hija? Denise? " Nag-angat ito ng paningin saka sakto naman na nagtama ang mga mata nila, para itong nagulat saka hinarap ang mama nito.

"Yes ma?"

"Are you ok ?" Nag-aalalang tanong nito.

"Po? Ok lang po ,pasensiya na po,masama lang ang pakiramdam ko." Nagsimula na naman siyang mag-alala dito, dahil mukhang hindi nga maganda ang pakiramdam nito.

"Anong masakit sayo hija? " Katabi lang nito ang ninang niya,dinama nito ang leeg ni Denise at noo."Wala ka naman lagnat, anong masakit sayo?"

"Masakit lang po ang ulo ko."

"Magpahinga ka na muna hija.. " Singit ng ama niya saka lumingon sa kanya. Hindi na siya nagdalawang isip na lapitan si Denise.

"Can you walk? "Nag-aalalang tanong niya,tiningala naman siya nito at muling magtama ang mga mata nila ay mabilis din itong umiwasng tingin,pero tumayo na ito.

Inalalayan niya ito,naramdaman niya ang bahagyang pagka- unease nito.

"Dad,ninang,  excuse us. "

"Sige Ithan."

Naglakad na sila matapos din mag-excuse ni Denise,nasa gilid siya nito habang hawak niya ito sa mga braso. Tahimik silang dalawa habang naglalakad palabas ng dining area.

"You should talk to your mom. " Simula niya, naramdaman niya ang bahagyang pagtigil nito.

"Hindi ko kaya, hindi ko alam kung pano kuya." Nasa harapan na sila ng kuwarto nito. Hinarap niya ito saka niya hinuli ang mga mata nito pero yumuko ito, using his right hand he lift her chin up.

Nagtama ang mga mata nila, nakaramdam naman siya ng lungkot ng makita ang kalungkutan sa mga mata ng kinakapatid niya.

"Hindi mo naman kaylangang gawin iyon ng mag-isa. Nandito ako, I'm here ,you can hold to me. Diba sabi ko naman sayo, lahat kaya kong gawin para sayo,  just give me this chance. " Seryosong saad niya, nakita naman niya na parang maiiyak ito.

Ikinulong niya ang mukha nito sa mga kamay niya.

"K-kuya.. "

"Shh, maghihintay ako. Hanggang sa pumayag ka, I waited for 13 years para makita ka. Now, that your here, ngayon pa ba ko susuko." Ngumiti siya dito. The smile that will promise he never give up on her.

Tuluyan na ngang tumulo ang mga luha nito,pinunasan niya iyon gamit ang hinlalaki.

"Wag kang magmadali, kaya kong maghintay. Just take care of yourself, para sa baby natin . Go,get some rest, I love you Denise.." Saka niya hinalikan ito sa noo.

I'll wait untill your heart beats for me.