Unspoken #WSA17

||14||

Με κατέστρεψες διάολε.

Πονάει η ψυχή μου κάθε φορά που σε φέρνω στο μυαλό μου.

Μα, αγαπάω αυτή την καταστροφή.

Αγαπάω αυτό τον πόνο που
δημιουργείται στα σοθηκά μου.

Γιατί μου θυμίζει εσένα.

Μου θυμίζει πόσο μπάσταρδο είσαι.

Μην επιστρέψεις.

Ποτέ μην το κάνεις.

Μην χτυπήσεις την πόρτα μου ξανά.

Κλείδωσε. 

Μα το ξέρεις το κλειδί.

Και το έχεις.

Αρκεί να το πεις.

Συγνώμη.

Αυτό θέλω να ακούσω.

Αυτό θέλω να μου ζητήσεις.

Κι εγώ θα σου δώσω πολλά περισσότερα.

Θα σου δώσω πάθος, αγάπη, έρωτα.

Θα σου δώσω αυτό που αξίζει να έχει η μικρή ψυχή σου.

Αυτό που αξίζει να έχει το γαμημένο μυαλό σου.

Ίσως και λίγο θάνατο.

Ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα σημαδέψει η σκανδάλη.
•
•
•
•
Γι'αυτούς που η συγχώρεση συνεπάγεται με αμοιβαίο θάνατο.

Επιπλέον ήθελα να σας ζητήσω μια χάρη.
Αρχικά να μου πείτε όλοι σας την γνώμη που έχετε για το βιβλίο, τα κειμενάκια, κλπ κλπ.

Μπορείτε να με ρωτήσετε κάτι αν θέλετε όσο αναφορά τα κείμενα ή οτιδήποτε, idk. Ή να μου ζητήσετε να γράψω κάτι συγκεκριμένο.

Θα χαρω να σας ακούσω

Με αγάπη
Ιωάννα