hp: next generation, next adventures

49. Scorpius

Ik moest zeggen: ik vond het eigenlijk erg leuk om mijn eerste grap- dé eerste grap van de week- uit te halen met mijn twee beste vrienden. Nog beter: wetend dat ze me zouden vergeven. Bovendien vond ik het leuk om zo de week te beginnen: in ons plekje, een grap uithalen met lekker veel drama. Ik bedoel maar: kijk naar hoe het is gepland, kijk naar hoe ik vertrok. Toch wilde ik ze natuurlijk wel bevriend houden, dus had ik wat hints achtergelaten om eruit te komen. De bom in de platendoos, die ze uiteindelijk hadden gebruikt en de aanwijzing voor de geheime deur. Een week voor de oorlog waren Rose en Albus aan het plannen met hun groep en ik wilde even niet in de leerlingenkamer zijn. Dat gebeurde wel eens, dan herinnerden mijn jaargenoten ineens mijn achternaam, was Nick er niet om te verdedigen of roddelde er iemand achter mijn rug om. Vaak ging ik dan even naar buiten, gewoon een rondje lopen, of vliegen. Maar toen regende het, normaal boeide me dat niet, maar ik moest nog een verslag afmaken en het had haast. Vandaar dan ik besloot even naar de kamer te gaan, natuurlijk was ik vrijwel meteen afgeleid van mijn verslag door de dingen in de kamer, maar ik zat erdoorheen en het boeide me echt niks.

Ik had al wel eens eerder door de spullen heen gekeken -en daarbij mijn beste ontdekking gedaan: de platenspeler- maar nu kon ik echt op mijn gemak alles doorzoeken. Als je door de deur kwam was er aan de rechterkant een haardvuur, met een bank ertegenover. Ertussen stond een tafel die je makkelijk hoger en lager kon zetten, maar meestal was hij vrij laag. Aan weerszijden van de bank stonden fauteuils richting de tafel. Naast de deur stond het oude krijtbord met nog een verzameling krijtjes. Achter de bank stond een laag kastje met de draaitafel erop en een paar dozen vol met platen. Ik wilde niet teveel aandacht richten op het interieur van de kamer, anders zouden ze de geheime deur vinden, maar ik vond tussen de 5 dozen ook een doos van de Marauders. Er waren er veel van de Beatles en je zag duidelijk dat vooral Sirius hem gebruikte. Toch was het een mooie verzameling Muggle-muziek, ik nam aan dat Remus hen had uitgelegd hoe het werkte. Zelf had ik het wel eens gezien, maar ik moest zeggen dat het me even kostte voor ik het echt kon gebruiken. Het feit dat de Marauders hier gezeten hadden, misschien wel aan de Map gewerkt hadden, gaf me het idee dat wij hier ook hoorde te zijn. Ik kon het niet beschrijven: maar het voelde gewoon goed om mensen te hebben die je voor waren gegaan, maar dat je niet helemaal hetzelfde was. Dat je andere dingen bereikt, maar het idee hetzelfde is: een groepje vrienden dat lol probeert te maken.

Tegen de achterwand stond ook een grote kast, met heel veel verschillende spullen van heel veel generaties. Het was echt een soort schatkist. De spullen in de kast gingen echt heel lang terug. Ik vond een dagboek met het jaar 1300, met een onleesbaar handschrift, helaas. Ook een uniform dat niks meer leek op de onze en al zo vergeeld was dat hij daar al minstens 100 jaar lag. Ook zag je de prachtige revolutie van fopartikelen. Van de standaarddingen die amper iets kunnen, ik zag er een datum op staan: 1930. Echt bijna niks magisch aan, een schokpen, letterlijk iets wat ik in de dreuzelwinkel heb zien liggen. Het werkte anders, ik had het gecheckt. De volgende: 1940, van T.R. Ik weet best dat het eigendom was van Voldemort, maar ik was gefascineerd bij hoe het werkte: je deed alsof het een spelletje was. Je vroeg aan een vriend of hij het ook wilde proberen en als diegene hem aanpakte en begon te spelen gebeurde er niks. Zodra de knop op de achterkant door jou was ingedrukt zou er na 2 minuten echter een golf inkt op je slachtoffer komen. Er kon inkt voor 5 keer in, dan bijvullen. 1970 was de volgende, Marauders tijd. Dat kon je ook wel zien: een hele doos met spul van betere kwaliteit dan ervoor. Niks in vergelijking met wat George maakt natuurlijk, dat is nog zoveel verder. Ik had nog wat verder gespit in de spullen: boeken, kleren, muziek, Muggle-spullen, brieven, tekeningen, een dode cactus, een verzameling armbandjes, een uit elkaar gehaalde radio, een fotoboek dat ik even aan de kant had gelegd, samen met een dagboek, geld (4 galjoenen, 12 sikkels en 20 knoeten), toverdrankspullen als ketels, ingrediënten en recepten, een aantal geurkaarsen, een horloge, een speelgoedautootje en nog veel en veel meer.