Carrying The Billionaire's Baby (Book Two)

Chapter Twenty Two

Chapter Twenty Two

Unwanted Visitor

IMPORTANT NOTE:
         Hello guyseu :) This is an important note kaya sana mabasa niyo. I just want to say sorry for the lame update nung nakaraan. Kahit hindi ko pa nababasa mga comments niyo nang sinulat ko ito alam kong hindi niyo nagustuhan ang update last time. I already expecting it kaya hindi ko kayo masisisi. I understand. Actually sa 100 plus na comment dalawa pa lang ang nabasa ko at hindi ko na tinuloy. Ayaw ko lalong madisappoint sa sarili ko habang sinusulat ang update na ito. Nadudurog puso ko haha.  Nalulungkot kasi ako hindi dahil nabasa ko iyon kung hindi dahil alam kong nadisappoint ko kayo. Nalulungkot talaga ako kapag ganoon ang nangyayari. Pero huwag kayo mag-alala, babasahin ko iyon pagka-update ko neto :) Lagi naman akong nagbabasa ng comments kasi na-aappreciate ko iyon at natutuwa kasi ako kapag nagbabasa ng comments niyo kaya alam ko nagiging reaksyon niyo sa bawat update, wala lang talaga akong time magreply huhu. Pasensya na kung ang lame ng mga ina-update ko lately. Alam niyo naman na nahihiya ako lagi sainyo kapag nag-a-update ako kaya minsan natatakot na kong magbasa ng comments pero ginagawa ko pa rin haha. I appreciate all your comments guyseu. Masaya ko na nagbibigay kayo ng sarili niyong opinion para makatulong sakin at mamotivate ako na mapaganda ang story kaya thank you :) I am not judging comments or being mad at it. I actually making this as my inspiration para mapaganda ang ginagawa. Alam ko parang walang pagbabago. Naka plot na talaga ang story kaya hindi ko na mababago. Actually last time, nagdadalawang isip pa ko ipost iyon dahil alam ko na sasabihin niyong paulit-ulit na lang, ikot-ikot o ang oa na sa kadramahan. Alam ko iisipin niyo na ulit-ulit na lang siya. But I still, updated it. Kasi iyon talaga ang dapat na mangyari. I know, I disappointed all of you. Pero may rason kung bakit ganoon ang kinalabasan ng last update. Every update has its reason. Kinailangan na maging ganoon ang update nung nakaraan para sa update ngayon at para sa susunod na update nito. Sana maintindihan niyo kung bakit kailangan ganoon ang last update. I'm sorry, guyseu. Alam ko ang lame kong Owtor. I'm sorry. Sinusubukan ko pong bumawi. Hindi ko siya pwedeng baguhin at palitan para lang magustuhan niyo. I want you guys like it the way it is. I'm sorry kung hindi niyo nagustuhan. I'm sorry. So ayun. Sana magustuhan niyo pa rin ang update na ito haha :) Thank you so much <3. I'm really sorry. So ayun na nga. Enjoy :) Ang haba na. Pasensya pati Owtor niyo madrama haha. Salamat :) Saranghaeyo <3]

***

Nang mapakalma ko na ang sarili ay nagpasya na kong bumaba. Nasan kaya si Lucian? Nasa kwarto kaya niya siya?

Tinignan ko ang sarado niyang kwarto. Napakagat ako sa labi at naramdaman ang masakit na hiwa sa puso ko. Patawarin mo ko, Lucian. Hindi ko na kayang masaktan. Gusto kong maging masaya na tayong dalawa kaya ko iyon ginawa. Sana mapatawad mo ko.

Bumuntong-hininga ako. Tumalikod na ko at bumaba sa hagdan. Pasado alasingko na ng hapon. Kinakabahan pa ko dahil baka makita ko si Lucian sa baba at hindi ko alam kung paano siya haharapin.

Pababa na ko ng hagdan nang makita ko ang hindi inaasahang bisita. Si Lucian ang ini-expect na makita ko sa baba hindi ang taong nakaupo sa sofa ngayon habang nakatingin sakin. Nangunot ang noo ko at agad nakaramdam ng galit, inis at panibugho ang puso ko. Anong ginagawa niya rito?

"So you're leaving..." hindi iyon tanong kung hindi isang nakakabwesit na statement dahil sa boses niyang nanghahamon. Paano niya nalamang aalis na ko? Tahimik na napailing ako. Of course. Sino pa ba? Si Lucian. Siguro ang saya ni Lucian nang sabihin niya kay Lucila na aalis na ko.