hp: next generation, next adventures

9. Rose

Het was een tegenslag dat we gepakt werden. Ik weet niet waar James het over had, maar het klonk veelbelovend.

Ik had die dag Kruidenkunde met Al.

Neville of professor longbottom kwam naar ons toe.

'Eropuit gegaan?' vroeg hij aan ons.

'Ja, hoe weet je dat?' vroeg Albus.

'Ik ben een leraar,' was het antwoord, 'Jullie hebben geluk gehad. Toen ik als eerstejaars eropuit ging moest ik meteen naar het Verboden Bos. Malfoy liet me toen schrikken, de rotzak, echt iets voor hem, dat zorgde ervoor dat Harry met hem mee moest. Ze kwamen Voldemort toen tegen. Dat was geen fijn nachtje,' besloot hij.

'Hij je kop over Malfoy,' zei Albus zacht.

'Wat ga je het opnemen voor Draco?'

'Nee, maar wel voor Scorpius,'zei Albus.

'Ben je bevriend met Draco's zoon? Jullie gaan echt problemen krijgen met kerst. Al heb ik hem hier nog niet gehad. Misschien is hij wel aardig, ik weet het nog niet.'

'Waarschijnlijk,' antwoordde Rose op het kerst-gedeelte.

'Oeh... Ron met zijn Gryffindor-trots, ja. Het maakt niet veel uit hoor, hij begrijpt het wel, Hermoine in ieder geval!' zei Neville.

'Weet ik, maar ik verwacht geen cadeautjes met kerst van hem.'

'Ron gaat me echt haten,' verklaarde Albus.

' Zeker weten.' Zeiden ik en Neville tegelijk.

'Dat is bemoedigend,' zei Albus.

'Nee, het komt wel goed, Albus. Hij is even teleurgesteld en legt zich er dan bij neer. Binnen een paar minuten heeft hij het al niet meer over de huizen, zo belangrijk is het allemaal niet. Ga nu maar maar verder met die planten,' zei Neville.

Zuchtend gingen we aan het werk.

Iedereen sliep in mijn slaapzaal. Ik gooide de dekens van me af en deed mijn mantel om. Ik had mijn kleren aan gehouden. Ik sloop naar beneden, naar de lege leerlingenkamer.

Vervolgens ging ik naar de Grote Zaal. James en Scorpius waren er al. Ze waren in gesprek over hoe je het best ongezien Mevrouw Doks kon trappen.

James kreeg me als eerste door.

'Hé Rose, hopelijk al een beetje kunnen slapen? Het wordt een lange nacht weet je.'

'Ja een beetje,' antwoordde ik.

'Mooi zo. Volgens mij komen de Slytherins er ook eindelijk aan,' zei hij.

En ja hoor daar kwamen ze.

'Oke dit kunnen we beter ergens doen met meer privé,' zei Sophie.

'Zeker weten, leeg klaslokaal?' vroeg James.

'Ja. Die aan het eind van de gang?'

'Tuurlijk.'

Ze liepen weg, op de voet gevolgd door Scorpius, Albus en mij. Albus probeerdde iets los te krijgen uit de tweedejaars, zonder succes. Ze gaven niet toe, maar vonden het duidelijk leuk dat Albus het probeerde.

Scorpius probeerde het niet eens. Hij liep gewoon door. Er was zoals gewoonlijk niks van zijn gezicht af te lezen. Hij had het perfecte pokerface. Het irriteerde me. Net als perfecte jongens me irriteerde. Scorpius wass niet perfect, verre van dat, maar hij was mystrieus, slim en had het perfecte pokerface. Ik wilde echt weten wat die jongen dacht. Het irriteerde me zo erg.