Taehyung
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪Şirkete gelmiştim. Benim şu 'can sıkıcı iftira' olayını konuşacaktık. Menejer olsun CEO olsun onlar iftira olduğuna inanmıyordu ama gerçek olan şey; bu bir iftira.
Kapıyı çalıp içeri geçtim.
"A, gel Taehyung gel."dedi menejer.
Masanın önündeki koltuğa oturdum.
"Efendim, önemli dediniz hemen geldim"
Sandalyesinde bir sağa bir sola yavaşça dönerken çenesini sıvazlıyordu.
"Evet evet, bu olayı artık bir açıklığa kavuşturmak istiyoruz, sence de öyle olmamalı mı?"
"Bence de bir sonuca varmalı artık... Bazı fanların tweetlerini görüyorum ve... Hiç iç açıcı değil. Buna inanıp bana saydıranlar var."dedim söyleyişime biraz ima katarak.
"Hmmmmm, anladım. Ama şunu merak ediyorum, neden böyle bir şey yaptın? Tamam gençsin bazı isteklerin var ama sen bir idolsün kendini biraz tutman gerek.."dediğinde kan beynime sıçradı.
Bu adam ne dediğini sanıyordu?!
"Bakın,"diyerek sertçe konuşmaya başladım.
"...Ben böyle bir şey yapmadığımı söylemiştim. Bu bir iftira, neden bana değil de herhangi aptalca bir iftiraya inanıyorsunuz? "
Sırıttı...
"Sana mı inanmalıyız cidden?"dedi alaylı bir şekilde.
Gözlerimi gözlerine sertçe sabitledim ve konuştum
"Evet. Bana inanmalısınız. Öyle birşey olmadığını söylüyorum. Kast ettiğiniz kızı ve grubu tanımıyorum bile! Durduk yere nereden çıktı bu? Üzerime atılan her suça inanacaksanız..."
Söylediğim şeyleri takmayarak başka birşey söyledi. Dediklerim gerçek şeylerdi de o yüzden. Tabi işine gelmiyor...
"Gruptan çıkman gerek demiştik öyle değil mi? Ya da başka bir gruba geçmelisin?"
"Grubumu asla yarı yolda bırakmam."
"O zaman gruptan çıkarsın"
"Grubtan çıkmam da..."
"Başka bir seçeneğin yok! İkisinden birini seçeceksin. Ya şöhretinden vazgeçeceksin, ya da başka bir grup.."
O an sadece baktım. O kadar çaresizdim ki elimden birşey gelmiyordu.
Bu ikisini asla yapamazdım, kesinlikle...
Üyeleri nasıl bırakırım, onlarsız yola devam edemem ki ben.
"Sana iki gün süre veriyorum, bu zaman zarfında kararını vermezsen, senin yerine biz seçim yapacağız. Şimdi çıkabilirsin"dedi ve eliyle kapıyı gösterdi.
Yine birşey demedim ve öfkeyle baktım.
"Üstünü kapatın."
"Ney? Anlamadım?"
"Diyorum ki, iftiranın üzerini kapatın. Koskoca şirket, bir bunu mu yapamayacak."
"O iş öyle kolay değil Taehyung."
"Arkamda duracağınıza yaptığınız şeye bakın. Hiç akıl kârı değil!"
"Çıkabilirsin..."
Kalktım ve odadan çıktım. Kapıyı çarpmayı da ihmal etmedim.
Tanrım! Ne yapacağım ben?..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF |Kim Taehyung|
FanfictionIyi insan olmayın. Bu hayatta iyi insan olmayın. Iyiler kaybediyor. Size bu tecrübemi kısaca anlatayım; Ben Kim Taehyung. Kişiliğimle ilgili sadece yardımsever biri olduğumu söyleyebilirim. Çok çok önceden bir kızla karşılaşmıştım. Tamamıyla plansı...