Geçmişi görmek istiyorsan gökyüzüne bakman yeterli.
Milyarlarca yıl geriden gelen Ölü Yıldızlar'ın çözmeni istedikleri esrarengiz ve acımasız sırları var. Hadi, kapıyı arala ve içeri gir.
Ama unutma, içeri girersen sırrı çözmeden çıkamazsın...
Herkese Selamlarrr... Hepinizin mutlu ve sağlıklı olduğunu umuyorum🖤🖤🖤
🎶Bölüm şarkısı:
Julia Stone ~ Winter on The Weekend🎵
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar 🖤
Gözlerim her zamanki gibi bilmediğim boşluklara takılmıştı; siyah saçlarım yüzüme dökülüyordu. Yanağımı ıslatan bir damla usulca boşluğa doğru süzüldü. Onu yakalamak istedim ama çoktan karanlığa gömülmüştü bile. 'Çok geç' diye geçti içimden. 'Tıpkı geri kalan her şey gibi; en çok da yaşamak gibi...'
Narin dokunuşlarla saçlarımı yüzümden temizlemesine izin verdim. İçime anlamsız, olabildiğine sakin bir huzur dolmuştu.
"Neden ağlıyorsun? Kim incitti seni?" diye sordu naif bir sesle. Cevap verebilmek için sese ihtiyacım vardı; peki sesim neredeydi?
'Onu öldürdün, geri kalan her şey gibi...'
"Kendi beklentilerim..." Nihayet bulabilmiştim sesimi. "Herkes mutluluk diliyor hayattan. Kimileri aşk, kimileri para, huzur, ya da sağlık... Peki ben? Ben ne istiyorum hayattan?" diye mırıldandım boşluğa bakarak. "Sadece bir gün daha yaşamamı sağlayacak bir neden... Ya bir gün o nedeni bulamazsam?" Ağırlığıyla yere çakılan gözyaşlarımın yankısı kulaklarımı acıtıyordu. Neden ağladığımı da bilmiyordum. Ölüm, benim için korkunç bir şey değildi.
"Öyleyse hayal kur. Bazen hayatın ucu senin dışında kimsenin göremeyeceği bir hayale bağlanır; ona tutunur. Yaşamak için hayallerine tutunmayı dene."
Düşüncelerim de baktığım boşluk kadar karanlıktı. "Kendimi ait hissetmediğim bir gezegen için hayal kuramam; gerçekleşmeyecek hayaller kuramam."
"Tatlım, hayallerini gerçekleştirmen için önce onları hayal etmelisin. Ve hayal kurabilmek için önce mutlu olmalısın. Mutlu değilsin, biliyorum. Ama mutsuzluk aniden gelmez; onu hazırlayan sebepler vardır. Öyleyse o sebeplerden sıyrılman gerek."
Kafamı dizlerinden kaldırıp gülümseyen nemli gözlerine baktım. "Geldiğim yere, evime geri döndüğümde mutlu olabilirim ancak." "Evin neresi?" "Gökyüzünde bir yıldız." dedim gökyüzünü göstererek. Kafasını kaldırıp yıldızlara baktı. "Ama o yıldız geçmişte kaldı. Milyarlarca yıl önce öldü." "Ama gökyüzüne baktığımda onu hâlâ görebiliyorum." "Gökyüzüne baktığında gördüğün şey yalnızca geçmişin yansıması... Gördüğün parıltılar yıllar önce söndü." Heyecanım da yıldızlar gibi sönerken kafamı eğdim. Öyleyse ben, geçmişten gelmiştim. Ve şimdi tekrar geçmişe dönmek istiyordum.
