VEBAL

-110-

Eylül uyanıp saçlarına çeki düzen bile vermeden elbisesini ve kıyafetlerini toparladı.Kapıyı açacaktı ki yatağını da topladı.Kapıyı açtığında yerde oturan Serkan'ı gördü.Ağladığını biliyordu.Yanına oturdu Eylül de..
Serkan'ın ona dönmesiyle göz göze gelselerde Serkan başını eğdi.

Serkan:Özür dilerim..Eylül o gece ben yanında olabilseydim eğer sen bunları yaşamazdın.

Eylül:Ben kendime geldim.Bunları yaşamayı ne sen ne de ben isterdim Serkan.Bak boşanmamız ne kadar da iyi oldu.Kızdık ama kırmadık birbirimizi uzaklaştık aslında ama bir o kadar yakınlaştık birbirimize..

Serkan:Ben seni koruyamadım belki de.Sen seni koruya-

Eylül:Ben artık sadece mutlu olmak istiyorum..

Serkan:Bebeğimizin ölmesinin sebe-

Eylül:Serkan ben artık sadece mutlu olmak istiyorum tamam mı?

Serkan öylece kalıp başını sallamakla yetindi.Afalladı aslında sarılsa çekindi sarılmasa da bomboş kalıverdi..

Eylül:Sarılalım mı?

Serkan kızı sardığında içi yine huzurla oldu.Ona sarılmayı gözlerini saçlarını çok özlediğinin farkına bir daha vardı.

Serkan:Ben ev tutarım bize..Sen dizersin evimizi olur mu?

Eylül:Olmaz.

Serkan:Neden aşkım sen se-

Eylül:Olmaz Serkan çünkü ikimiz dizeceğiz.Hem ben Umut'u özledim.Bugün sinemaya gidelim..Sonra sen beni arabayla gezdir.Sonra bir ara evi tut ama.Imm..Bana pamuk şeker al.

Serkan:Başka bir isteğiniz var mıydı Eylül Hanım?

Eylül:Şey..Bir de beni çok sev olur mu?

Serkan gülümsedi başını salladı.Eylül de yanağına minik buse kondurdu.Daha sonra Eylül Serkan'ın yanından kalkıp mutfağa yol alırken Serkan sanki ilk Eylül onu öpüyormuş gibi oldu.Yanağından elini çekemedi bir müddet.Suratında ki sırıtış silinmiyordu.Meral'in ona dokunmasıyla Serkan irkildi.

Serkan:Hı?

Meral:Ohooo aptal aşık oluvermişsin.Ne Eylülmüş be.

Serkan:Ya ben burada..Neyse mutfak nerede?

Meral:Eylül salona geçti Serkancım.

Serkan gülümsedi..

Eylül salonda tv'den bir şarkı dinlerken Serkan'ın gelmesi ile toparlandı.

Eylül:Aslında bugün kahvaltıyı Meral hazırlar o nedenle geçip oturdum.

Serkan:Bundan sonra ben sana hazırlarım tamam mı sevgilim?

Eylül:Nazan annemlere gidelim mi?Umut'u özledim büyüdü değil mi?

Serkan:Yürüyor bile..Eh kahvaltından sonra gidelim.

Eylül:Buğra'yı aramam lazım.Vebal'e bakması gerek..

Serkan:Buğra kim?

Eylül:Çalışanım..

Serkan bir şey demedi.Eylül de Buğra'yı aradı..

Serkan ve Eylül kahvaltı sonrası Nazanlara yol aldılar.Serkan ona yaklaşmıyor dokunmuyordu..Biliyordu zor olacaktı ama bunları yaşamaları gerekiyordu.Nazanların kapısını çaldı Serkan.Kapıyı Defne açınca Eylül gülümsedi.

Eylül:Merhaba?

Defne:Eylül..Eylül sen..

Serkan:Bizi içeri almayacak mısınız Defne?

Nazan:Kimmiş o gele-Aa Eylül!

Eylül:Nazan teyze..Nasılsın?

Nazan:Kızım..Kızım benim Eylül!

Nazan sımsıkı sarıldı Eylül'e.Eylül de onları çok özlemişti.İkisi doyasıya sarıldıktan sonra Nazan onu öptü yanaklarından ardından Defne ile sarıldı Eylül.Umut minik adımlarla gelince Serkan onu kucakladı.

Serkan:Dayıcık nasılsın bakalım?

Umut:Yiyi!

Serkan:Bak sana neler aldım dayıcık?

Umut:Yayıcık ye aldın?

Serkan:Gel biz bakalım istersen hı?

Umut kafasını sallayınca Serkan Umut'u öpüp onunla mutfağa geçti.Eylül Defne ve Nazan da birlikte salona girdiler.Defne Eylül'e yine sarıldı..

Eylül:Biz Serkan ile yeniden buluştuk galiba..

Nazan:O da sensiz kaldı..Sensiz..

Eylül:Geçmiş geçmişte kalacak yeniden evleneceğiz..Yeni bir ev yeni umutlarımız olacak.

Nazan:Eylül..Seni özledik!

Eylül:Bende öyle tabii ki.

Defne:Ne zaman evleneceksiniz?Cengiz ile ben de evleniyoruz.Çifte nikah yapa-

Eylül:Bilmiyorum henüz..

Defne:Nasıl bilmiyorsun?Yoksa Kerem'i engel..

Eylül:Kerem mi?

Nazan:Defne sussana kızım..

Eylül:Hayır hayır ne oluyor?

Nazan:Sen gittikten sonra..Serkan..

Defne:Serkan'ın bir oğlu var Eylül.

Eylül:Nasıl ya olamaz ki?Bi-bizim oğulumuz öldü..Biz onu kaybettik..

Defne:Canım öyle değil.

Eylül'ün gözleri doluverdi.Kendisini sıkıyordu.Serkan bunu kendisine nasıl yapardı?Ayağa kalktı gidecekken Defne onu tuttu.

Defne:Nereye ya?

Eylül:Ben..Ben Serkan'ın oğluyla kendisi arasına giremem Defne.Bu vebale giremem.

Nazan:Bir konuşsaydınız..

Eylül:Bebeğin annesi o mu?

Nazan:Kızım..

Eylül:Defne susma ya o mu!

Defne başını sallamakla yetindi.Eylül'ün yanağından akan damla aslında her şeyin anlamını taşıyordu..

-Bölüm Sonu

Merhaba ben geldim.Yazardan Mesaj Var'da bana destek olduğunuz teşekkürler.O konuya girip yine sinirlenmek istemiyorum.Evet bir bölüm sonu daha.Yorum ve voteler eksik kalmasın.Görüşmek dileğilyle EySerli Kalınız❤✌

-Esraa