Ölüm var ölüm sevdiklerinizin değerini onlar toprağa girmeden bilin
Ölümün olduğu bu dünyada pekte bir şey mühim değil ya hani...
Diyorum ölsem acaba kim özler, kim ağlar, kim duâlarından eksik etmez, kimin aklından çıkmam. Bilmem. Bilmiyorum yani gerçekten. Etrafımda kimin gerçek kimin sahte olduğunu seçemiyorum artık. Süslü laflar çok. Ama o lafların ardı hep boş geliyor.
O yüzden soruyorum kendime acaba ölsem kimin aklında ve kalbinde ebedi yer bırakmış olurum. Kim gerçekten özler, kim unutmaz. Cevap bulamıyorum...
Peki sen? Senin canın yanar mı? Sen özler misin?
Kendi yazdığıma kendim gülüyorum. Benim varlığımdan haberin yok ki. Nasıl özleyeceksin? Nasıl yanacak canın? Ölsem ruhun bile duymaz. Okadar uzaksın bana. Ama korkma tek sen değilsin bu denli uzak olan etrafımdaki herkes en az senin kadar uzak bana. Göremeyecek kadar kör. Hattâ belki sen bile onlardan daha yakınsın bana benim varlığımı bilmediğin hâlde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sana Yazdığım Mektuplar
Poezie"İşte sen de tam buradasın. Mısralarımda saklı" Hiç okumayacağını bile bile yazmak. Sadece içinden geldiği için. Sadece onun için.
