hp: next generation, next adventures

32. James

De volgende dag zouden we met de hele familie, plus Finn, Scorpius, Kaz en Sophie, een datum prikken voor de grap.

In de ochtend vroeg ik Scorpius wat hij nog had losgelaten.

'Niet zo veel. Dat we het deden om lol te trappen zonder nieuwsgierige ogen die alleen maar gericht zijn op onze achternaam en dat het ongeveer 1 keer per week is,' antwoordde hij.

'Heeft zij nog iets losgelaten over de Marauders?' vroeg ik.

'Dat vroeg je zeker expres, zodat zij mijn dingen over hen zou vertellen,' realiseerde Scorpius zich.

'Dat klopt,' antwoordde ik, ik wilde elk brokje informatie over mijn familie weten.

'Nou, bijna niks. Ze zei met een glimlach dat ze eraan terug dacht dat ze Black, Potter en Lupin straf gaf en die keer vorig jaar dat ze jouw vader en oom straf had gegeven,' zei Scorpius.

'O, ja, dat weet ik nog. Ze hadden ruzie gemaakt met een Slytherin uit hun jaar. Ene Patty Park, dat was echt geniaal. Vervolgens heeft ze hen na laten blijven,' zei James met een glimlach, 'Ik moest toen ook nablijven, trouwens. Net als Roxy, Dom en Fred. We... hadden ons een beetje laten gaan. Misschien was die laatste beuker niet helemaal op zijn plaats... of die klap van Fred... of die spreuk van Roxy... We kwamen er nog best goed vanaf als je het zo bekijkt. Twee keer nablijven is niet echt veel voor al die dingen bij elkaar.'

'Tegen Slytherin zeker?' vroeg Scorpius.

'Ja... geen zorgen, we lieten Molly en Sophie ongedeerd,' antwoordde ik met een glimlach.

Het was een wedstrijd geweest die ze net hadden gewonnen, met 140 punten verschil hadden ze de Snaai onder Roxy's neus vandaan gegrist. Ik had op het laatste moment nog een beuker afgevuurd, net na het fluitje. Het was niet eens expres..., ik zat er gewoon nog helemaal in. De rest was een opeenvolging van stomme opmerkingen van hen en niet hélemaal gepaste opmerkingen van ons.

De dag was saai, zoals meestal. Wat dingen opschrijven, wat spreuken oefenen, verslagen schrijven, opdrachten maken, het gebruikelijke. 's Avonds kwamen we allemaal bij elkaar. De moerassen waren verzameld, de spreuken en kruiden tot in de puntjes uitgewerkt en gewogen, het enige wat ze nodig hadden was een strategische dag en natuurlijk de mensen die het uiteindelijk zouden doen. Het was 12 uur 's nachts, maar de leerlingenkamer was nog lang niet leeg.

'Geen zorgen, ik heb een beter idee,' zei Dominique, 'Volg mij.'

We slopen naar de zevende verdieping. Vervolgens liep ze er drie keer langs en een deur verscheen.

'Hoe deed je dat?' vroeg Rose.

'Magie,' antwoordde Dom lachend en opende de kamer.

Het had wel iets weg van een leerlingenkamer: er was een haard, stoelen, tafels, banken en wat papieren om aantekeningen te maken. Het was perfect.

'Oké, een datum,' zei Roxanne toen we allemaal in een cirkel om een grote, ronde tafel waren gaan zitten.

'Waarom niet 1 april?' vroeg Albus.

'Nee,' antwoordde iedereen tegelijk.

'Ik en Roxy hebben het een en ander met pap afgesproken,' zei Fred.

'Kaz had al wat ideetjes, dus liever niet,' zei Finn.

'1 april is een dag met heel veel kleine grappen, niet een grote. Deze is daar te groot voor, het zou de lol ervan af halen,' legde Roxanne uit.

'Oké, wanneer dan?' vroeg Albus.

'7 maart,' antwoordde Fred.

'Waarom?' vroeg Dom.