VEBAL

-120-

Serkan elinde kitap okurken karısının kapıyı açmasıyla elindeki kitabı bırakıp yan tarafa bıraktı.Eylül de üzerine geceliğini giyip kocasının göğüsüne başını koydu.Serkan usulca sorgu yapmadan karısının saçlarını okşuyor parmaklarıyla âdeta tarıyordu.Eylül de Serkan'ın elini tutmuş ve sadece parmaklarıyla oynuyordu.Yarım saatir sadece böylesine duruyorlardı.Ne soru sormak ne de başkaları hakkında konuşmak istiyorlardı.Eylül başını kaldırınca Serkan ile burun burun geldi.Gözlerini kapatıp sevdiği ile dudaklarını buluşturdu.İki aşık yavaş yavaş öpücükler dokundurdular dudaklarına.Eylül Serkan'ın elinden elini çekip yanağını okşadı usulca.

Eylül:Sevgilim ne yaptın burada tek?

Serkan:Seni bekledim sevgilim.Gitti mi herkes?

Eylül:Evet hepsi gitti..Sabah olacak ama hâlâ uyumadık sen neden uyumadın?

Serkan:Sensiz gözüme uyku girmedi aşkım.Hadi gel uyuyalım..

Eylül:Terasa çıkalım mı?

Serkan:Bu nereden çıktı?

Eylül:Serkan birazdan gün doğacak birlikte izleyelim işte kırma beni.

Serkan gülümsedi ve karısını kucakladı.Eylül sesi çıkmasın diye dudağını ısıyordu.Nazan Hanım uyanabilirdi ve bu hâlde gözükmek istemiyorlardı ikisi de..

Eylül:Ay Serkan indir aşkım!

Serkan:Gel şöyle..

Serkan oturdu ve Eylül'de Serkan'ın omzuna başını yasladı.İkisi de ellerini birleştirdi.Serkan yine durmadı ve öptü okşadı kızı doyasıya arsızca.

Serkan:Doğuyor bak güneş..

Eylül:Serkan güneş doğuyor günler geçiyoruz.Ne bileyim kazanıyoruz kaybediyoruz..

Serkan:Ee yani?

Eylül:Ya birbirimize sahip çıkalım hiç kavga etmeyelim diyemem illa ki edeceğiz.Bu bizi daha çok bağlar biliyorum..

Serkan:Tabii ki kavga edeceğiz ama sonunda barışma olacak sevgilim.

Eylül uykuya dalmıştı Serkan'sa onu izliyordu.

Cengiz Mert ve Defne salonda oturularken Nazan anahtarla içeriye girdi.Anladı yine olmamıştı.Umut'u belki de kaybedeceklerdi.Umut elinde ki oyuncaklarla gelip anneannesine sarılınca Defne ağlayacak gibi oldu.Cengiz Defne'nin elini sıkıca tuttu.

Defne:Umut..Oğlum..

Nazan:Günaydın.Oğlum nasılsın?

Umut:Neyden geldin?

Nazan:Serkan dayının yanından geliyorum oğlum.Sen neden kalktın sabah sabah?

Umut:Bağırıyoyarlar.

Nazan:Kim?Defne..

Defne:Anne olmayacak ben biliyorum.Mert git Meral'den özür dile.Ben..Ben yapamayacağım..

Umut ağlamaya başlayınca Nazan torununa sarılıp öptü.

Nazan:Umut ne istiyorsun?

Umut:Yengeye dayıya gidelim nolu nolu!

Nazan:Defne ben Serkanlara götüreyim Umut'u.

Defne:Anne ilaçlarını alması lazım.Serkanlar bilmesin..

Nazan:Kızım bak..

Cengiz:Ben sizi bırakayım hem Defne ve Mert siz de baş başa kalmış olursunuz.

Defne ağlıyordu.Nazan torununa ilaçlarını içirip çıkan Cengiz'in ardından o da ilerledi.Mert Defne'nin yanına oturdu.

Mert:Defne ağlama..

Defne:Ne ağlama!Senin yüzünden bu yaşananlar!Cengiz ile hâlime bak!O gece yaşanmasaydı olmayacaktı böyle sende biliyorsun!Umut..Umut doğmayacaktı bile.

Mert:Ben yeteri kadar acizim..Yapma..

Defne:Sen babalık yapmadın..Hiçbir zaman ona babalık yapmadın!Ne o şimdi benimle yatacak olman mı sana babalığını hatırlattı!

Mert:Ne!Böyle mi düşünüyorsun?Ben Umut'u sana sordum tek kelime etmedin lan bana.Bende yol çizdim kendime..

Defne:Keyfinin tadını çıkardım desene!Bebeğimiz ölüyor!Ölüyor!

Mert kızın dudaklarına yapışınca Defne önce şasırsa dâhi akan gözyaşlarına rağmen bu öpücüklere karşılık verip ellerini onun saçlarına daldırdı!

Eylül çalan kapıyı açtığında Umut elinde oyuncak poşeti ile dikiliyordu.Serkan gelip yeğenini kucakladı.Yanaklarından öptü.Nazan bir saat sonra alacağını söyleyip gitti.Eylül Umut'a kahvaltı hazırlayacakken Umut Eylül'e sarıldı yanağını öptü.

Umut:Yengecim ben kahvaltı etmem.

Serkan:Dayısının minik faresi beraber yeriz.

Eylül:Umutcum olur mu aç aç hem Serkan da acıktı.

Serkan:Gel bakalım.

Eylül Serkan'ın yanına Umut ise Serkan'ın dizlerine oturdu.Umut Serkan'ın yanaklarıyla oynuyor ve sıkarken Serkan ona gülüyordu.

Serkan:Defne seni aç mı bıraktı?

Umut:Hayır Cengiz babacım bana her şey alır.Ya dayıcım sizin niye bebeğiniz yok?

Serkan:Iı herkesin bebeği olmak zorunda değil ki Umutcum.

Umut:Hayır sizi gidi gidi.Neden bebek almadınız?

Eylül:Umut nereden çıktı bu bebek işleri söyle sen bakalım.

Umut:Hiç..Annemle Mert abi bebek alacakmış.

Umut kıs kıs gülerken Serkan ve Eylül olayı çözmeye çalışıyorlardı.Eylül Umut'un saçlarını okşarken bir tutam saçın elinde kaldığını fark etti.Serkan'a bakıp korkulu gözlerle..Serkan yutkundu.

Serkan:Umut sen oyuncaklarınla oyna bakalım dayıcık.

Umut:Dayı hayır!Sende oyna.

Serkan:Ben hemen geleceğim..

Umut açık olan tv'ye dalınca Serkan ve Eylül birbirlerine döndüler.Serkan derin derin nefes alıp veriyordu..

Serkan:Meral..Mert onu terk etmişti değil mi?

Eylül:Serkan ilik..İlik nakli..Umut hasta..

Serkan:Lö-lösemi mi?

Eylül:Galiba şt..Aşkım sakın ağlama aşkım..

Serkan ağlarken Eylül kocasına sarıldı.Onun da gözlerinden akıyordu.Umut gülümseyerek geldi ikisinin yanına..

Umut:Annem de hep ağlıyor..Niye ki?

Serkan Umut'u kucağına alıp sımsıkı sarıldı.Kapının çalmasıyla Eylül de dolu gözlerle Nazan'a sarıldı.

Nazan:Öğ-öğrendiniz mi?

Eylül:Anne bize neden söylemediniz..Neden?

Nazan:Umut'u ya sen ya da Serkan alıp çıkın birinizle konuşayım bari.

Umut ve Eylül birlikte yürüyüş yapıyorlardı.Songüllerine evine geldiklerinde kapıyı Songül açtı.Eylül Umut ve Masal'ı yan yana bırakıp Songül'e sarıldı.

Songül:Ne oldu?Umut..

Güney:Yenge neler oluyor ya?

Eylül:Umut hastaymış çok hasta..Eğer bir kardeşi olamazssa ölecek..

Güney:İyi de bu çocuğun babası kim?

Songül:Eylül.

Eylül:Mert..Defne annesi Mert ise babası..

-Bölüm Sonu

Merhabalar üçüncü kez buradayım bugün iki defa Ay Parçası bir defa da Vebal..Vebalde hep özeldi diziden devam ettiği için burada sanki ben yaşanmamışlıklara EySer'in yarım bırakılışına olan nefreti döktüm..Şükür ki yanımda oldunuz!Finale gidelim mi?Yoksa yeni maceralar mı beklesin yeni Veballer..
Yorum ve voteleri bekliyorum❤

-Esraa