VEBAL

-19-

Serkan annesine söylemek istese de yapamadı.Defne'ye söz vermişti hem de bebeği daha açıklayamacağını biliyordu.Gerçi elinden gelen bir şey yoktu artık.Olan olmuştu.Serkan üzgün olmasına rağmen elinden bir şey gelmiyordu..Nazan odasına girdiğine annesine gülümsedi.

Nazan:Yavrum nasılsın?Kendini topladın mı?

Serkan:Sayılır anne ama bu Cemre ile evleneceğim anlamına gelmiyor.

Nazan:Oğlum kıza yazık değil mi?Bak o seni çok seviyor.Eylül gibi seni bırakmadı.Hâlâ peşinde ve umudu var.

Serkan:Ondan ayrıldığımı söyledim ona hâlâ ne konuşuyor anne?Ben ilişkiye falan hazır değilim.

Nazan:Ben seni anlamıyorum Serkan..

Defne içinde tuttuklarını anlatmak istiyordu.Çünkü bu içindekileri daha fazla biriyle paylaşmazssa patlamaktan korkuyordu.

Defne:Eylül ben korktum.Mert..

Eylül:Anlat güzelim rahatla..Ben senin hep yanındayım.

Defne:Neden?Eylül neden bu kadar iyi kalplisin?Serkan'ın yaptıklarından sonra bana yakın hatta Serkan'a bile yakın olabiliyorsun.

Eylül:Bende öyle biriyim Defne.İnsanlara karşı kin taşıyamam.

Defne:Ben sizlere taşıdım hepinize taşıdım..

Eylül:Boşver hepsi geçti..Sen bana ne olduysa anlatabilirsin.Bak be-

Defne:Seni kendime yakın hissettim.Sana sığınmak istedim çünkü Eylül..

Defne ağlamaya başlayınca Eylül onu kendine sardı.Hüngür hüngür ağlarken Defne,Eylül onun saçlarını okşuyordu.Bu sırada kapı açıldı.Girense Cemre idi.

Cemre:Defne sen ne zaman döndün?Ya düğün için mi geldin?Ya canım yaa..

Eylül:İzin istemeliydin girmek için.

Cemre:Defne gelsene takılalım biraz.

Cemre Eylül'ü umursamayıp Defne'nin kolundan tutup kaldırmaya çalıştı.Defne ise kıpkırmızı gözlerle Cemre'ye baktı.

Cemre:Hadi ge-Defne!

Defne:Bırak!Git başımda Cemre.Seninle uğraşmak istemiyorum.

Eylül:Duydun değil mi?

Cemre:Yeni taktiğin bu demek.Serkan'ı yeniden elde etmek için Defne'yi kullanıyorsun.Harika fikirmiş..Ama şunu unuttun galiba Defne ile çocukluk arkadaşı benim.Yani Eylül yanlış tercih yanlış strateji..

Eylül:Cemre git.

Cemre kapıyı sertçe kapattı.Defne Eylül'e dönecekken Umut'un ağlamasıyla Defne bebeğine maması içirip onu yeniden uyuttu.

Eylül:Umut..Bu ismin bir anlamı olmalı Defne?

Defne:Bak beni anlayan biri var işte o da sensin.Yani senin bir bebeğin olmasa dâhi anlayabildin.

Eylül:Umut ismini umuda ihtiyacı onların umut isteyenlerin koyduğu isimdir.Ya da o bebeğin bir umut olacağını düşünürler.

Defne:Tutturdun değil mi?

Eylül:Ne?

Defne:Edebiyat bölümü tutturdun.

Eylül:Ha..Evet okuyorum şuan zaten.

Defne:Belli Eylül..

Eylül:Hadi anlat..Umut isminin sebebi ne?

Defne:Sebebini bildin Eylül.Umut olmasını istedim oğlumun.

Eylül:Peki neden?Yani anlatmak zorunda değilsin..Ama anlatınca insan rahatlıyor bunu kendimden biliyorum.Sende yaşadıklarımı biliyorsun..

Defne:Sen kızlara anlatırdın galiba..

Eylül:Yok..En çok Serkan'a anlatırdım.Beni yargılamadan sormadan dinlerdi hep..Sessizce dinlerdi Defne.Düşünebiliyor musun?Onun sevgilisiydim ve taciz edildiğimi ona anlatıyordum.Masal kahramanımdı o benim.

Defne:Sen hâlâ onu seviyorsun Eylül..Cümlelerin onu gösteriyor.Bitmedi bence bir şeyler hala içinde..

Eylül:Konu bu gece ben ve Serkan değilim.Konu sen  Mert ve bu bebek..

Defne:Haklısın..Sizi sonra konuşuruz.

Eylül:Umut ismine neden ihtiyacın olduğunu öğrendim.Peki ya bu umutu neden istedin?

Defne:Eylül Mert bana tecavüz etti.

Eylül duyduklarına inanamazken Defne'nin yüzündeki acıyı hissetti.

Eylül:Defne..Ben keşke senin yanında olabilseydik keşke..

Defne:Yalan söylemek istemiyorum.Atlattım aslında..

Eylül:Yalan ne?

Defne:Biz Mert ile birlikte oluyorduk inkar etmiyorum.Bir gün tartıştık sonra o evden gitti.Geldiğinde çok içmişti.Beni uykumdan uyandırdı.Sonrasında ona karşı koyamadım.Bayılmışım galiba sabah yoktu..

Defne'nin sesi kısılıyordu..Eylül bunu anlayınca ellerini tutup defalarca öptü.

Eylül:Defne su getirmemi ister misin?

Defne:Hıhı..

Eylül hemen odasından çıkıp mutfağa yöneldi.Kendi kurtulmuştu ama Defne kurtulamamıştı..Eylül'ün içi yandı..Defne'nin yaşadıklarını düşündü Kemal'in ona az daha tecavüz edeceği aklına geldi.Korkuyla sarstı kendini!Kemal artık yoktu.Suyu doldurup Defne'nin yanına geldiğinde Defne'nin yerde yatan bedenine bakakaldı..

Deniz Eylül'e olan öfkesini unutamıyordu.Onu çok özlediğininde farkındaydı.Yeşil gözleri ve minik bedenini özlemişti.İlişkileri henüz tazeyken bunların yaşanmasının normal olduğununda farkındaydı.

Serkan haberi alır almaz hastaneye koştu.Kucağında bebekle Eylül'ü görüp daha da telaşlandı.

Serkan:Ne oldu?Defne nasıl?

Eylül:Bilmiyorum Serkan.Ben ona su getirecektim.Odaya geçtiğimde yerde yatıyordu.

Serkan:Of Defne of.Şuna bak bebekte ağlıyor.

Eylül:Acıkmış olmalı..Mama yiyeli oldu çünkü baya.

Serkan:Ee nasıl susar şimdi?

Eylül:Maması hangi markadan acaba?

Serkan:Çanta falan yok muydu?

Eylül:Hemşireye soralım.

Eylül Umut'u hemşireye verip tekrar acile geldi.Serkan'ın yanına oturdu.

Eylül:Serkan..

Serkan:Eylül sana ihtiyacım var.

Eylül:Biliyorum ve bak yanındayım.

Serkan:Belki de kızacaksın ama dost olarak değil..Ben senin yeniden benim olmanı istiyorum Eylül..

Eylül ona bakarken Serkan elini Eylül'ün yanağına bıraktı.

-Bölüm Sonu

Merhaba henüz gece bölüm attım ama yine atmak istedim.Hafta içi pek aktif olamıyorum özür dilerim.Deniz'i özlediniz mi?Eylül Defne-Serkan gibi aileden olmaya başlıyor sanki..Neyse yorumlar azalmasın.Görüşmek üzere❤

-Esraa