6.BÖLÜM/PART-2

316 133 25
                                    

(Güncellendi)

🎶Bölüm şarkısı:

Kaleo ~ Were down We Go🎵

Keyifli Okumalar🖤

"Sadece eve gideceğim."

Bu gezegendeki hayatıma kendi ellerimle son vermek istemiyordum. Ama peşimdeki insanlar da bir şey yapmıyorlardı. Beni yalnızca bir korkunun içine hapsetmişlerdi. Ölümden korkmuyordum; ama kabuslarımdan, başıma geleceklerden, bu hayatın içine hapsolmaktan korkuyordum. Onların istediği de buydu zaten. İstedikleri an hayatımı elimden alabilirlerdi ama yapmıyorlardı. Sürüklendiğimi görmekten hoşlanıyor olmalılardı. Öyleyse daha fazla bu zevki yaşamalarına neden izin veriyordum? 

Görmediğim yıldız, bana göz kırpıyordu. Gitme vaktinin geldiğini hiç bu kadar net hissetmemiştim.

"Sadece eve gideceğim." diye mırıldandım son kez. Ve kollarımı iki yana açtım...

"Eve o taraftan gidebileceğini hiç sanmıyorum."

Ne?

Gözlerimi açtım ve arkamdan yükselen sese döndüm.
Savaş.
İrkilmemiştim. İrkilseydim dengemi kaybedip düşebilirdim. Keşke öyle olsaydı, dedim içimden.
Gözlerimi devirip basamaktan aşağı indim.

"Senin yüzünden düşebilirdim." dedim gayet normal şekilde.
"Ciddi misin? Ben olmasaydım da muhtemelen düşecektin şu rüzgara bak, dengeni kaybedebilirdin."
Omuzlarımı silkip trabzanların olduğu kısıma yürüdüm. Burası daha güvenliydi ama evime daha uzaktı.
İç çektim. Bugün eve gitmek için doğru zaman değilmiş.

Yanıma gelip sırtını trabzana dayadı.
"Sıkıldın mı?"
"Neyden?"
"Hayattan."
Dudağımı büktüm. "Bilmem... yaşamak güzel de... bu gezegen çok can sıkıcı."
"Bildiğin daha iyi bir yer var mı?"
Alayla gülümsedim. "Çıkıp gelmeseydin gitmek üzereydim."
"Evine mi?"
"Evet."
"Evin neresi?" diye sorduğunda annemin cümlesi aklıma gelmişti.
"Bilmiyorum. Ama bulabileceğimi düşünüyordum. Eminim daha eğlenceli bir yerdir."
Güldü. "Ciddi ciddi az önce intihar mı edecektin yani?"

'Evet. Bu ilk değildi.'

Numaradan gözlerimi devirdim. "Elbette hayır, sadece hava alıyordum."
"Son nefesimi veriyordum demek istedin herhalde?" dedi gülerek.
Rüzgar bana gözlerimi kıstırttı. "Adrenalin, ruhu canlı tutar. Her neyse, sen neden buradasın?"

Cebinden bir sigara paketi çıkarıp bir tanesini dudaklarının arasına yerleştirdi."Arada benim de hava almaya ihtiyacım oluyor." Elini rüzgara karşı siper ederek çakmağın alevini sigaraya yaklaştırdı. Sigaradan da nefret ederdim. "Bu arada, seni korkuttuğum için özür dilerim." diye ekledim.
Sıkıntıyla iç çektim. Cidden, düşseydim nasıl bir kaos çıkardı acaba?

"Ee, bugün sinirlerin nasıl?" diye sordu. Sonra da içine çektiği dumanı başka yöne doğru üfledi.
Anlamayarak alnımı kırıştırdım. "Ne?"
"Dün olanlardan sonra..."
Krizden bahsediyordu. Anlayınca omuzlarımı silktim. "Arada içimdeki karanlık güç yokluyor öyle. Sen de hareketlerine dikkat etsen iyi edersin."
Teslim olur gibi ellerini havaya kaldırdı. "Her kelimemi iki kez düşündükten sonra cümlelerimi kuruyorum."
Savaş, sempatik çocuktu aslında.
"Kolun peki?" diye sordu, ben bir şey demeyince. "İyi." diye mırıldandım sadece.

ÖLÜ YILDIZLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin