Άγνωστη
Αυτό ήσουν για εμένα
Μια άγνωστη σκιά
Μα από την πρώτη στιγμή μου κίνησες την περιέργεια.
Ήσουν τόσο πολύχρωμη
Μα το έβλεπα μόνο εγώ.
Όλοι σε παρομοίαζαν ως το φάντασμα της σκιάς.
Μα δεν τους άκουσα
Ποτέ δεν το έκανα.
Κι έτσι σε πλησίασα
Πόσο χαίρομαι που το έκανα.
Μιλούσαμε, κάθε μέρα και πιο πολύ.
Και ήμουν τόσο χαρούμενη.
Ήσουν, είσαι και θα είσαι το λουλουδάκι μου
Ο μικρός καρπός της ανάσας μου.
Μου δίνεις χρώματα, ανθέ μου.
Και δεν ξέρεις πόσο πολύ σε ευχαριστώ για αυτό.
Μέχρι να σε γνωρίσω ήμουν κάτι άχρωμα
Μάλλον καλύτερα, ήμουν κάτι ανούσιο
Και απλά τα πέταλά σου έδωσαν στο σάπιο ξύλο μου οξυγόνο
Έγινες το κρασί μου δροσοσταλίδα.
Μα σε ικετεύω
Μην με απογοητεύσεις.
Δεν θέλω να πεθάνω τώρα που βρίσκω την ζωή μου
*
*
*
*
*
*
*
Κάνω αφιέρωση για πρώτη φορά
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ανάσες μικρό μου
Φτάνουμε στο τέλος αγάπες
Να χαμογελάτε
Ο κόσμος χάνει χρώμα
Με αγάπη
Ιωάννα
YOU ARE READING
Unspoken #WSA17
SpiritualΜια μέρα η ψυχή θα πάρει εκδίκηση. Και όλος ο κόσμος θα μοιάζει με έναν ραγισμένο καθρέφτη κάτω από την δυνατή βροχή. Μηδενική αντοχή. Μηδενική ανοχή. Μονάχα ραγίσματα και ουρλιαχτά.
