ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)

30. Bölüm

-Gözlerim açıkken gördüğüm en güzel rüyasın.

Ateş sızarken Neşe onu kollarından tutup sürükleyerek yatağa yatırdı. En azından bir açıklama yapmasını isterdi oysa Neşe. Yanına uzandı. Neden burada olduğunu sorarsa sarhoşken sarılıp gitmesine izin vermediğini söyleyecekti. Yatakta döndü bütün gece. Uyku tutmadı.
Garip bir heyecan vardı içinde. Gece vakti durup durup kendi kendine sırıtıyordu. Güneş doğarken ancak uykuya dalabilmişti.

Ateş uyandığında ona sarılmış kadını fark etti. Hafifçe tebessüm ederek alnından öptü. Sonunda muradına ermişti. Oysa onu öperken Neşe'nin karşı çıkmasından çok korkmuştu.
kaç kere Serkan'ı sevdiğinden bahsetmesime rağmen ona karşı bir şey hissetmediğini umuyordu.

Neşe'nin uyanmaya başladığını fark edince geriye çekildi.

-Neden buradasın? diye sordu gülmemek için kendini zor tutarken.

Neşe'yi denemek ve birazda eğlenmek için bilmezden gelecekti. Ona karşı bir şey hissettiğinden emin olmak istiyordu sadece.

Neşe'nin bütün beklentili heyecanlı, yüzü soldu. Bütün gece Ateş'in uyanınca ona neler diyeceğini düşünüp durmuştu. Ama onda tık yoktu.

Dün gece kurduğu hayaller bir balonsa Ateş'in tavrı onu patlatacak olan bir iğneydi. Toparladı kendini.

-Şey sarhoştun beni yanına çektin. Sonra uyuya kalmışım işte--

-Neyse tamam. Okula geç kalacağız.

Neşe'yi kıvranmaktan kurtardı genç adam.

Kahvaltı yaparken sürekli birbirlerine bakıyorlardı. Sonra denk gelmiş gibi gözlerini çeviriyorlardı. Neşe ümitsizliğe kapıldı. Çünkü Ateş adım atmıyordu.

-Eee çocuklar okul nasıl gidiyor?

Neşe bir iki saniye okulla arasında ki ilişkiyi düşündü.

-Iyi iyi. Görmeyeli baya büyüdü. Seneye askere yollayacağım inşAllah.

Ateş kınarcasına baksada onun bu fırlama hallerini seviyordu.

-Ben Neşeyi takip ediyorum. Sevgili anne babacığım. Edebiyat dersinde çok başarılı.

Bir an ağzı yamulacak mı diye düşündü Neşe.

Mevzu değiştirmek için Neşe araya girdi. Çünkü bir sonraki soruların diğer derslerle ilgili olacağını biliyordu.

-Biz kalkalım artık. Okula geç kalacağız.

Neşe çantasını alırken Ateş arabanın anahtarını aldı.

-Benimle mi geleceksin?

Aslında gelmek istemese onu zorla arabaya bindirecekti. Sadece itlik olsun diye yapıyordu.

-Madem herkes her şeyi öğrendi. Yürümeme gerek yok diye düşünüyorum.

Yürümeyi severdi. Ama şimdi durum başkaydı.

Arabaya bindiler. Neşe yol boyu dün geceyle ilgili bir şeyler söylesin diye bekledi. Ama o aynı tas aynı hamamdı. Hödük diye geçirdi içinden. Kesin hiçbir şeyi hatırlamıyordu.

-Toprak. Dedi Neşe saçını geriye atarken.
"Ona üzülüyorum. Kötü gözükmeye çalışıyor. Ondan korkmamızı istiyor ama o öyle değil. Ben eminim.

-Biliyorum. Ama bir daha karşımıza çıkacak mı çıkarsa ne yapmalıyım bilmiyorum. Anneme de kırgınım. Çok karıştım ben.

Neşe elini Ateş'in omzuna koydu.
-Üstesinden gelmen için elimden geleni yapacağım.