TESADÜF |Kim Taehyung|

31. Bölüm

Yanağımdan öptü.

"Nasılmış benim sevgilim?"dedi ve çenesini omzuma dayadı.

Güldüm. Onun bu hareketi beni heyecanlandırmıştı.

"Çok özledim seni..."dedim ona doğru döndüğümde.

"Ben de öyle, ben de..."diye iç çekti.

"Bir sorun mu var?"dedim kaşlarımı çatarak.

"Yok yok, bir sorun yok ta.. kötü hissediyorum kendimi, bizimkilerden sakladığım için"dedi üzgünce. Başını biraz öne eğdi.

Burnunu tuttum ve bir sağa bir sola oynattım.

"Ay şen üzüldün mü benim minnağım!"dedim burnunu sallarken.

"Ehehe kes şunu"dedi gülerken.

Burnuna işkence etmeyi bıraktım ve ciddi bir şekilde bakmaya çalıştım.

Kahretsin, biz birlikteyken bir saniye bile ciddi olamıyoruz ki!

Aynı anda gülmeye başladık.

"Söylersek olacakları biliyorsun, o yüzden söyleyemeyiz. Ben de kendimi kötü hissediyorum. Bizim kızlardan hiç birşey saklamam ki ben"dedim ve dudaklarımı büzdüm.

Piknik yapanlara bakmaya başladım.

Jimin'e döndüğümde dudaklarıma bakmakta olduğunu fark ettim.

Dudaklarımın şeklini eski haline getirdim ve elimi yüzünün önünde salladım.

Afallayıp gözlerime baktı.

"Ha, şey dalmışım..."dedi ve eliyle saçlarını karıştırdı.

Elimi ağzıma götürerek güldüm.

"Akşama kadar böyle mi duracağız, hadi oturalım!"dedim ve onu kolundan çekiştirmeye başladım.

"Ne getirdin? Çok açım ben"dedi peşimden gelirken.

Durdum ve yavaşça arkamda sürüklediğim Jimin'e baktım.

"Sen getirmeyecek miydin bu sefer?"dedim.

"Ne yani hiçbirşey getirmedin mi?"dedi gözlerini ardına kadar açarak.

Jimin
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

"Hayır hiçbirşey getirmedim sen getirirsin diye"dediği an beynimden vurulmuşa döndüm.

Ne yani aç mı kalacağız?

"Aish, aç kalacağız işte!"diye yakındı.

"Olsun üzülmeyelim, belki gökten pasta yağar"dedim teselli etmeye çalışırken.

Kendini tutamayıp güldü. Ben de güldüm.

"Ciddiyim...ne yapacağız?"dedi bana aç gözlerle bakarak.

"Bilmiyorum..."dedim ve elimi enseme götürerek kaşımaya başladım.

"Geri dönelim madem"dedi.

"Hayır, o kadar geldik. Geri dönmek olmaz. Bak, ileride bir yer var. Görüyor musun? Oradan birşeyler alıp yiyebiliriz"dediğimde gözlerini kısarak işaret ettiğim yere bakmaya başladı.

"Tamam, gidip alalım bir şeyler. Açlıktan öleceğim! Piknik yapacağız diye hiçbirşey yemedim. Maskeni tak yüzüne, tanıyacaklar şimdi bizi"dedi ve kendi maskesini yüzüne geçirdi.

Ben de maskemi taktım ve o tarafa doğru yürümeye başladık.

Benden biraz kısa olduğu için kolumu ona rahatlıkla atabiliyordum. Bu, benim egomu tatmin ediyordu.