Unspoken #WSA17

||4||

Κι είναι αυτό που αγνοείς για τα πάντα.

Δεν σε ενδιαφέρει να φας

Δεν σε ενδιαφέρει να ντυθείς

Δεν σε ενδιαφέρει να κάνεις τίποτα.

Κι ύστερα σε αγνοούν τα πάντα.

Κυκλοφορείς στην πόλη σαν φάντασμα μέσα σε εκατοντάδες νεκρές υπάρξεις.

Και δεν ξέρεις αν νιώθεις ζωντανός ή νεκρός.

Ή ζωντανός νεκρός.

Και κοιτάς τριγύρω κι όλα σου φαίνονται ξένα.

Σκέτο γκρι.

Και ύστερα πάτωμα.

Μόνο αυτό σε ενδιαφέρει, μόνο αυτό σε νιώθει, μόνο αυτό σου φαίνεται οικείο.

Το ακουμπάς κι αισθάνεσαι τα κόκκαλά σου να λιώνουν.

Κι ύστερα χάνεσαι στο μαύρο.

Οι γονείς σου πενθούντες κι ο κόσμος ένα κουβάρι.

Μα δεν σου καίγεται καρφί.

Γιατί ότι σε τράβαγε κοντά του, είναι πλέον δίπλα σου.
•
•
•
•
•
Κοιτάξτε τον ουρανό και αναπνεύστε
Έρχονται καλύτερες μέρες.
Με αγάπη

Ιωάννα