VEBAL

-39-

Eylül titreyen parmaklarının arasına aldı.

"İlk'im!
Eylül...Sana bizi anlatacağım sevgilim.Seni ilk gördüğüm o an!Hatırladın mı bilmiyorum?Ama eminim ki sen bunu okurken ben belki de ölmüş olacağım.Bulur musun acaba bu mektubu.Neyse aşkım dost olarak ayrıldık güya..Ne dostu be!Ne dostu!Dost böyle olunmaz sevgilim..Ben seni sevdim ve hep seveceğim Eylül..Cemre konusunda bana kızgınsın.Bende zaten eşşek gibi pişmanım Eylül.O an bilmiyorum ne olduğunu sadece kendimi avuttum o saçma aşk oyunu ile.Seni Atakan'la mutlu sandım.Beni sevmessin sandım.Acizdim ben Eylül.Senin aşkını kaybetmekten korkarken o ellerimden kayıp gitti.Hem de benim yüzümden.Neyse ya sen bunları okurken benim üzerime kar yağıyordur..Umarım kurtulamadım.Sen demiştin ya ölsen umrumda olmaz diye..Umrumda olmasın..Kıyamam sana sevgilim.Ben geberip gidersem üzülme olur mu? Zaten bu hayatta ben de seni çok üzdüm..O ilk anımız varya hiç çıkmıyor aklımdan kitapları yerden toplarken bana kızman kaşlarını çatman sonra o minik özrün..Hatırlıyor musun?Bir kere sokak ortasında delice dans etmiştik kollarımda özgürce döndürmüştüm seni..İlk dansımız bana dokundurduğun ilk busen..Ben sana hiç dokunamazdın naiftin sen Eylül.Kırmaktan korkan ben seni paramparça edecek kadar aptalmışım.Keşke hiç ayrılmasaydık o Atakan hayatımıza hiç girmeseydi Mesude teyzeye keşke bir şey olmasaydı.Ben senin yanında olamadım..Keşke Cemre ilişkimize bu denli dâhil olmasaydı.Keşke onunla yüzük takmasaydım..Ve keşke keşke keşke!Ben ölüyorum Eylül..Senin istediğin gibi yani..Ben hep seninle evlenmek isterdim.Biz mezun olunca birlikte ev tuttuğumuzu unutmadın değil mi?En huzurlu anımdı..Ben ilk defa birinin gözlerinin içinde kaybolarak ona şarkı söyledim.Duygularımın hepsi gerçekti Eylül.Yüzüne baksam anlatmazdım hatta sen dinlemezdin ki beni..Tutuklu kalmıştım sende. Eylül beni affet bir gün mutlaka affet olur mu?Seni edebiyen seviyor olarak kapatacağım gözlerimi..Deniz gibi edebiyatçı değilim.Sana uzun şiirler yazamam belki Eylül.Kısacık bir şiir;
Seni seviyorum."

Eylül mektubu öptü.Serkan'ın el yazısına bakıp dalınca liseyi hatırladı.Ne hoş günlerdi..İkisi birlikteyken en masum duyguları vardı.Şimdiyse kirlenmişlerdi..Eylül gözyaşlarını silip evden ayrıldı.

Serkan Eylül'ün kapıdan girince doğrulmaya çalıssa da yapamadı.Eylüi gidip onun elini tuttu.

Eylül:Zorlamasana Serkan kendini.

Serkan:Eylül bana acıyacaksan olmaz bu yani hem Deniz falan..

Eylül:Başlatma Deniz'e gerizekalı!

Eylül Serkan'ın yanağına bir buse kondurup elinden tuttu.Artık hastaneden çıkacaklardı.

Songül Güney'in evine doğru yürürken zerre hâli kalmamıştı.Kapıyı çaldığında Selin'i geçip salona geçti.Avaz avaz bağırmaya başladı.

Songül:Nerdesin!Nerdesin Güney!

Güney:Ne oldu?Senin ne işin var burada Songül!

Songül:Senin bir haltını istemiyorum.Al şunu bir daha da sakın duydun mu sakın!

Güney:Bebeğin ihtiyaçlarını karşılarsın.Hem kendinde de dikkat etmen lazım.

Songül:Babalık?Baba ihtiyacı kim karşılayacak Güney?

Harika:Ayy ne bu ses?Ah sen mi geldin?Neden buradasın?

Songül:Sus sakın konuşma seni gebertirim Harika.

Harika:Ne o kıskançlıktan mı geliyorsun yanıma?Güney artık Güney Efe'nin babası.

Güney:Güney Efe ne lan!

Harika:Oğlumuzun ismi..

Songül:İkinizde rezilsiniz!

Songül paraları Güney'in suratına çarpıp çıktı.

Eylül Serkan'ı tuttuğu eve getirmişti.Yatağına yatmasını sağlayıp üzerini iyice örttü.Saçlarını okşarken yüzünde tebessüm oluşuverdi.Serkan uyurken kendisi mutfağa geçip çorba yapmaya başladı.Doktor sıvı tüketmesini söylemişti.Çorbayı hazırlayıp Serkan'ın yanına yeniden geçti.

Serkan:Burada mı kalacağız?

Eylül:Bir süre..Sonra sen evine..

Serkan:Sende Deniz'in yanına.

Eylül:Serkan bunu yapma ben sıkılıyorum.Ben senin yanındayım.Deniz'i olaya dâhil etme.

Serkan:Peki özür dilerim.

Eylül:Sana çorba yaptım istersen gel iç.

Serkan:Saol midesi yıkanan bir insana biraz zaman tanı.

Eylül:Niye yaptın Serkan!Ya kurtaramasaydım seni..

Serkan doğrulup Eylül'ün elini kendi kalbinin üzerine koydu.Yakınlaştı ona..Eylül diğer eliyle saçlarını düzeltti.İkisinin gözleri birbirine bakıyordu.

Serkan:Hissediyor musun?

Eylül:Kalbin atıyor evet..

Serkan:Senin için atmalı..İçinde sen olmalısın.Her şeyinle sen!

Serkan Eylül'ün elinin üzerine kendi elini koydu..

Serkan:Beni affet Eylül..En baştan başlayalım..Nolur affet beni..

-Bölüm Sonu

Kısa ama güzel bir bölümle herkese merhaba.Nasılsınız?Benim keyfim yerinde sayılır.Mektup geldii ☺ EySercinizz !EySer kavuşmasına erken mi değil mi aşılacak konular bitti mi karasızım aslında.Neyse siz yorum bırakmayı unutmayın.Teşekkürleer şimdiden.Görüşmek üzere!Hep ekleyeceğim unutuyorum.twitter hesabımı takip edebilirsiniz @wattpadeyser

-Esraa