hp: next generation, next adventures

13. Sophie

Was het slim om Foppe te volgen? Nee. Het was slim geweest als ik een of ander geniaal plan had, maar dat had ik niet. James dacht van wel, hij keek me in ieder geval zo aan alsof ik een genie was, ben ik niet.

'Foppe?' zei ik.

'Sophie?' antwoordde hij.

'Wat is het wachtwoord?'

'Ik heb geen flauw idee.'

'Hoe wil je dat ik dit ga doen?'

'Moet je zelf maar uitzoeken.'

Ik had al zoiets verwacht. Je moet nooit een klopgeest vertrouwen, nooit.

Ik was ondertussen bij de waterspuwers. Ik had nog geen plan. Improviseren dan maar?

Foppe was al weg. Misschien kon ik dit met een spreuk oplossen.

'Accio wandelstok,' zei ik. Ik hoorde boven me wat gerommel, maar er kwam niks.

De deur was waarschijnlijk dicht, dan kon je niks sommeren. Misschien kon ik een nieuwe spreuk verzinnen, dat kostte wel veel kracht. Na een paar spreuken was je dan al doodmoe.

Ik ging het toch proberen.

'Primum est hic' eerst daar, nu hier. Ik dacht aan haar wandelstok. Er gebeurde niks.

Misschien dat als ik dichterbij kwam...

Waarom deed ik dit eigenlijk? Om te zorgen dat Foppe ons niet verraadde? Dat kon ook wel op andere manieren.

Ik besloot Foppe te roepen en dit een andere kant op te laten gaan.

'Foppe?'

Hij verscheen met een knal naast me.

'Ja?'

'Waarom wil je de wandelstok van het schoolhoofd?'

'Om kleine kindjes te pesten.'

'Maar dat kan je veel beter doen met wat smerig poeder.'

'En hoe moet ik daar aan komen?'

Hij was dus geïnteresseerd. Mooi zo, anders was mijn hele plan mislukt.

'Ik kan het wel maken.'

'Hoe?'

'Nou gewoon met wat talkpoeder, jam en misschien wat kaneel, dat geeft een mooie kleur.' Ik hield zelf ook van grappen en dit was zoveel grappiger dan wat Foppe in gedachten had, Foppe doet vaak iets met pijn, ik meer met vernedering. Vooral op mensen die het verdienen, de rotzakken. Of James.

'Dat is best een goed idee... hoe wil je daaraan komen?'

'Talkpoeder ligt op mijn kamer,' ik had eerder grappen uitgevoerd, 'de rest kan ik wel halen uit de keukens.' De elfen die daar werken geven je echt alles, zolang je er maar om vraagt.

.'Oké. Ga het halen. Ik zie je hier in een half uur terug met de spullen, anders haal ik Munro.' zei Foppe, ik knikte en ging naar Slytherin. Daar haalde ik het talkpoeder en vertrok vervolgens naar de keukens. Ik kietelde de peer op het schilderij en werd binnengelaten.

Elfen stonden in de keuken. Ze deden niet echt veel, opruimen vooral. Daarna zouden ze waarschijnlijk naar bed gaan. Ik zou net zo goed ook kunnen gaan slapen, Foppe zou nooit bewijs hebben, maar dan zouden we volgende keer een probleem hebben. Bovendien was dit veel leuker, nu het een ook echt grappige grap was.

'Sophie Shaw?' piepte een Elf.

'O hallo, Vera. Ik kwam vragen of ik misschien wat jam en kaneel kan krijgen.' Had ik nog iets anders nodig? Slagroom? ja dat klonk goed. 'En ook wel slagroom, als dat niet te veel gevraagd is.'