Confession ng Isang Single

Chapter 27

Di ako halos makatulog kagabi, ramdam na ramdam ko pa din yung bigat nung labi ni luke, naiinis ako! First kiss ko yun!

Kasalanan ko din naman , pero bakit kailangan pa niyang sagutin yung mali ko!! Di ko kayang kausapin si luke... Di ko kaya..masisira na ata yung ulo ko..

--->o.O mike

"Anung nangyare sa mata mo?? May lamay ba kagabi at di ka nakatulog? Ano ba ang nangyare?"-mike...

Di ko alam kung sasabihin ko ba sa bading na ito.. Dahil sigurado naman akong kalokohan lang ang isasagot sa akin, pero parang gusto ko na ayaw ko.. Ewan ko ba!!! Bahala na

Hinga malalim... "Hinalikan ako ni luke kagabi"-_-"

"Aaaaaaaah!! Confirmed gusto ka nun! O my gee? Nagustuhan mo ba?"-mike

Napa facepalm ako sabi ko na nga ba ee... " mike di ako natutuwa first kiss ko yun!!! Nasayang lang!"-ako

"Bakit sino bang gusto mong humalik sayo?"-mike

Napaurong na naman ako.. Hay nako naman.. "Wag na nga muna natin tong pag usapan.. Papasok na ako sa trabaho, bantayan mo yung bahay aa"-ako

Tumango tango naman si luke sa akin.. "pero teh, luke yun! Smith yun! Swerte ka pa din!"-mike

"Kokonyatan kita isa pa!" Sigaw ko habang papalabas ng bahay...

......

Pagkapasok ko sa arts centre, puro ako mali... Wala ako sa intonation sa rhythm at kung ano ano pang pagkakamali...di ko kayang magpractice, ang bigat ng pakiramdam ko..nako naman si luke pa rin ang tumatakbo sa isip ko...

Napansin nga ng iba na natutulig ako kaya naman pinapahinga nila ako, kung tinatanong niyo kung nasasaan si luke? Hindi ko alam, ayaw kong alamin, di niya ako kinocontact kahit magsorry man lang... Mas okay na ata yun at least walang magpapaalala kahit sino man sa amin yung nangyari sa amin kagabi..

Napaupo ako sa may balcony...

"Echicko??"

.

.

.

.

.

"Kyle??" Anong ginagawa ni kyle dito??

"Good thing nakita kita"-kyle sabay lapit sa akin... Gusto ko ngang umiyak dahil nakita ko siya, alam mo na sa tagal na di kami nagkita, namiss ko siya, di ko alam na lalong bibigat yung nararamdaman ko pag hindi ko siya nakita ng matagal..

"Kaya ako napapunta dito kasi kinakamusta kita, nagaalala na sayo si faith, ano ba ang nagyayare sayo? May sakit ka ba?"-kyle

Napayuko nako sabay ngiti

"Okay lang naman ako kyle, maayos pa naman ako, busy lang ako" palusot ko

"Busy? Dati naman kahit busy ka nagagawa mo kaming puntahan"

"Kasi kyle iba na yung ngayon ee"

"Anong iba?? Sabihin mo nga ano ba ang problema mo? Baka makatulong ako, ayaw kong nakikita kitang nahihirapan, lalo na si faith nasasaktan siya sa nangyayare"

"Kasi kyle, matagal ko na tong gustong sabihin sayo"

Dapat ko na tong ilabas, nang mabawasan ang nararamdaman ko, di ko alam kung ano man ang mangyayari basta masabi ko lang

"Ano yun? Echicko?"

"Matagal na kitang gusto, simula nung nasa university, kaya hindi ako nagpapakita dahil nasasaktan ako lalo, di ko na kayang magtiis ee"

Nanahimik si kyle... "Echicko, alam mo naman na hanggang kapatid lang ang turing ko sayo"

Ngumiti ako ulit pero may kasamang luha... "Alam ko, kaya naman hinayaan ko kayo, gusto kong maging masaya kayong dalawa na malapit sa puso ko, kaya ko to sinasabi sayo dahil ayoko nang may mapagsisihan pa na di ko man lang nabigyan ng pagkakataon ang sarili ko na umamin sa iyo... " tapos sabay punas ng luha ...."gusto ko muna mag heal kasi masakit ee... Pero kyle, gusto kong malaman mo na, hindi ako galit, masaya ako sa inyo, pero sa pagkakataon na ito, di ako robot na kayang tanggapin to, gusto ko munang mag pahinga, babalik ako pero sa pagkakataon na yun, di na ako masasaktan"

Yumuko si kyle... "Naiintindihan kita,.... Umasa ka di to makakarating kay faith, alam ko kung gaano kalalim ang pinagsamahan niyo kaya hanggang sa huli itatago ko to, at magpapanggap ako na wala kang nasabi sa akin.."- kyle

Ngumiti naman ako.. "Salamat kyle"

"Hindi echicko salamat"

At yun na yun, nagkahiwalay kami, kasama ng pag amin ko nakaramdam ako ng paglaya sa puso ko, nabunutan ako ng tinik kahit yun ang sagot niya, di naman ako nag sisi dahil nasabi ko rin sa wakas

Anonymois PoV

Sinundan ko si echicko dahil kanina pa siya balisa sa practice, di ko alam kung ano ang problema niya, pero pakiramdam ko kailangan ko siyang sundan.. Nakita ko siyang umupo sa may balcony malalim ang iniisip.... Hanggang sa dumating ang fiancee ng bestfriend niya na si kyle. Di ko alam kung ano sadya niya.. Pero isa ding kinagulat ko na makita si luke na may dala dalang bulaklak , papunta siya sa direction ni echicko. Bakit naman niya bibigyan ng bulaklak ang bruha na yun... Tumigil si luke nang makita niyang naguusap si kyle at echicko. Nakita ko yung sakit sa mata luke, gulat at pagka bigla...

"Matagal na kitang gusto, simula nung nasa university, kaya hindi ako nagpapakita dahil nasasaktan ako lalo, di ko na kayang magtiis ee"-echicko

Tiningnan ko si luke napa bitaw siya sa bulaklak na hawak niya, at bumalik sa opisina niya.... Pinuntahan ko yung pwesto ni luke kung saan naiwan niya yung bulaklak ...

Kung ganun yun pala yung sikreto niya...

Mahal niya ang mahal ng bestfriend niya...

Humanda ka echicko dahil babagsak ka na....

Luke pOV

I am supposee to apologize on what i did last night, it was some kind of stupid involuntary of wanting her... But she did it first, but i know it is a huge mistake..

I cannot think of any idea on how to explain, so here i am, hoping that she would forgive me by these flowers.. I am not a kind of man who do these stuff but since it is her i would do everything..

But one thing stopped me, is when i saw her with kyle... The one who shakes her heart....

A pain is striking throung my heart. Fear and sadness. Especially when she finally confess to him.

And i think.. I am not worthy to hear the conversation..

This flowers is nowhere to go... And i am nowhere to go this time.

I am now drowning in my sadness.. How can such a girl do this to me, when i promised myself that i would be strong..

-----

Reaching the 27th chapter :)) thank you for reading!!!

Another picture on the side....

------> echicko mendez

F :)

Vote like share comment and follow :))