-99-

449 41 14
                                    

Eylül eve çıktı.Serkan yanındaydı hep ama Eylül'ü annesine emanet etti.Okula dek gitti.Bir sene donduracak ve sadece karısının yanında olacaktı.Başka çaresi zaten yoktu ki..Okula gidip işlerini halleti.
Annesini Eylül'ün yanından gönderdi.Canı sıkkın olsa bile gülümsedi karısına.

Eylül:Burada yaşamak bir yandan acı..Bir yandan sevinç Serkan.

Serkan:Buradan gidelim mi?Ben aslında ev alacaktım ama sana sormak istedim.Sen ne dersen onu yaparız.

Eylül:Taşınsak ne değişecek ki Serkan?Bebeğimiz bize geri mi gelecek!Gelmeyecek.Ya da taşınmasak ne olacak yine bir iş olmayacak.

Serkan:Yeni bir ev yeni umutlar demektir Eylül.

Eylül:Benim umudum öl-öldü..Bebek gitti Serkan..Ona sahip çıkamadım.Sana söz vermiştim ki sözümde duramadım.Aslında hiç huyum değildir sen bilirsin.Ama bu sefer neden olmadı ki?Ben niye böyle bir şey yaptım Serkan?

Serkan:Canım bak asla ve asla unutmayacağız biz bebeğimizi.

Eylül:Ama ya unutursak Serkan?Ya bu izler hep bende kalırsa..Kafamdan gitmesse..

Serkan:Hepsi bitecek..Yavaşca olacak ama mutlaka bitecekk sakın vazgeçme yaşamaktan bizden!

Eylül:Serkan beni seni de üzmek istemem boş yere.

Serkan:Başa sarma nolur..Hepsi bitecek Eylül.Yapma ne olur bitecek .

Eylül:Serkan ben geleceğimizi göremiyorum.

Serkan:Nas-nasıl?

Eylül:Boşanalım!

Serkan öylece kalakaldı.Hiç bir tepki vermedi.Vermek mi istememişti yoksa şok mu olmuştu..Sustu sadece gözlerini izledi Eylül'ün sessizce izledi karısını.Bunun bir kabus olmasını diledi.Ama değildi tüm bunlar gerçekti işte..

Serkan:Boşanalım mı?

Eylül:Bak böyle süremez Serkan ne yapsakta ne etsekte süremez.

Serkan:Sürecek Eylül!Sürmek zorunda bugünlerin son bulacağını sende biliyorsun.Neden bana acı çektiriyorsun Eylül?

Eylül:Acıyı yaşadım..Hem de ne acı..

Serkan:Ben yaşamadım Eylül?Sadece senin miydi o bebek hı!

Eylül:Yüreğim de de büyüyordu o benim!

Eylül elini karnına koydu bir tepki bekledi belki de ardından Serkan'ın elini koydu.İkisi de yine deli ağlıyordu.

Eylül:Hissedebiliyor musun?

Serkan:Hissetmiyorum..

Eylül:Sadece yetmiş iki saat önce buradaydı.Tekme atıyordu..

Serkan:Eylül..

Eylül:Baksana yok..Yok hissedemiyorum onu artık tekmesi de yok..Yani o yok!

Serkan:Eylül..

Eylül:Ben her sabaha bir katille uyanmak istemiyorum Serkan.Boşanalım!Boşanmak istiyorum..

Serkan:Hata yapıyorsun Eylül..

Eylül:Yapmıyorun en doğrusu bu..Bak inan bana belki birgün yeniden karşılaşırız...

Serkan kızın alnına bir buse kondurdu ve yanından ayrıldı.Mâdem Eylül öyle istiyordu boşanacaklardı..

Serkan Güney'in yanına gelmeden önce okul işini iptal etmişti.Eylül ile boşanacağına göre okuluna devam edebilirdi.

Güney:Abi ne demek boşanıyoruz ya!

Serkan:Güney ona iyi gelecek her şeye razıyım..Yeter ki eski aşkıma dönsün o.

Güney:Sen anlamayadın galiba oğlum oyuncak değil bu bildiğin ayrılık!

Serkan:Boşanacağız.Her şeye sıfırdan başlamak için belki de.Belki bana yeniden aşık olur Eylül..Yeniden sever beni.Sonra yeniden evleniriz.Yaralarımızı sararlar belki..Birileri!

Güney:Abi birbirinizden başka kimse size yardım edemez.Saçmalıyorsunuz!

Serkan:Biz birbirimize sadece acı veriyoruz.Gün geçtikte ve bizim birlikteliğimiz böyle sürerse sadece zarar ve acı..

Serkan Güney'in yanından kalkıp annesinin evine yol aldı..

Cemre ve Dinçer el ele mahkeme salonundan çıktılar.Serkan ile görüşmek istiyordu Cemre!Ona her şeyi anlatıp her şeyden kurtulmak istiyordu..İçinde bağıran sesi susturmak istiyordu.

Cemre:Serkan ben yaşananlar için üzgünüm.Eğer Eylül ile de görüşebilseydim..

Serkan:Cemre onunla görüşme konuşma..Sadece sana Deniz'i vurduğun için teşekkür ederim.Eylül'ü bir nebze olsa kurtardığın için teşekkür ederim..

Cemre:Umarım toparlar Eylül.Sen onun yanında oldukça zaten her şeyi aşacaksınızdır!

Serkan:Yok orası öyle değil.Biz boşanıyoruz..İkimizde yorgunuz..

Cemre:Nasıl?Serkan bu dönemde onu yanlız mı bırakacaksın?

Serkan:Sana başarılar Cemre.Dinçer ile umarım mutlu olursunuz.

Dinçer:Tekrardan çok üzüldüğümü belirtmek isterim.

Serkan:Saolun..

Songül öfkeliydi ama eliden bir şey gelmiyordu.Aradan günler gelmiş geçmiş olmasına rağmen Güney yine yüzüğünü takmamıştı.

Güney:Sevgili yüzün ışıl ışıl.Az kaldı değil mi?

Songül:Ne sayıyoruz?Benim yerime..

Güney:Ne sayıyoruz?Senin eve dönmeni tabii ki canım.

Songül:Benim yerimi almış bile.Masal'ın annesi olmuş bile o..

Songül Güney'in yanından sessizce ayrıldı.

Serkan Eylül ile yaşadığı eve geldi.Eşyalarını alacaktı ki Eylül de bavulunu toplanmış ve ılık duştan çıkmıştı belliydi.

Eylül:Başlattın mı işlemleri?

Serkan:Evet..

Eylül:Yüzüğü buraya bırakıyorum Serkan.

Serkan kafasını salladı yanlızca.Eylül elinde bavulu çıkıyordu dışarıya.

Eylül:Hoşçakal..

Serkan:Eylül bu gerçekten nas-

Eylül:Serkan lütfen..Ben ne yaptığımdan eminim.Sende kabul et ve uzatma.

Serkan:Kendine dikkat et.

Eylül:En son böyle dediğinde bebeğimizi kaybettik.

Serkan Eylül'e yaklaşmaya çalışınca Eylül durdurdu onu.

Serkan:Eylül..Veballer ödendikten cezalar bittikten sonra kavuşur muyuz?

Eylül:Belki de..Kim bilir..

Eylül dik adımlar ayrıldı evden kapının önünde bekleyen taksiye atladı.

-Bölüm Sonu

Merhaba bir bölüm sonu daha Bu sefer sanırım çok konuşmama gerek kalmadı.Canım okurum EySercinizz senin için olsun❤Görüşmek üzere hafta içi pek burada olamıyorum..

-Esraa

VEBALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin