-47-

631 44 18
                                    

Eylül gözlerini açtığında Serkan ile burun buruna geldi.Serkan'da maviliklerini ona dikip o yeşilleri süzüyordu.

Eylül:Uyumuşum ben ya özür dilerim.

Serkan:En son kavga ediyorduk galiba.

Eylül:Serkan?Dur daha fazla yaklaşma..

Serkan:Ne?Neden?

Eylül adamın kokusuna karşı direnç göstermeyeceğinden çok korkuyordu.Burun burun ikiside dudaklarının arasında milimler vardı. Gece boyu koynunda uyumuşken şimdi ona direnememekten deli gibi korkuyordu.

Eylül:Serkan..Serkan sen çok güzel..

Serkan:Ne?

Eylül:Serkan çok güzel..Serkan..

Eylül ellerini adamın yanaklarına bıraktı.Kendine engel olamıyordu.Gece boyunda koynunda uyumanın bunlara sebep olacağını bilemezdi ki.

Serkan:Söyle susma..

Eylül:Çok güzel kokuyorsun..

Serkan:Tüm gece berbaber uyuduk..Gece hiç bitmeseydi gözlerimizi hiç açmasaydık keşke Eylül.

Eylül:Ama güneş mutlaka doğar Serkan ne zaman doğmamış ki!

Serkan:İkimiz için doğmalı artık bence.

Eylül:Doğamaz o Serkan.O güneş battı..

Bu sırada Nazan kapıyı açınca Eylül ve Serkan toparlandılar.

Nazan:Ben gece erkenden uyumuşum.Defne de bir çocukluk etmiş.

Serkan:Tamam anne.

Serkan yatakta doğrulmadı.Eylül kalkıp saçlarını düzeltti..

Eylül:Ben gitsem iyi olacak..

Serkan:Göğüsüm başına hasret kalacak.

Eylül:Sana kız mı yok Serkan?Yakışıklısın elini sallasan ellisi.

Serkan:Ben seni istiyorum.

Eylül:Of yine başlama bitti gitti.

Serkan:Eylül sana bir şey soracağım ama kızmak yok.

Eylül:E söyle hadi gideceğim artık.

Serkan:Deniz..Deniz ile uyudunuz mu hiç yani aynı yatakta?

Eylül:Seni ilgilendirmez Serkan.

Serkan:Canım acıyor gerizekalı anlamıyor musun!Sen benim olmalıydın!

Eylül:Ha benim ki can değildi!Sen ve Cemre tabiri caizsse salonun ortasında yiyişirken benim canım halay çekiyordu zaten!Gerizekalı!Acı nedir bilmiyorsun.

Serkan:Bana bak!O adamla eğe-

Eylül:Ha söyle ne yapamam Deniz ile sarılamam mı hı?Sımsıkı sarılırım!Uyumam mı?Derince uyurum!Öpüşemem mi?Deli gibi..Sende zerre karışmazssın.

Serkan'ın gözünden akan damlayı Eylül görüp kahkaha attı.

Eylül:Ben yatağımda hıçırıklarım duyulmasın diye kafamı yastığa gömerken sen yan odada Cemre'ye dokunuyorun Serkan!Benden sana acımamı falan bekleme sakın!

Eylül Serkan'ı odada bırakıp çıktı.Taksiye bindiğinde daha fazla kendini tutmadı.Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı..Kalbine söz geçirmezken beyni Serkan'a en ağır vebali ödetmesini söylüyordu.

Harika Selin ve Güney doktor kontorlüne gittiler.Harika'nın tansiyonu fırlamıştı.Harika'yı odada bırakıp Güney ve Selin doktorun odasına girip sonuçları aldılar.

Selin:Durumu nedir?Bebek sağlıklı mı?

Doktor:Hamileyken..Anne nerede bu arada?

Selin:Ben büyükanneyim.Annenin hamilelik süresi boyunca yanındayım.Ne olduysa söyleyin bana.

Güney:Evet ne oluyor?

Doktor:Hamileyken bebeğin engelli olacağından bahsetmişler miydi size?

Selin ve Güney göz göze gelip ikiside öyle kaldı..

Eylül okuldan sonra Deniz ile bir kafeye gelmişti.Aslında Songül'ü de çağırmıştı ama geleceğinden emin değildi.Bu sırada masaya Görkem ve Kader'de geldi.

Kader:Eylül..

Eylül:Kader siz nereden çıktınız?Deniz bana neden haber vermedin acaba!

Deniz:Hayatım sanki yabancı insanlar sende büyütme nolur.Tadımız kaçmasın.

Görkem:Yenge ile anlaşmadık gitti zaten iyi ki Kader ama var.Ondan alıyorum birkaç bilgi.Gözüne girmem yakındır yengecim.

Eylül:Yenge değil,Eylül!Eylül Acar!

Görkem:Tamam uzatmıyorum.

Kader:Meral ve Cemre'yi evde yanlız bıraktım umarım birbirlerine girmezler Eylül.

Deniz:Ah Songül geldi.

Songül:Kardeşim bana sadece ikiniz olacağınızı söylemiştin ama..

Eylül Deniz'e yaptığına bak dercesine bakarken Deniz Eylül'e sırıttı.Songülde masaya oturunca tanışma faslı ve siparişler de geçiverdi.

Görkem:Ne hoş arkadaşların var yenge.

Eylül:Deniz ya sen şunu sustur ya da ben ona şimdi varya.

Kader:Görkemcim yapmasana.

Songül:Ben kendimi bir türlü toparlamıyorum.Selin Hanım ile bile konuştum Eylül.

Kader:Biz senin yanındayız Songül.

Songül:Siz hep varsınınız biliyorum saolun ama o..o bebeğim Masal bir daha hiç gelmeyecek annesine..Hiç!

Meral evde oturuken Cemre içeriye girince Meral ayaklandı.Mutfağa giden Cemre'yi takip etti.

Cemre:Ne geliyorsun peşimden sen ya?

Meral:Sus!

Cemre:Meral yemek yiyeceğim yorgunum seninle uğraşmam.

Meral:Hm..Demek yorgunsun bir düşünelim.

Cemre tabağına yemek almak için tencerenin kapağını açıp tabağına bir güzel doldurup küçük tepsiye koydu ardından bardağa kola koydu.Meral ise sırıtarak Cemre'nin tepsinini önünden aldı.

Meral:Bu yemekleri ben yaptım.Çok açsan yapta ye canım kardeşim!

Cemre:Ne diyorsun ya acıktım sen anlamıyorsun herhalde.

Meral:Ben çok iyi anlıyorum kardeşim!Çok iyi!Acıktıysan bak malzeme dolapta.Tenceler rafta.Yağ..Hıh şurada bak..Pişir ye benden sana yağmurlu hava da şemsiye yok.Sen kendine görev edinin galiba.

Cemre:Ne?Neyi ya düzgünce konuş.

Meral:Şeyi diyorum canım ya..Kardeşlerinin sevgilerini ayartmaı diyorum.Görev edindin sen!

-Bölüm Sonu

Merhabalar!Nasılsınız?EySercinizz paylaştım bak yine dayanamadım❤Arkadaşlar yorumlarınız çok hoş.Çok teşekkürler!Hepinizi çok seviyorum iyi ki varsınız siz okuduğunuz için ben buradayım hayallerime ortak oluyorsunuz çok teşekkürler✌En sevdiğiniz kısmı satır aralarında belirtiniz❤

-Esraa

VEBALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin