Carrying The Billionaire's Baby (Book Two)

Special Chapter (Part Three)

Special Chapter (Part Three)

Kasalanan Ko

[A/N: Waaahhh! Annyeong guyseu :) Sorry for not updating regularly huhu. Sorry ngayon lang huhu. Sorry for hurting you sa last update. Hindi ko iyon ginusto pero sabi ko sainyo babawi ako diba? Ito na iyon hehehe :) So anyways, sa mga may gusto ng teen fiction na genre I have my Callie Aurora Griffin love story for you :) Yes. Si Callie babe na :) Isa sa mga pinsan ni Lucian babe. It entitled, The Gangster's Fall :) Sana mabasa niyo hehe :) Bumabalik ako sa panahong teen fiction lang ang alam kong basahin HAHAHAHAHA. Iyong panahon na hindi pa nilalamon ng romance ang sistema ko. Jusko. Hindi na kasi ako mahilig magbasa ng teen fiction, depende na lang sa kwento hehe. Ewan ko ba haha. Mature na ko para roon charot haha. Kaya ayun. Babalik ako sa unang genre na minahal ko sa pagsusulat :) HEHE. Sana mabisita niyo rin :) EXO sana gusto ko gawan kaso next time na :) So ayun. Sana magustuhan niyo ang update na ito :) Kamsaranghae <3 Enjoy reading :)]

***

"Hindi..."

"Lucian!"

Humahangos na dumilat ako. Napatingin ako kay Phoenix. Fuck!

"Si Amanda?" napatayo ako at hinawakan siya sa braso. Nangunot ang noo niya. Kumalabog ng husto ang puso ko. Niyugyog ko siya. "May nangyari ba? Fuck!" tanong ko. Damn it! Totoo bang nangyari iyon? Nawalan ba ko ng malay ng malaman ko iyong balita o ano?

Tinanggal niya pagkakahawak ko sa kanya. "Ano bang nagyayari saiyo?" he looked at me like I am some crazy. Napamura ako. Panaginip ba iyon? "Hindi pa rin lumalabas ang doctor. Pinuntahan na kita dahil baka maya-maya lang ay darating na ang doctor." sabi niya.

Napamura ako at muling napaupo sapo-sapo ang dibdib. Damn it! Panaginip nga! Nang matapos akong magdasal kanina ay nakaidlip pala ako. Shit! Akala ko totoo! Fuck! Para akong pinatay na binuhay ulit. Damn it! Posible pala iyon? Akala ko talaga nangyari na iyon! God! Napatingin ako sa imahe Niya na nasa harap ko.

Jeez! It's just a dream! A fucking nightmare.

"Ayos ka lang?" tanong ni Phoenix.

Hindi ko siya sinagot at pumikit. Oh, God. I know... It's the other way around right? You won't let anything happen to my child.

Iyong sakit na naramdaman ko sa panaginip ay nararamdaman ko pa rin. Damn! I was so scared because I thought I really lost my child. God! I will really die if that thing happens.

"Ano ba nangyari saiyo? Para kang gago."

Sinamaan ko siya ng tingin. "Nasa chapel ka umayos ka nga." sabi ko sa kanya. Tinaasan niya ko ng kilay na parang may himala.

"Ano ba kasi nangyari saiyo?" tanong niya. Nakatayo pa rin siya sa gilid ko. Tinignan ko siya.

"Nanaginip ako Par. Shit! Akala ko totoo. I thought I lost my baby." sabi ko sa kanya. Grabeng panaginip iyon. Akala ko talaga nakunan na si Amanda at wala na kong pag-asang makita pa ang anak ko na maipanganak. Damn it! Kinabahan ako ng husto roon na pakiramdam ko na pinapatay ako unti-unti.