Carrying The Billionaire's Baby (Book Two)

Chapter Twenty Five (Part Two)

Chapter Twenty Five (Part Two)

Pamilya

[A/N: Waaahhh! Hello guyseu :) It iyong karugtong nung last na update ni Owtor. Kailangan lang pala maikli siya para ma-update. Ang arte rin ni Wattpad hahaha. Ngayon ko lang nalaman na may limit lang pala si Watty kapag mag-a-update ka haha. Ngayon alam ko na hehe :) Pinahirapan na muna ko bago ko nalaman haha :) So ayun. Enjoy reading guyseu:) Mahal na mahal ko kayo <3 Salamat mga bb <3 Thank you for still reading this story :) Thank you for loving CTBB :) Maraming maraming salamat po <3 Saranghae<3]

***

Nang makaalis na si Lucian ay pumasok na ko ulit sa bahay. Inubos ko ang oras sa paglilinis. Hindi na ko nagbubuhat-buhat ng mabibigat. Nag-iingat lang ako. Kapag may oras si Lucian ay nakakatanggap ako sa kanya ng text. Nang hapon ay dumalaw si Cassandra kasama ang mga bata at nanatili sila roon ng ilang oras. Naging masaya ang pananatili nila sa bahay. Mas lalo lang tuloy akong nae-excite sa paglabas ni baby.

Kapag libre si Lucian ay tini-text niya ko. Minsan hindi na siya nakalapagreply sa sobrang busy niya at naiintindihan ko naman.

Nakatanggap ako ng text kay Lucian nang makapagluto ako ng hapunan naming dalawa.

Lucian:

   I'm sorry. I can't go home early. Mag-o-overtime ako ngayon babe. I miss you. Kung wala pa ko ng nine you sleep. Magpahinga na kayo ni baby. Lock the doors. I love you.

Napangiti ako dahil sa text niya. Napakasweet niya kahit sa text lang ay nararamdaman ko iyon pati na ang concern niya samin ni baby. Para na talaga kaming mag-asawa na dalawa.

Nagreply ako.

Ako:

    I understand. Ingat. Do not forget to eat kahit sobrang busy mo. I love you too. And I miss you more.

Nakatanggap agad ako ng reply. Siguro wala pa siyang ginagawa. 

Lucian:

    I want your hugs and kisses para maibsan ang pagod ko. I miss you.

Napangiti ako.

Ako:

   I'll hug and kiss you when you get home. I love you. Nah. Babe... Stop texting me para matapos ka agad magtrabaho para makauwi ka ng maaga at mabigay ko saiyo ang walang katupusang hugs and kisses.

Lucian:

    Damn! Your hugs and kisses is all I will think. I love you too. See you later, babe.

Napangiti ako.

Ako:

    See you later :) Eat yor dinner and do not over work. I love you always.

Hindi na ko nag-e-expect ng text pero nagtext ulit siya.

Lucian: