Eylül gözlerini açıp Serkan'ı aradı ama yoktu.Az önce burada değil mi başını göğüsüne yaslayıp uyuyamamış mıydı?Şimdi nereye kaybolmuştu!Eylül oturduğu yerden kalktı.Etrafa bakınırken Buğra'nın içeri girdiğini gördü.
Buğra:Günaydın Eylül.
Eylül:Ser-Serkan nereye gitti?
Buğra:Kendini kilitleyip burada kalıyorsun sonra da ya Serkan kim?
Eylül:Kilitli mi?Buğra..Sen geldiğinde burada kimse yok muydu?
Buğra:Kimseyi geçtim...Ben geldiğimde burası kilitliydi.
Eylül:Hayır ya Serkan geldi buraya sen bilmiyorsun.
Buğra:Ya Serkan kim?Eylül ben sana kahvaltı getirdim ye istersen kendine gel.
Eylül:Serkan gelmedi...Gelmedi mi?
Buğra:Hay..Zeynep?
Zeynep:Günaydın da Eylül sen neden erkencisin?
Buğra:Hanımefendi burada uyuya kalıyor..Sonra da galiba rüya görmüş hâlâ etkisinde.
Bu sırada bir müsteri girdi.Buğra onunla ilgilenmeye başlayınca Eylül de arka da ki odasına geçip soğuk suyu kafasına dikti.
Serkan dün Vebal'e gitmiş ve kapalı olduğunu görünce geri eve dönmüştü.Kafası bulanıktı.Eylül ile ayrılalı tam tamına 1 yıl 2 ay doluyordu.Nedendi ki bu manasız ayrılık?Onu bulmak sarılmak öpmek istiyordu.Yataktayken Cemre gelip Kerem'i Serkan'ın üzerine bıraktı.
Cemre:Günaydın Serkan.
Serkan:Günaydın.Kerem Bey nasıllar?
Cemre:Gayet iyi!Hadi seni uyandırmaya gelmişti zaten..
Serkan:Tamam.
Cemre Kerem'i alıp odadan çıkınca Serkan'da rutinlerini halledip kahvaltı masasına oturdu.Kerem mama sandalyesindeyken Serkan Kerem'e çay kaşığı ile bal reçel gibi ona uygun olan olanları yediriyordu.
Cemre:Sen verince yiyor.
Serkan:Hahaa.Kerem beni seviyor.
Kerem bir müddet sonra elinde ki oyuncakla oynamaya başladı.
Cemre:Bebekleri seviyorsun..
Serkan:Evet çok..
Cemre Serkan'ın masa üzerindeki elini tuttu.Serkan'da gülümseyip elini onun elinin üzerine bıraktı.
Cemre:Babalığı hak ediyorsun.
Serkan:Etmiyorum..Yani etmedi galiba.Baksana bebeğimiz yani eski eşimle olan..
Cemre:Neden ismini anmıyorsun Serkan?
Serkan:Cemre bilemezssin.Ben hep sakındım onu..Kendimden bile sakındım hep.Lise de dokunmadım korktum kırılır incinir ya ne bileyim işte.Kemal'den sakındım sonra bu Deniz'den..İkisi de defolup öldüler ama bak o yanımda değil.Ben onları gömdüm ama o da yanımda değil.Boşandık..
Cemre:Bunca yıl yaşadıklarınızı bir mahkeme bitirdi.
Serkan:Cemre..Konuşmasak daha iyi galiba.
Cemre:Eylül'ü bulalım.
Serkan:Cemre..
Cemre sustu ardından Serkan'da masadan kalkıp arabasına binmek için evden ayrıldı.
Eylül yaşananların rüya olduğunu anlayınca ağlamaya başladı.Eve çoktan dönmüştü.Onu kadar özlemiş miydi yani?Keşke kavuşsalardı.İkisinin de konuşacak çok şeyi vardı.Eylül duş alıp saçlarını tararken bir yandan da yanağından damlalar akmaya devam ediyordu.Keşke rüya değil gerçek olsaydı.Sıkıntıyla ofladı Eylül..Meral kapıyı çalıp içeriye girdiğinde ağlayan Eylül'ü gördü.
Eylül:Meral!
İkisi birbirlerine sarıldılar.Eylül'ün hıçkırıklara boğulmasıyla Meral Eylül'ün sırtını sıvazladı..
Meral:Kardeşim yapma..Ne oldu?
Eylül:Ben özledim galiba Meral..Çok özledim!
Meral kafasını salladı.Eylül ise yatağa oturdu..Meral'in diyecek bir şeyi olmadığından kalkıp gitti.Eylül kutusunu eline bakıp düğün albümünü çıkardı.Verdikleri pozlara bakınca daha çok ağlamaya başlayınca fotoları kalbine gömdü..
Songül Güney ile yemek yemiş ve dizlerine yatmıştı kocasının.Tam bu sırada kapı çalınmasıyla Güney açtığında Serkan'ı gördü.Gözlerinin kırmızı kesilmesinden anlamıştı bile.
Songül:Serkan çay kahve ne istersin?
Güney:Karısını istiyor bence.
Serkan:Abi ben yoruldum!Niye ya!Niye boşandık ki?Keşke izin vermeseydim direnseydim keşke..Ben istemeseydim boşanamazdı ki..Ya ben nasıl aptallık ederim!
Güney:Abi zor değil de..Sen gidip Cemre ile çocuk bile yaptın!
Songül:Evlenecektin neredeyse Serkan..
Serkan:Anlamıyorsunuz..
Songül:Eylül'ün adını bile anmıyorsun sen Serkan..Kız tecavüze uğradı korktu kaçtı.
Serkan:Ben onun yanında olacaktım eğer isteseydi bana aşkımıza..İnanmadı belki de.
Songül:İsteseydi mi?İsteseydi herkes yanında olurdu.Ama sen onun eşiydin Serkan.Seni farklı yapan bu olmalıydı işte..İstemediği hâlde yanında olmak ve yanında kalmak..
Serkan:Ben ne yapacağımı bilmiyorum artık..
Eylül o gece hiç uyumamıştı.Belki Vebal'e gelmiştir diye gidip kamera kayıtlarını incelemeye koyuldu ama gelmemişti.Buğra odaya girince gözlerini sildi.
Buğra:Patroniçem aa ağladın mı sen?
Eylül:Buğra..Ne işin var burada çık.
Buğra:Seni üzen birisi mi var?
Eylül:Hayır çık.
Buğra Eylül'ün yanına yaklaşıp elini Eylül'ün yüzüne bıraktı.
Eylül:Ne yapıyorsun?
Buğra:Sen ağlama tamam mı ben çok üzülüyorum Eylül..
Bu sırada Zeynep içeri girdi...
-Bölüm Sonu
Merhaba yeni yıl hediyesi bir Vebal daha nasılsınız?Her şey rüyaymış demek ki.Çok kızmayın bana olur mu?☺Ben bölümü bıraktım gidiyorum.Yorum ve voteleri unutmayınız.Musmutlu yıllar yeniden..
-Esraa

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VEBAL
FanfictionKırgın Çiçekler 2.sezon finalinden itibaren EySer ağırlıklı bir kurgu..