Ματωμένα δάκρυα τα λόγια της.
Πονεμένες ιστορίες τα μάτια της.
Μα σκοτεινό χαμόγελο τα χείλη της.
Κανείς δεν ξέρει.
Κανείς δεν την ξέρει.
Μάγισσα; Σκιά;
Ερωτευμένη;
Ποτέ κανείς δεν έμαθε.
Ίσως έφταιγε ο καπνός που μεθούσε τα μυαλά τους.
Μόνο το φεγγάρι ήξερε
Μόνο το φεγγάρι και τα ουράνια σώματα άφησε να δουν το πληγωμένο σώμα της.
Ξάφνου, ένα τσούρμο ανθρώπινων χαλασμάτων μαγεύτηκε από την ύπαρξη της μικρής σκιάς και θέλησε να μπει στον κόσμο της.
Μα, όταν είδαν την ψυχή της μπορντό σκιάς θέλησαν να την κάψουν μαζί με τις καρδιά τους.
Κι έτσι, ο κόσμος όλος χόρεψε το τελευταίο πονεμένο βαλς με θλίψη στις πληγές του.
YOU ARE READING
Unspoken #WSA17
SpiritualΜια μέρα η ψυχή θα πάρει εκδίκηση. Και όλος ο κόσμος θα μοιάζει με έναν ραγισμένο καθρέφτη κάτω από την δυνατή βροχή. Μηδενική αντοχή. Μηδενική ανοχή. Μονάχα ραγίσματα και ουρλιαχτά.
