Unspoken #WSA17

||26||

Γέφυρα.

Αυτό ήταν η ζωή της.

Μια κωλοσπασμένη γέφυρα.

Κι αυτή πάνω της να προσπαθήσει να ισορροπήσει.

Να προσπαθήσει να μην πέσει στον βούρκο των λαθών της.

Από το ένα χέρι το βιβλίο
Από το άλλο το τσιγάρο και το αλκοόλ.

Αυτά ήταν η στίριξή της.

Στο τέλος της γέφυρας υπήρχε πάντα ένας αγαπημένος
Πάντα κάποιος που την περίμενε καρτερικά εδώ και χρόνια.

Ήθελε να την βοηθήσει.
Έτσι ανέβηκε σε αυτή την ατελείωτη γέφυρα.

Μα το κάρμα ήταν πούστικο, όλοι το ξέρουμε αυτό.

Κι η ζωή της έπεσε στο βούρκο της.

Τον είδε να χάνεται κάτω από τις σκιές της σκέψης της.

Τον είδε να τελειώνει.

Κι αυτό ήταν το μαχαίρι της.

Βούτηξε μαζί του.

Πλέον μια αγκαλιά δεν αρκεί για να γεμίσει με πάθος τις ψυχές τους.
•
•
•
•
•
Γι'αυτούς που πεθαίνουν για να γεννήσουν αγάπη.
Γι'αυτούς που μια πεθαμένη αγάπη τους έφερε πνοή στην σκέψη.

Να χαμογελάτε πάντα.

Με αγάπη

Ιωάννα