Book 2: Afraid to Fall in Love

Episode 9: First Call

(V's POV)

Nang matapos kumain ay nasa likod lang niya ako. Tinitingnan ko kung ano ang ginagawa niya nang biglang nagvibrate ang phone ko. Binasa ko naman ang text ni Ji Young sa kin.

"They're going to have their wedding tomorrow V."

Napatayo naman ako sa gulat.

"Lalabas lang ako," paalam ko sa kanya at agad lumabas. Tinawagan ko naman si Ji Young.

"Hyung? What do you mean wedding?"

"Sabi sa akin ni Jasmine. Kaibigan ni Lhianna. Sa Daegu daw gaganapin ang wedding."
Di naman agad ako nakapagsalita. Di ko akalain na talagang wala na. Walang wala na.

"V are you still there?"

"Yes hyung. I think its really over. Yanna deserves to be happy so I must let her go."
Nang matapos kaming mag usap ni Ji Young ay napabuga na lang ako nang hangin. I think I really need to stop now and I need to let her go kaya napagdesisyunan kong bumalik nang Korea bukas to finally say goodbye to her. Papasok na sana ako nang mapansin ko ang isang lalaking nakatingin sa area ko. Nang mahalata niya sigurong nakita ko siya ay agad siyang nagtago. Sino naman kaya yun?

"Are you done?," tanong ko naman sa kanya nang makapasok ako.

"Hindi pa."

"Could you just please finish that tomorrow?," sabi ko naman sa kanya kaya nagtaka siya.

"Please."

"If you want to go home just go. I am fine alone here," sabi naman niya at bumalik sa ginagawa niya. Naalala ko naman yung lalaking nakita ko sa labas.

"No. I can't. I need to go somewhere so you must go home now."

"Teka nga. Ano bang nangyayari sayo?," tanong niya sa akin na naiinis na.

"I told you I need to go somewhere at ayokong iwan ka dito mag isa so could you just please go home now," sagot ko sa kanya.

"Ok. Ililigpit ko lang to."

Nang matapos siyang magligpit ay lumabas na din kami at nilock ang office. Bago sumakay nang kotse ay nakita ko pa ang lalaking yun na nakatingin sa amin. Di ko na lang sinabi sa kanya dahil baka matakot lang siya. Nang maihatid ko siya sa kanila at makababa siya ay agad na rin akong umalis. Bumalik naman ako nang office para alamin kung sino yung lalaki kanina kaso di ko na siya nakita kaya umuwi na lang ako nang bahay. Nadatnan ko naman si Tita sa sala.

"O Taehyung, bakit ngayon ka lang umuwi?"

"Sorry po tita. Ahm tita babalik po muna ako nang Korea bukas. Dadalawin ko lang po si Lola."

"Ah ganun ba sige. Magpaalam ka muna kay Viennice para alam niya."

"Ok po tita. Akyat na po ako sa taas. Magpahinga na rin po kayo tita. Goodnight po," sabi ko at hinalikan siya sa pisngi.

"Goodnight din."

Aakyat na sana ako nang maalalang wala pala akong number ni Viennice.

"Tita may number ba kayo ni Viennice?"

"Ah oo meron. Di ka ba nanghingi sa kanya?" Napailing naman ako. Nakalimutan ko rin hingin sa kanya.

"Ok. I will send it to you now."

"Ok po. Thanks tita. Good night again."

Nang makapasok sa kwarto ay agad akong nahiga. Pinakiramdaman ko ang puso ko. Siya pa rin ang nasa isip ko at tinitibok ng puso ko. Si Lhianna pa rin ang mahal ko. Napaupo naman ako nang magvibrate ang phone ko kaya kinuha ko ito sa bulsa at binasa. Sinent na na pala ni tita ang number niya. Agad ko naman siyang tinext.

"Di ako makakasama sa yo bukas. Babalik ako nang Korea."

Nang masend ay naghintay ako nang reply niya pero walang dumating.

"Wag ka sa office magtrabaho kung gabi na. Sa bahay mo na lang gawin."
Di pa rin siya nagrereply kaya tinawagan ko na lang siya. Di naman niya sinasagot kaya tinatawagan ko siya ulit. Ano bang ginagawa nang babaeng to?

"Hello," sagot niya sa kabilang linya.

"Ano bang ginagawa mo at ang tagal mong sagutin?"

"Sino ba to?"

"Ano?"

"Tinatanong kita kung sino ka ba? Saan mo nakuha ang number ko?"

"Wow."

"Wow ka jan," sabi niya lang at binabaan ako nang phone.

"Wow!," nasabi ko ulit at napatingin sa phone ko. Bigla namang nagring ang ito. Nang tingnan ko, siya pala ang tumatawag kaya napangisi ako.

"Hello," sagot ko naman.

"Hello. Sorry kung binabaan kita. Di kasi ako nakikipag usap sa di ko kakilala kaya sorry. Ngayon ko lang kasi nabasa ang text mo."

"Sino ba to?," gaya ko naman sa sinabi niya kanina.

"Huh?"

"Sorry ha but I don't talk to stranger," sabi ko at binabaan din siya. Kala mo. Nakaganti din ako. Napatawa ako sa ginawa ko. Nagvibrate naman ang phone ko.

"Walang hiya ka V. Madapa ka sana sa Korea. Wag ka nang babalik.!!"

Napatawa naman ako nang malakas sa text niya. Sayang di ko nakikita ang angry face niya.