Unspoken #WSA17

||38||

Απλά δεν καταλαβαίνεις.

Κι εγώ βαρέθηκα να εξηγώ.

Πραγματικά.

Αυτή η κούραση που καταλαμβάνει το είναι μου είναι πάνω από αυτή που αντέχω.

Δεν αντέχω να τσακωνόμαστε πλέον.

Θες να φύγεις;

Στο διάολο!

Δεν θα ρίξω ούτε άλλο ένα δάκρυ για εσένα μωρό μου.

Βαρέθηκα να βασανίζομαι με κάτι που δεν έχει αξία.

Γιατί δεν έχεις αξία

Γιατί πλέον δεν έχεις καμία αξία για εμένα.

Αν κάποτε πουλούσα την ίδια μου την ψυχή για να νιώσω τα χέρια σου πάνω μου.

Πλέον δεν πουλάω ούτε κύτταρο.

Βλέπεις πως αλλάζουν τα πράγματα ζωή μου;

Βλέπεις πως αλλάζω;

Ωωω μωρό μου.

Μην κλαις τώρα.

Είναι αργά για ψεύτικα δάκρυα.

Πλέον γέλιο.

Κακό, ειρωνικό, αδιάφορο γέλιο.

Από αυτό που τα αυτιά σου δεν αντέχουν.

Από αυτό που σου τσακίζει τα κόκαλα.

•
•
•
•
•

Για τους ειρωνικούς
Για τους δακρυσμένους της χαράς.

Υπάρχει φως παιδιά.
Απλά πολύ μακριά από το σύμπαν που ζούμε

Είμαστε 5 μέρες #1 στην πνευματική
Βουρκώνω όταν το λέω

Να χαμογελάτε

Με αγάπη

Ιωάννα