VEBAL

-108-

Eylül elbiseyle içeri girdi.Zeynep ve Buğra ev sahibi edasıyl herkesle ilgileniyorlardı.Meral sahneye çıkıp yavaş yavaş başladı şarkısını söylemeye.İnsanlar dans etmeye başlamışlardı.Eylül herkesi izlerken Buğra'da Eylül'e gülümsedi.

Eylül:Buğra ama dans edin.

Zeynep:Be-ben gelenlerle ilg-

Eylül:Buğra Zeynep ile dans edersin..

Buğra kafasını salladı ve Zeynep ile dans etmeye başladı.Eylül sadece bir kadeh şarap içmiş ve gülümsemeye devam ediyordu.Fakat bu gülümsemenin içi acı doluydu.Belki de öfke ya da kin..Hatta aşk dolu da olabilirdi.Kendisi de nasıl olduğunu bilmiyordu.

Serkan Vebale girdiğinde her tarafta loş ışık hâkimdi.İnsanlar daire oluşturmuş birbilerine şiiler kitaplar okuyorlardı.Arada sırada kahkahalar fırlıyor bazen de alkışlar yükseliyordu.Masanın üzerinden içkisini aldı eline..İçeriye doğru daha da adımladı.Bir an gerçek gelmese de Meral'i gördü karşısında.

Meral:Aa Serkan!İnanmıyorum!

Serkan:Meral?Nasılsın?

Meral:İyiyim ya sen burayı nasıl buldun sana kim haber verdi?

Serkan:Ben buranın müşterisiyim.

Meral:Oha şaka yapıyorsun.Siz Eylül ile görüştünüz mü?

Serkan:Ha-hayır hiç..Hiç görüşmedik.Bu nereden çıkıyor Meral?

Meral:Az kaldı öğrenirsin demek Serkancım.

Meral yeniden sahneye çıkıp şarkı söylemeye başladı.

İki aşık aynı salondaydı.Fakat hâlâ karşılaşmamışlardı.İkisi de farklı köşelerde aynı kadehi yudumluyor aynı duyguları paylaşıyorlardı..
Serkan ilerlerken sahneye birisi çıktı.Bu ses tanıdıktı!Avaz avaz bağıra bağıra susmuyordu bu ses..Eylül'ün sesiydi.Bir köşeye çekilip izlemeye başladı eski eşini.Saçları omzuna dökülmüş elbise üzerine yerleşmişti.Derin bir iç çekti Serkan.

Vazgeçtim gözlerinden 
Vazgeçtim sözlerinden 
Bir ah de yeter 
Sessizce, kimsesizce gönderdim dudaklarımı 
Öpme, al yeter 

Serkan'ın gözlerinden damlalar akarken Eylül'de sahnede ağlıyordu.Serkan artık şarkının bitmesini ve Eylül'e kavuşmaya zaman sayıyordu.

Hiç tanımaz tenim ellerini 
Bilmez yüreğim, bilmez yüreğini

Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş 
Ah bu delilik sarsar bedenimi 
Yok olmak anıdır şimdi..

Alkışlardan sonra Eylül mikrofonu eline aldı.Gözyaşlarını sildi.Derin bir nefes alıverdi.Hâlâ Serkan'ı görmemişti o ama Serkan Eylül'ü izliyordu.

Eylül:İyi eğleneceler.Çok konuşmak istemem ama bu gece Veballer ödensin.Her şey son bulsun.İnsanlar kavuşsun birbirine isterim.Benim hikayemde güzeldi mesela.Tutukludan vazgeçtime gelene dek.Ne aşk ama değil mi?Ben sende tutuklu kaldımdan vazgeçtime..Neyse bizler birbimizi iyi anlarız.Vebal ödeyen bilir değil mi arkadaşlar?

Eylül alkışlarla inerken başının dönmesiyle Serkan yetişip tuttu.Eylül onun kollarında olduğunu fark etmemişti.Serkan belinden kavrayıp kaldırdı.

Serkan:E-Eylül..

Eylül:Ser-Serkan..Bu sen misin?

Serkan:Evet benim.

Eylül:Senin ne işin var burada Serkan?Seni kim çağırdı!Ya sen nasıl geldin!

Serkan:Geldim ya önemli olan bu değil mi?

Eylül:Geldin..

Eylül gülümseyince Serkan da gülümsedi kendi kendine.Ellerini tutacaktı ki bir an için kendisini çekip kaşlarını çattı.

Serkan:Ellerini tutabilir miyim Eylül?

Eylül:Tutabilirsin.

Serkan gülümseyip Eylül'ün ellerini tuttu.İkisi de birbirilerine gülümsüyorlardı.Serkan sımsıkı sarıldı Eylül'e.Çok özlemişti şimdi daha çok farkına varıyordu.

Eylül:Bu sefer rüya değil değil mi?Sen buradasın Serkan.

Serkan:Buradayım Eylül.Vebaldeyiz!

Eylül:Vebal bitti.Serkan Vebal bitti.

Serkan ve Eylül el ele birlikte dışarı çıkıp deniz kenarına geldiler..Yeni yıla dakikalar kalmıştı.İkisi de bir banka oturdu.

Serkan:Eylül seni ben çok aradım ama sen yoktun.

Eylül:Seni aramak istedim aşkım..

Serkan:Aşkım mı dedin sen?

Eylül:Hıhı..

Serkan:Aşkım dedin..

Eylül:Evet Serkan anlamadın mı aşkım?

Serkan:Aşkım neden yani?

Eylül:Aşkımsın çünkü Serkan.

Serkan Eylül'e dönüp ellerini yanaklarına yerleştirdi.Burnunun direklerinin sızladığının farkına varırken nefesleri birbirlerine karışıyordu.Eylül Serkan'ın gözlerinin içine bakıyordu.

Eylül:Aşkım seni çok özledim.

Serkan:Bende seni..

Eylül:Serkan..

Eylül kendisini geri çekip boynunda ki yüzükleri çıkardı.Burada Serkan'ın alyansı da duruyordu.Serkan gülümsedi.Eylül Serkan'ın elini eline alıp öptü.

Eylül:Benimle evlensene..Seni çok özledim.

Bu anda Serkan gülümserken havai fişekler patlamaya başlıyordu.Her taraf ışıl ışıldı.Gökyüzü aydınlanırken Serkan kızın ensesin ellerine yerleştirip kendisine çekmesiyle Eylül gözlerine kapattı.

Eylül:Evet der misin bana aşkım?

Serkan yavaşça kızın dudaklarına dudaklarını gömünce Eylül de ona uyum sağlayıp ellerini Serkan'ın yanaklarına koyup karışılık vermeye başladı Serkan'a.Birbirleri içerisinde büyük bir arzu ile kayboluyordu öpücükleri.Nefeslerinin kesilmesine aldırmadan devam ediyordu bu öpücükler hem da daha da tutkuyla!

Eylül:Özür dilerim her şey için.Kaybolan bir yıl için özür dilerim..

Serkan:Seni bıraktığım için özür dilerim..

İkisi de el ele yürümeye başladılar.Her şey yeniden başlıyordu işte!

-Bölüm Sonu

Kavuşan EySer ile merhaba.Nasılsınız?
2018'in iik bölümünü paylaştım.Bu arada Ay Parçası'nın tanıtınımı attım.Yeni hikayeye başlıyoruz yani.Vebal böyle sonra erdi bu kezde.Artık bitse mi ne diyorsunuz?
eysercilerrr bu kez cidden kavuşturdum.Yorumlarınızı bekliyorum.Hafta içi sınavlar nedeniyle pek aktif olabilir miyim bilmesem de yine de yazmaya çalışacağım.

-Esraa