ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)

6. Bölüm

Multi: Ateş (Sonradan değiştirildi)

***
-Beni koruyacağını söylemiştin. Beni böyle mi koruyorsun?

Gözlerime inanamıyordum. Abimin ağzı burnu yer değiştirmişti.

-Abi iyi misin?

-Abi!

Öksürdü.
-Annemler uyanmasın.
Dedi zorlukla.

Kaldırmaya çalıştım ama gücüm yetmedi.

Omzuma attığım koluna tutunarak zorlukla kaldırdım.
Odama götürmek oldukça zor olmuştu ama yatağa yatırmayı başarmıştım.

Üzerini örttüm.

-Kimle kavga ettin?

Yarı ayık olduğu halde soruma cevap vermedi.

-Söylemezsen annemi çağıracağım.

Baygın bir şekilde baktı.

-Serkan. Dedi
"Serkan ve arkadaşlarıyla.

Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü sanki. Nefes alamadım, boğuldum. Büzüştüm sanki.

-O nasıl? Iyi mi?

-Değil. Kırdım ağzını gözünü.
Sırıtmak istedi yapamadı.

Içim titredi.
-B-ben gitmem gerek. Dedim.
Sanki evini bulabilecekmiş gibi.

Kapıya yönelmişken seslice inledi.

-Ahh.

Hemen yanına koşup üzerine eğildim.

-Iyi misin?

Kolumdan tutup çekti. Yanına düşünce sıkıca sardı.

-Uyuyalım.

-Bırak beni. Gitmek istiyorum.

-Anneme söylerim. Dedi sırıtarak.
Benim lafımı bana satıyordu.

Kıpırdamama izin vermedi. Gözleri kapalıydı. O kadar sıkı sarılmıştı ki hareket edemiyordum. Gözlerim yara bere içinde ki yüzüne kaydı. Istemsizce saçma sapan şeyler düşündüm. Adı üstünde saçmaydı. O benim abimdi. Böyle düşünmemeliydim. Ama bu kadar yakından da bu imkansızdı. Kim olsa incelerdim. Evet abim olmasa da incelerdim. Şuan o Serkan olsaydı mesela. Ah Serkan. Nasıl acaba şuan. Oda böyle mi? Kötü mü? Kıpırdandığımda dirseğim karnına çarptı.

-Ahh.

Sıçrayarak gözlerini açtı.
-Rahat dur. Dedi tıslayarak

Bir gariplik vardı. Tişörtünü çıkardım.

Karnında bıçak yarası vardı. Şok içinde bakıyordum. Nasıl bu kadar rahat olabilirdi?

-Hastaneye gidelim. Dedim
"Şuna bak ya. Sen bunla nasıl uyursun."

Tek gözüyle bana baktı.
-Ağlama gerizekalı.

Istemsizce gözlerimden süzülmüştü bir kaç damla.

Karnında büyük ve kanayan yara vardı.

-Kanıyor. Dedim "Hastaneye gidelim"

Tişörtü koyu renk olduğu için kan belli olmuyordu.

-Tişörtü bastır. Dedi

-Saçmalama. Ambulans çağıralım. Ben annemi uyandıracağım.
Kalkmaya yeltendiğimde bileğinden yakaladı.

Ardından elimdeki tişörtü elimle birlikte karnına bastırdı.

Acıyla yüzünü buruşturdu.
-Elini çekme ben uyuyorum.