VEBAL

-14-

Nazan Serkan'ı zor da olsa kendine getirip odasına kadar ona yardımcı oldu.Oğlu iyi değildi hem de hiç.Nasıl başa çıkacağını bilmiyordu.

Serkan:Anne..Ben ölüyorum.

Nazan:Şt!Serkan bak senin bir hayatın var sevdiklerin var.

Serkan:Y-yok sevdiğim falan yok benim.

Nazan:Neden nişanı attın Serkan?

Serkan:Cemre'yi üzüyorum anne.Bunu ona yaşatmaya hakkım yok.Belki de birini bulur mutlu olur.

Nazan:Cemre seni seviyor Serkan..

Serkan:Yanlış..Anne ben büyük bir vebale girdim.Cemre benim sevgilimin kankasıydı.Bunu şimdi düşünüyorum da bu gerçekten mide bulandırıcı.

Nazan:Hayır senin bir suçun yok.İnsanlar duygularının önüne geçemezler özellikle mevzu bahis aşksa.

Serkan:Aşık değilim ona ben anne.

Serkan gözlerini tavana dikip acı acı yutkundu.

Cemre'nin çektiği bıçakla Eylül köşeye sıkışıp kalmıştı.Cemre'nin gözlerinden ateş fışkırıyordu.Eli titriyordu.Eylül ise Cemre'ye engel olmak için yol aramayı seçti.

Cemre:Sen hep iyisin!Hep sen masumsun!Sen..Sen!

Eylül:Hatırla!Hatırla Cemre!Yurda geldiğinde arka bahçede nasıl sarıldığımızı kıyafetlerin cayır cayır yanarken bizim nasıl ağladığımızı hatırla!Gökhan konusunda nasıl aştığımızı hatırla!Aşk mı bu!Aşk mı bizi düşman ediyor Cemre!

Cemre:E-Eylül..

Eylül:Cemre elindekini bırak.

Cemre:Eylül..

Cemre elinde ki bıçakla birlikte yere bıraktı kendini.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

Eylül:Cemre kalk hadi hadi kalkman lazım senin.

Cemre:Eylül..Biz ne hâle geldik

Cemre dolan gözlerini Eylül'e çevirince birbirlerine sımsıkı sarıldılar..

Güney Songül ile barışmanın huzuruyla karısına ve karnındaki bebeğe yemek yaptı.

Güney:Bundan sonra böyle sen kendini yormayacaksın.

Songül:Seni affettim ama çok kırgınım Güney.Öyle bir anda bir şey olmamış gibi davranmamı bekleme benden sakın.

Güney:Biz neleri aşmadık ki?Bunu da zamanla aşacağız biliyorum.

Songül masaya oturup karnını doyurmaya başladı.Gerçekten acıkmış ve hamile olduğundan dolayı büyük bir iştahla yiyordu.

Güney:Bebek ne kadarlık Songül?

Songül:Bir ay oldu sanırım.Yakında kontrol var.

Güney:Bende geleceğim özel bir kliniğe başlayalım.

Songül:Aa devlet hastanesine ne oldu?Güney gereksiz zengin olaylarını istemiyorum.

Güney:Ben sadece bebeğimizin iyiliğini düşünüyorum.

Songül:Konuşuruz daha sonra.

Güney:Senin kadar güzel yemek yapamıyorum affet.

Songül:Ya Güney..

Güney Songül'ün gülümsemesinden cesaretle karısının yanağına bir buse bıraktı.

Eylül okul için erkenden kalmıştı ama keyfi yoktu.Kahvaltı bile etmeden okula gelip sert bir kahveyi içmişti.İlk ders Deniz'indi.Bu yüzdendi gerginliği..Ona kırgındı..Başka biriyle samimi olmasını hoş karşılamıyordu.Dersliğe yürürken kolundan çekmesiyle kendini dersliğin birinde buldu.

Eylül:Deniz biri görebilirdi ne yapıyorsun!

Deniz:Sen ne yapıyorsun sevgilim!Telefonlarıma cevap vermiyorsun aramıyorsun mesajlarımı takmıyorsun.

Eylül:Senin kahve sefan bitmedi diye yaptım.

Deniz:Ben gerçek bir ilişki istiyorum Eylül!Bu çocukca triplere fedâ edeceğim vaktim yok.

Eylül:Çocukça öyle mi Deniz!Ya sen ne dediğini bilmiyorsun!

Deniz:Burcu benim meslektaşım Eylül.Unutma ki bu üniversitede arkadaşlarım var.

Eylül:Öyle mi?Peki..

Eylül çıkacakken Deniz'in hamlesiyle ikiside burun buruna geldi.Nefeslerinin bu hisleri birbirlerine meydan okurcasına veriliyordu.Gözleri gözlerine mavinin yeşile kavuşurcasına bakıyordu.

Deniz:Seni seviyorum..

Eylül:Bende seni seviyorum.

Dudakları buluşup amansızca öpücüklere boğulurken onları izleyen bir çift göz vardı..

Songül erkenden kalkıp sıradan bir kahvaltı hazırlarken Güney de ekmek alıp gelmişti.İkisi beraber kahvaltı ederken kapının çalmasıyla Güney bu davetsiz misafirle gerildi.

Harika:Selam..

Güney:Senin burada ne işin var?

Harika:Songül ile konuşmam gereken bir konu var.

Güney:Harika hayır git buradan!

Songül:Kızım senin derdin ne?

Harika:Dert bende değil canımcım yakında dert sende olacak.

Güney'in kapıyı suratına kapatmasıyla Songül Güney hesap soracasına baktı.

Songül:Ne demek istedi?

Güney:Nereden bilebilirim Songül.

Serkan kantinde yanlız başına oturmuş telefonuna göz gezdirirken sandalye çekilmesiyle başını kaldırdı.

Cemre:Aşkım?

Serkan:Cemre..

Cemre:Serkan ben seni yanlız bıraktım özür dilerim.

Serkan:Cemre ben konuşmak istemiyorum.

Cemre:Yüzüğünü getirdim bak benim ki parmağımda sende takmalısın.

Serkan:Cemre hazır değilim.Seni daha fazla kırmak istemiyorum lütfen.Belki daha sonra..

Cemre:Daha sonrası olur mu?Biz evlenmeyi düşünürken bu nereden çıkıyor?

Serkan:Ben iyi değilim.

Cemre:Yanında olacağım sana söz veriyorum Serkan.Bak bizim yolumuz parlak unutma nolur..

Serkan:Cemre bana biraz izin ver..

Cemre yüzüğü masaya bırakıp kalktı.Serkan'ınsa aklında hâlâ olanlar vardı.Gözlerinin dolmasıyla kendini silkeledi.Telefonun sesiyle masadan kalktı.

Serkan:Alo?

X:Ben dönüyorum..Dönmek zorundayım..

-Bölüm Sonu

Merhaba ben geldim.Keyfiler yerinde mi?SonGün barıştı ama Harika her an çıkabilir.Serkan'a telefon eden kim?Deniz'in tavıları değişiyor gibi ama bakalım neler olacak.Yorum ve votelerinizi bekliyorum.Görüşmek üzere!

-Esraa