"Taehyung?!"Taehyung, çocuğu üzerimden çektiği gibi yüzüne bir yumruk attı. Dayak yiyen kişi geriye doğru sendeledi ama Taehyung onu tekrar tutup yüzüne bir yumruk daha indirdi.
"Sen kimsin?! P*ç!" Yumruklarının arasında konuşmaya devam ediyordu.
"O elini götüne sokarım!"
Sonradan fark ettim de Jimin de o kişiyi arkadan tutuyormuş.
Ben hâlâ yerde duruyordum ve olanlara bir anlam veremiyordum.
Dayak yemekten yere düştü çocuk.
Taehyung yakasını kavradı ve boşta kalan elini havaya kaldırdı
"Ona böyle mi vuracaktın?! Bak bakalım acıyor mu acımıyor mu!"dedi ve tam çocuğun yüzüne vuracakken Jimin bileğinden tuttu.
"Dur Tae"dedi Jimin ve ayağıyla çocuğu yere ittirip karın boşluğuna defalarca tekme attı.
Taehyung da Jimin'e katıldı ve o da yüzüne tekme atmaya başladı.
O kişinin kim olduğunu göremiyordum.
Sonunda o kişiyi dövme işini bitirdiklerin de Taehyung bana döndü.
O bana son derece endişeli bakınca gözümden bir damla yaş aktı. Bana öyle bir bakıyordu ki...
Kendimi çok güçsüz hissediyordum.
Taehyung bana yaklaştı. Koltukaltlarımdan tutarak ayağa kaldırdı.
Omuzlarımdan tuttu ve beni baştan aşağı süzdü. Sanki dokunsa kırılacakmışım gibi hareket ediyordu.
Gözlerime baktı. Çok endişeli bakıyordu.
Ve bir anda beni kendine çekip sarıldı.
Yüzüm göğsüne çarpmıştı. Yanağımı göğsüne yasladım.
Ben de onun gibi kollarımı onun sırtında birleştirdim.
Kokusu...
Huzur vericiydi...
Sanki onun kokusu bana 'ben buradayım korkma' der gibiydi.
Birkaç göz yaşı daha döktüm.
Hıçkırmaya başladım.
Çenesini kafamın üstüne koydu.
Bir eli sırtımı kavrarken diğer eliyle de saçlarımı okşuyordu.
"Sana birşey olacak diye çok korktum"dedi titrek bir ses tonuyla.
"T t Taehyung!" Hıçkırıklarım arasında onun adını söylüyordum.
"Ç çok korktum Taehyung!"
Vücudum sarsıla sarsıla ağlıyordum.
"Sakin ol... Bak, ben burdayım... Sana zarar gelmesine asla izin vermem... Şimdi sakin ol... Sana hiç bir zarar gelmeyecek..."dedi sakinleştirici ses tonuyla.
Başımı aşağı yukarı salladım ve kendimi biraz geri çekip ona baktım.
Gözyaşlarımı sildim.
Yüzümü daha iyi görebilmek adına kafasını biraz aşağı eğdi ve her iki eliyle de yanaklarımı tuttu.
Sulu gözlerle ona bakıyordum. Kim bilir ne kadar da çirkin görünüyorumdur.
"Nerden çıktınız siz?"dedim ve gözlerimle Jimin'i aramaya başladım. Taehyung'un arkasında ki duvara yaşlanmış bekliyordu.
"Dışarda bir işimiz vardı. İmdat sesi duyunca buraya geldik"dedi Jimin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF |Kim Taehyung|
FanficIyi insan olmayın. Bu hayatta iyi insan olmayın. Iyiler kaybediyor. Size bu tecrübemi kısaca anlatayım; Ben Kim Taehyung. Kişiliğimle ilgili sadece yardımsever biri olduğumu söyleyebilirim. Çok çok önceden bir kızla karşılaşmıştım. Tamamıyla plansı...