hp: next generation, next adventures

28. Albus

Ik voelde me vreselijk, maar ook opgewonden. Ik had een brief van Teddy gelezen, ik kon er niks aan doen! Hij had hem laten vallen en ik vroeg me af van wie het was, dus las ik hem.

Het was een brief van Sophie aan Teddy. Er stond op:

Beste Teddy,

Bedankt voor je advies, ik laat het me niet meer gebeuren! Ik zat eraan te denken het weer lang en blauw te maken. Niet de kleur van jouw haar, donkerder.

Toch is het niet verstandig, ik ben het waarschijnlijk snel zat en het is moeilijker het die kleur te laten zijn als ik van streek ben. Gewone verf ga ik ook niet aan beginnen, ik heb nog steeds een kracht. Ik stem ermee in om in de vakantie even te oefenen, maar we moeten zorgen dat de rest er niet achter komt. Zeg maar dat je me bijles geeft, in transformatie. Zo ver van de waarheid ligt dat niet eens. Nogmaals bedankt, Teddy.

S. A. S.

Het had me een tijdje gekost om erachter te komen dat het Sophie was. Sophie Shaw, ik had er aan gedacht, maar kon er niet zeker van zijn. Zodra ze wegging en ze zeiden dat ze altijd eindigde met een streepje leek het al heel erg waarschijnlijk. Vervolgens wilde ze geen Waarheidsdrank nemen, waarschijnlijk omdat ze iets verborgen hield. Daarna verdween ze na het avondeten met Teddy naar een oude slaapkamer. Ik probeerde hun te volgen om er zeker van te zijn, maar toen nam James me mee.

Ik hoopte dat ze er nog steeds zaten, dan kon ik even kijken of het waar was.

Ik had nog net gezien dat ze Rons kamer in liepen, dus sloop ik daar de trap op.

'... mam zo bezorgd was,' hoorde ik Sophie zeggen.

'Dat snap ik, god, wat erg. Ik had nooit verwacht dat het zo dicht bij zou komen. Ik dacht dat jij voor altijd angstvallig achterom bleef kijken voor niks, of dat de ze al lang opgepakt zouden zijn,' antwoordde Teddy, hij klonk bezorgd. Waar hadden ze het in godsnaam over?

'Ik had James er bijna over verteld,' zei Sophie.

'Helemaal zelfs, herinnert hij zich nog iets?' vroeg Teddy.

'Nee, ik geloof het niet,' zei Sophie en ik hoorde haar lopen, naar een van de bedden toe waarschijnlijk. Er was even een kleine pauze.

'Dat is mooi, nu snap ik waarom en zal ik je niet meer zo pushen. Ik hoop dat je het me kan vergeven en dat je...'

De deur vloog open. Met een zwiepje van Sophies staf benam ze me de mogelijkheid om de praten. Vervolgens trok ze me de kamer binnen en deed de deur op slot. Teddy hief de spreuk op.

'Je moet stoppen met mensen vervloeken, Sophie,' sprak hij haar bestraffend toe, ze negeerde hem.

'Wat deed je daar, Albus?' vroeg ze.

'Ik weet wat je bent!' zei ik, 'je loog!'

'Iedereen weet dat ik een leugenaar ben, Albus. Dat is geen geheim,' antwoordde Sophie verveeld.

'Je bent een transformagiër,' fluisterde ik.

'Hoe kom je daar nou weer bij?' vroeg ze lachend. Iedereen weet dat ik een leugenaar ben.

'Je brief aan Teddy,' zei ik en stak de brief naar Sophie uit.

'Ik schrijf wel vaker naar hem, maar nooit over transformagiërs,' zei ze en las de brief, haar gezicht vertrok langzaam. Iedereen weet dat ik een leugenaar ben. Ze was een geweldige leugenaar, 'Albus, Al, luister. Het is niet over transformagiërs, het is over gewone transfiguratie. Vooral op mensen, dat vind ik gewoon interessant. Ik dacht erover om blauw haar te hebben, maar dan op de magische manier. Ik heb het eerder gedaan, dat ging fout. Teddy heeft me aangewezen wat er fout was, hij is goed in transfiguratie.'

'Waarom zo geheimzinnig dan?' vroeg ik.

'Het is al vaak genoeg fout gedaan,' zei Sophie en kreeg een blosje op haar wangen. Iedereen weet dat ik een leugenaar ben, 'Ik wil niet nog meer voorschut staan, James heeft me ermee geplaagd, ik wil mezelf bewijzen. Daarom heb ik hulp gevraagd.'

'Je liegt,' zei ik, ik wist niet waarom ik dat zeker wist, ik dacht het gewoon.

'Waarom zou ik liegen? Ik heb net gezegd dat ik ergens slecht in ben. In het bijzijn van twee mensen! Wat wil je nog meer? Er is niks ergers dat ik zou willen verbergen, geloof me,' zei ze.

'Je gesprek met Teddy net!' zei ik.

'Wat is daarmee?'

'Het past niet in het plaatje! Iets over dat het zo dicht bij was en dat iemand opgepakt zou worden...' zei ik, ik wist het niet meer precies.

'Albus, dit zijn jouw zaken niet. Het is een familie-dingetje dat altijd in een cirkel zal blijven gaan, generatie in, generatie uit. Geloof me, je wilt er niks mee te maken hebben,' zei ze met een spoor van wanhoop.

'Waarom Teddy wel?' vroeg ik, ik ging mijn argumenten nu niet allemaal opgeven.

'Omdat Teddy er zelf ook een paar heeft met Lucius en zo. Hij begrijpt me, kan me helpen. Ik heb niemand anders nodig, dank je,' legde ze uit.

Iedereen weet dat ik een leugenaar ben. Maar loog ze wel... Het leek allemaal logisch.

'Heb je echt James' geheugen gewist?' vroeg ik.

'Hoe kom je daar nou weer bij?' vroeg ze sceptisch en ik wist niet meer wat ik moest geloven.

'Dat zeiden jullie net. Waar was je trouwens?' vroeg Albus.

'Ik heb James' geheugen nooit... nee, dat is niet waar. Ik heb James' geheugen de afgelopen tijd niet gewist. Je moet ons verkeerd verstaan hebben,' ze was zo zelfverzekerd. Toch klopte er iets niet aan, al was het maar mijn onderbuik gevoel.

'Waar was je dan?' vroeg ik nogmaals.

'Wanneer? Toen ik naar mijn ouders was?' vroeg Sophie.

'Ja! Nou... nee. De brief klopte niet, het streepje, de groetjes!' sputterde ik.

'O alsjeblieft Al, ik heb geen zin om dit allemaal nóg een keer uit te leggen. Je vraagt het maar aan James of Roxy of Teddy. Ik heb nog andere dingen te doen,' zei ze en verliet de kamer.

'Teddy, alsjeblieft. Jij weet er meer van, toch? Wat is daar thuis allemaal gaande? Heeft het iets met Dooddoeners te maken?! Is het illegaal?' vroeg ik ten einde raad. Teddy schudde alleen maar moedeloos met zijn hoofd.

'Ik weet er ook niet het fijne van, Al. Ik kan je trouwens ook niet meer vertellen dan Sophie wil, letterlijk,' zei hij en vertrok ook. Ik volgde hem.

'Moeten we pap er niet van op de hoogte brengen?' drong ik aan.

'Hij weet er al wel wat van. Al het nodige, tenminste. Ik kan je niet meer zeggen en ik verbied je het tegen andere te vertellen,' zei Teddy streng. Ik liet mijn hoofd hangen, ik had James nog! Hij kon me vast wel meer vertellen.

'James weet niet meer en zal het je zeker niet vertellen,' zei Teddy scherp. Ik gaf op en ging maar weer schaken met Scorpius.

I3|uWҴ<z7JMU