Carrying The Billionaire's Baby (Book Two)

Special Chapter (Caiden's POV)

Special Chapter

[A/N: This is just a special chapter. Muntik ko nang makalimutan i-post hehehe :) Kailangan ko munang i-update ito before ko i-post ang mga announcement ko for book three. So, enjoy this short special chapter guyseu :) Parang spoiler na rin hehe sa mangyayari sa book three :) Saka gusto ko lang ipost ito dahil marami nang tinatago si Caiden babe na kailangang sabihin hehe.

P.S There are scenes na baka sabihin niyo more on Caiden and Lucila. May gusto lang talaga akong isang sekreto na gustong i-reveal na hindi mare-reveal nila Amanda or Lucian na tanging si Caiden lang makakapagsabi. This will be the last update before I'll post the announcement para sa mga dapat abangan sa book three :) Enjoy reading :) Salamat po <3]

***

[Caiden’s POV]

“I am fucking paying you pero bakit hanggang ngayon ay hindi niyo pa rin alam kung nasan si Amanda?” galit, frustration at sakit ang mahihimigan sa boses ni Lucian nang sabihin iyon sa kausap. Napailing ako sa ginawa ng pinsan.

“Hey! Stop it, Lucian.” saway ko at nilapitan siya. He looked a big mess right now! Mas malala pa siya nang iwan noon ni Amanda. And we cannot blame Amanda for her decision. Nasaktan siya sa nalaman. Ang gago kasi naming pinsan sinabi nang sabihin na kay Amanda ang totoo pero hindi niya ginawa. Mas ginusto pa kasi niyang sa iba pa malaman ni Amanda ang totoo eh.

Nagpakawala ng mura si Lucian at binato ang cellphone niya. Wasak. Siraulo talaga! Paano kapag may tatawag sa kanya? Tsk! Tsk! Napailing ako.

“Kumalma ka nga…” sabi ni Phoenix na nakaupo sa sofa katabi sina Marcus at Cris. Marahas na nilingon siya ni Lucian.

“Kumalma? Tang ina paano ako kakalma kung tatlong araw na pero hindi ko pa rin alam kung nasan si Amanda?”

His voice broke when he mentioned her name. Naupo siya sa sofa at ihinilamos ang kamay sa mukha at sinuklay sa buhok bago niya isinubsob ang mukha sa mga palad.

Oh damn it! Umiiyak na naman ang gago!

Nagiging iyakin siya pagdating kay Amanda. Ganoon siguro talaga kapag nasaktan ng minamahal. May kasalanan din naman kasi si Lucian. Gago kasi eh! Pero mabuti na lang talaga at natutong magmahal kaya natutong magpatawad.

“Shit! Tang ina para na kong mababaliw! Fuck! Bakit lagi na lang ganito?”

Nagkatinginan kaming apat nina Phoenix, Cris at Marcus saka sabay na napailing. Sina Phoenix at Marcus ngayon ang kasama ni Lucian sa bahay dahil hindi kakayanin ni Juana mag-isa ang gago naming pinsan. He is a total shit right now! Dinadalaw-dalaw rin siya nina Cassandra at ng mga bata. Nakaalalay lang din si Cris sa kanila. Kapag nakaharap ang mga bata mukha siyang okay pero kapag umalis na balik sa pagiging miserable niya. Nag-aalala na kami sa kanya pero wala naman kaming magawa kung hindi tulungan siyang hanapin si Amanda at bigyan siya ng mga paalala. Ang mga kaibigan naman ni Lucian ay kaaalis lang at babalik din daw bukas. Lahat kami ay nag-aalala kay Lucian. We’ve seen him in his miserable state. Hindi na kami pwedeng makampante. Baka kung ano na namang mga kagaguhan ang gawin niya. Mahirap na. We cannot risk.

“We told you to tell her!” sabi ni Phoenix. Muling nagmura si Lucian.

“Oh bullshit! Tell me that shit kung hindi ako natakot na ganito ang ggawin niya!”