Nefes alamadığının farkındaydı Eylül!Sanki biri boğazına bask uyguluyordu.Gözlerini çığlıkla açtığında Deniz'i gördü.Hayal mi gerçek mi ayrı edemezken Deniz kendisine gülümsüyordu.
Deniz:İyi gecelerin olsun.
Eylül:Se-senin ne işin var burada Deniz!Nasıl girdin sen içeriye ya!
Deniz:Ben bir yolunu bulurum.
Deniz yatağa oturup kızın üzerine eğilip yanağını okşarken Eylül derin nefes alıp vermeye başlamış ve onu itmeye çalışıyordu.
Deniz:Şt..Sakin ol güzelim.
Eylül:Ya Serkan!Serkan neredesin!
Deniz:O seni duyamaz çünkü evde değil.Bu evde şimdi sadece sen ve ben varız.
Eylül:Git!Git!
Deniz Eylül'ü öpüp yataktan kalktı.Eylül ise titremeye başlamıştı!Serkan nereydi?Eylül battaniye alıp salona geçti.Artık gözüne uyku giremezdi.Saate baktığında 03:40 civarı olduğunu gördü..Telefonunu odadan almaya bile korkuyordu..
Serkan Cemre'nin uyumasını beklemişti.Tam uyudu derken Cemre çığlıkla uyanıyor ve bu durumda Serkan'ın gitmesine engel oluyordu..
Serkan:Meral gelmiştir..Ben gitsem iyi olacak hem bahçede de kimse yok.
Cemre:Serkan..
Serkan Cemre'ye bakarken Cemre ona yanaşıp dudaklarını Serkan'ın dudaklarına gömüp yavaşça öperken elini de Serkan'ın göğüsüne bıraktı.Serkan ise kendini çekip öksürdü.
Serkan:Cemre..Yapma şunu.Ben artık evliyim anladın mı?
Cemre:Ben sana sadakatli olmak istiyorum.Bari o dostluk hiç bozulmamış gibi olabilir.Ufak bir öpücüktü..Teşekkürler.
Serkan gülümsedi ve odadan sessizce çıkarken su içmeye çıkan Meral onu gördü ama ses etmedi!
Serkan eve geldiğinde Eylül salonda uyuyakalmıştı.Karısının yanağına bir buse kondurdu..Uyanmaması için dikkatlice onu kucağına alıp yatağa götürdü.Saat 05:00'a gelirken Serkan da ılık bir duş alıp karısının yanına uzanıp kollarını beline sarıverdi..
Selin Güney'in yanından Masal'ı alıp eve götürmüştü.Güney de erkenden kalkıp karakola gitmişti.Songül bir gece boyunca nezarethane de kalmıştı.Güney polislerle konuştuktan Songül'ün çıkışını gördü.
Güney:Songül..
Songül:Sakın!Bana sakın Songül falan deme.
Güney:Ben bir an deliye döndüm.Yani bilemedim.Sen kötüydün belki de sana karşı öfkeliydim ve o nedenle birden öyle oldu.
Songül:Öyle oldu ve bitti!Bu nedir ya!Ben Masal'ın annesiyim senin haberin var mı acaba!
Güney:Songül hadi evimize gidelim mi?
Songül:Evimiz olmayacak.Sen bana güvenmedim.Sen bebeğimize zarar verebileceğimi düşündün.Ben senden utanıyorum!Ne biçim bir insanla evlenmişim ya.
Güney:İkimizde öfkelydik ve bitti anladın mı hadi hadi eve gidelim artık.Masal'ı da annemden alırız.
Songül:Masal'ı hemen annene bıraktın demek!Ya baksana..Baksana sen daha Masal'a sahip çıkamıyorsun sonra gelip benim anneliğimi sorguluyorsun.
Güney:Senin kötü olduğunun farkındaydım..Songül sense ne yaptın şu saçma gururunun izinde yürüdün ve başımıza neler geldi.
Songül:Sen dün ne yaptığının farkında mısın?Ben burada kızımın sağlığını düşünürken onun nasıl olduğunu deli gibi merak ederken sense beni polislerle gönderdin.Senin kızın yok!Masal ile olan hayatımda seni istemiyorum Güney.
Güney:Sen git..Ama kızımı sana bırakmam!
Songül hızlıca çıktı ve ilk gelen taksiye bindi..
Eylül uyanır uyanmaz yatak odasında ve Serkan'ın kollarında uyuduğuna inanmıyordu.Dün gece Serkan neredeydi?Eylül Serkan'a yüzünü döndü.
Eylül:Serkan...
Serkan:Hı..Çok uykum var.
Eylül:Dün gece neredeydin sen?
Serkan:Ya-yanında uyuyordum aşkım.
Eylül kaşlarını çattı.Acaba rüya mı görmüştü?Telefonu yerinde duruyordu ve battaniye de yerli yerindeydi sanki dün hiç alınmamış gibiydi.Serkan ise Eylül'ü umursamadan uyuyordu.
Eylül:Yanımda uyuyordun tüm gece.
Serkan:Of saat kaç daha ya?
Eylül Serkan'ın yanağını okşayıp dudaklarına birkaç buse kondurdu.Rüya mı değil mi karar veremezken Serkan ise onu kendine sarmayı düşünürken Eylül geri çekildi.
Eylül:Kalkalım artık aşkım.
Serkan:Eylül bak yorgunum ve uykuya ihtiyacım var.
Eylül:Serkan sen benden sıkıldın mı?
Serkan:Hayır saçmalama.
Serkan daha fazla dayanamadı ve Eylül'ün ardından da o da mutfağa indi.Eylül'ün hazırladığı kahvaltıya oturdu.
Serkan:Ha geldim işte..Günyadın.
Eylül:Günaydın kocacım.
Serkan:Aşkım gerçekten yorgunum kusura bakma..
Eylül:Serkan ağır mı geliyor gerçekten samimi olup söyler misin bana ya!
Serkan:Ağırlık mı?Eylül senin sinirlerin falan bozulmuş olabilir mi?
Eylül:Ya bana bir şey olmadı sinirlerim falan da bozuk değil.
Serkan:Peki..
Sessizce kahvaltı sürerken Eylül çayını tazeledi.Serkan ise karısının elini tuttu.
Serkan:Ellerine sağlık güzelim.
Güzelim?Eylül afalladı.Gerçek mi yoksa rüya olduğunu kavrayamayan an geldi aklına yine.
Serkan:Güzelim?
Eylül:Hı..
Serkan:Ellerine sağlık.Ya sen iyi değilsin belli.
Eylül:Serkan dün gece neredeydin?
Serkan:Ya evdeydim çalıştım sonra da senin yanına gelip uyudum.
Eylül:Saat kaçtı?
Serkan:Bilmiyorum ama geç değildi galiba.
Eylül:Geldin yanıma yattın yani.
Serkan:Evet aşkım.
Eylül:Bana yalan söyleme Serkan!
Serkan:Eh yeter be sorguya mı çekiyorsun sen beni şimdi!
-Bölüm Sonu
Ve herkese merhaba!Nasılsınız?EySer'de yaşanan bir kriz çıkıyor ortaya.Serkan neden Gökhan'ı saklıyor ki?Ve Serkan'a kızmalı mıyız?SonGün de de işler yolunda değil.Yorum ve votelerinizi bekliyorum❤
-Esraa
