VEBAL

-97-

Cemre koşturarak Eylüllerin evine geldi.Suçluluk duygusu beynini ele geçirmişti.Kapıyı açtı..Eylül'ün çığlıkları evde yankı buluyor ve her yakarışta Cemre kendiden nefret ediyordu!Elinde ki silahın tetiğini çekti!

Deniz:Eylül!Sen bana aittin!

Eylül:Ya-yapma hayır ha-hamileyim nolur yapma..

Deniz:Şt kızım dur daha yeni başla-

Eylül:Yapma!

Cemre:Deniz bırak!

Deniz Cemre gelince Eylül'ün üzerinden çekip Eylül'ün elini tutup onu da yerden kaldırdı.

Cemre:Sana bırak dedim!Bırak!

Deniz:Sanane lan.Sen Serkan'ı alamadın ama bak ben Eylül'e sahip oluyorum!Cemre defol git!

Cemre:Vururum seni Deniz!

Deniz:Yapamazssın ben buradan Eylül ile çıkacağım sende ses etmeyeceksin!

Cemre:Bırak!

Deniz sırıtrken Eylül hıçkırıklara ağlıyordu.Deniz Eylül'ün elinden sürükleyerek götürmeye çalışıyordu.

Eylül:Cemre nolur!Nolur yardım et!

Deniz:Bu arkadaşın falan değil.Burada olmanın sebebi Cemre..

Cemre daha fazla dayanmadı ve silahın sesi duyuldu.Deniz'i vurmuştu Cemre!Hem de göğüs kısmından!
Eylül bayılmıştı birden.Cemre de elinde silahla kalıverdi.Elleri titriyordu!

Serkan eve geldiğinde evin dağılmış olduğunu yerde ki kan izlerini gördü.Canı yanıyor içi parçalanıyordu deli gibi!Eylül ve bebeği neredeydi?Nasıllardı.Hemen en yakın hastaneye gitti.Tahmini doğru çıkmıştı işte Defne ve annesi acilin girişinde bekliyorlardı.

Defne:S-Serkan..Sen ne zaman geldin?

Serkan:Sus!Defne nerede?Karım nerede ya!

Defne:Eylül burada yatıyor.

Serkan:Nasıl ne olmuş ki..

Defne ağlamaya başlayınca Serkan annesinin yanına geçip annesini sarsmaya başladı.

Serkan:Ne olmuş!Kaza mı olmuş hı?Arabayla mı ne?

Nazan:Sakin ol birazdan göreceksin.

Serkan:Ya ne olmuş diyorum size ne!

Nazan:Serkan bunu sana biz söylemeyelim.

Serkan:Oğlum nasıl yaşıyor mu oğlum!

Nazan:Bilmiyorum Serkan yeter bilmiyorum!

Serkan elini cama geçirmesiyle cam tuz buz olmuştu.Serkan'ın eli kanarken bir yandan da doktor içeriden çıktı.

Serkan:Ne oldu?Karım ve oğlum iyi mi!

Doktor:Malesef bebeği kaybettik.

Serkan:Ha-hayır!Yalan söyleme bir şey yapın oğlum ölemez küçük daha çok küçük o.Hayır!Ya ne olmuş ki artık tekme mi atmıyor hı!

Doktor:Başınız sağolsun.Eşiniz birazdan uyanacaktır..

Serkan bağıra bağıra ağlıyordu.Annesi ona sarılmaya çalışırken onu itiyordu.

Serkan:Anne ölmedi değil mi?Yaşıyor o..Ya anne minicik bebek nasıl ölsün!

Nazan:Serkan sakin olmalısın.Bebek gitti ama Eylül burada ya ona da bir şey olsaydı..Cemre..Cemre bulmasaymış.

Serkan:Cemre nereden çıktı?Anne Eylül'e nasıl ne oldu ki!

Nazan:Serkan!Kendine gel artık.Deniz Eylül'e tecavüz etmiş..

Serkan'ın başından kaynar sular döküldü âdeta.Başını sağa solladı.Kulaklarında ki ses yüreğinde ki nefes yok olmuş gibi hissediyordu.Serkan danışmadan Eylül'ün yanına gitmek için yerini öğrenmeye doğru koşuyordu!

Eylül uyandı vücudu âdeta kaskatı kesilmiş gibi hissediyordu.Başında kontrol yapan hemşirenin elini tuttu.

Eylül:Bakar mısın?Bebek..Bebeğim vardı nasıl?

Hemşire:Eylül Hanım buraya geldiğinizde zaman geçmişti ve ayrıca birçok darbe almıştınız.

Eylül:Ne yani?Bunların hepsi ne demek?

Hemşire:Kendinizi çok yormayın vücudunuz yıpranmış.

Eylül:Bana tek bir cevap verin!Yaşıyor mu yoksa öldü mü?

Hemşire:Eylül Hanım..Biz elimizden geleni yaptık ama..

Eylül:Öldü..Öldü!Karnımda değil yani.Nerede attınız mı onu nerede!

Hemşire:Ben doktorla konuşacağım.

Eylül:Öldü öldü!

Hemşire hemen Eylül'e bir sakinleştirici yapıp çıktı.

Serkan'ı görevliler zor tutuyordu.Güney koşarak gelip Serkan'a sarıldı.İki koca adam ağlıyordu..

Serkan:Bebeğimiz..Abi bebek ya nasıl ölür?

Güney:Kardeşim çok üzgünüm çok.Ne olmuş nasıl oldu böyle bu hı?

Serkan yutkunup yere çöktü.Başını ellerinin arasına aldı!Güney de yanına oturup Serkan'ın sırtına vurdu.

Serkan:Koruyamadım..Koruyamadım kahretsin!

Serkan nihayet girmişti Eylül'ün yanına.Eylül sessiz gözleri kapalı bir melek gibi uyuyordu.Serkan elini tutacakken titredi eli.Yüzü mosmordu.Dudağının kenarında yara izi vardı.Tüm vücunda öfkeyi hissetti Serkan!Nasıl vurur nasıl dokunurdu ona!Eğer dün yanında olsaydı bunlar olmazdı.Kendiden nefret etti.Nasıl gelmişti Eylül'ün üzerine o pis adam.Nasıl karşı koyamamıştı Eylül?Minik bedeni ve karnında bebeğiyle ne kadar direnmişti ki?Neler olmuştu o lanet gecede böyle!Eylül kıpırdanınca Serkan elini Eylül'ün alnına koymasıyla Eylül bağırmaya başladı..

Eylük:Ya-yapma hamileyim dokunma.

Serkan elini hemen çekti.Eylül sayıklıyordu gözlerini açmasa da elleriyle karnının üzerini göğüsünü kapatmaya çalışıyordu.Serkan eliyle ağzını kapatmaya çalışıyordu.Gözlerinden damlalar dökülüyordu yavaşca.Serkan derin bir nefes aldı.

Serkan:Eylül yanındayım..Ben senin yanındayım.

Eylül gözlerini açtı ilk önce ışıktan rahatsız olup kıpıştırdı gözlerini..Serkan'a kaşlarını çatmış bakıyordu..

Serkan:Eylül ben geldim.Ben senin yanındayım..

Serkan karsının elini tutacaktı ki Eylül hızla çekti elini.Doğrulmaya çalıştı..

Eylül:Dün neredeydin Allah'ın cezası!Dün neredeydin!

-Bölüm Sonu

Merhaba bir Vebal daha söz verdiğim gibi.Yazarken neredeyse her kelime boğazım düğümlendi ama bu Veballer hiç bitmeyecek..Belki de EySer geçmişinin vebaline direnecekler kim bilir?Minik bebek bize veda etti..Yorumlara teşekküler şimdiden❤İki sevgili yazarcımlar
EySercinizz eysercilerrr ve yorumlarını sevdiklerimden ustasd12

-Esraa