ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)

43. Bölüm "KAYBEDENLER KULÜBÜ"

Yazardan

-Ateş.

Neşe yığılacak gibi oldu. Gücünü kaybedince duvara yaslandı. Dik durmalıyım. Dedi kendi kendine.

Koşup sarılmak istiyordu. Ama bu istek onu sadece sinirlendirdi. Daha ne kadar olmuştu ki kendine sözler vereli.

Ateş olduğu yere mıhlandı. Gözleri yerinden çıkacak gibiydi. Nefes alamadı.

-T-tabi boş bulduğun yere geçebilirsin.

Neşe ayaklarına hükmedemiyordu. Zorla boş bulduğu bir sıraya attı kendini.

Ateş ne yapacağını bilmiyordu. Derse devam mı etmeliydi yoksa Neşe'yi kolumdan tutup çıkarmalı mıydı?

-Ruhşen sen okur musun?
Yutkunarak söylemişti bunu.

"Türk edebiyatında hikaye---"
Ve o an Ateş ile Neşe göz göze geldi. Uzun uzun baktı birbirlerine.

Ateş dişlerini sıktı. Onu nasıl bulmuştu?
Bulması imkansızdı.

Hırsla Neşe'nin üzerine yürüdü. Kolundan tutup sınıfın dışına sürükledi.

-Ateş ne yapıyorsun?

Ateş gözünü karartmış sürüklüyordu.

-Ateş. Dur!

Yangın merdivenine girdiler.

-Ateş diyorum!

Neşe'yi duvara fırlattı.

-Burada ne işin var! Diye gürledi Ateş. Yüzü kıpkırmızıydı.

Neşe şaşkınlıkla baktı.

-Beni nasıl buldun?
Ateşin kafası karışıktı. Neşenin buraya nasıl geldiğini neden geldiğini bir türlü anlayamıyordu.

-Benim, seninle hiçbir alakam yok. Nakille geldim. Hem senin burada olduğunu nereden bilebilirim?

-Saçmalama buraya nakille gelmem mümkün değil! Diye gürledi.

Neşe durdu. Neden nakille gelemiyordu anlayamadı.

-Okuldan atıldım! OLDU MU?!

Ateş daha çok sinirlendi.

-Ne demek okuldan atıldım. Ya ben sen kal--

Ateş dudaklarını ısırdı.

-Devam et ne kalması?

Neşe belki bir sebep sunar diye umutla baktı.

-Yok bir şey.

Ateş gidecekti ama Neşe durdurdu. Derin bir nefes aldı ama sinirden dudakları titredi.

"Seni hiç bulamayacağım sanmıştım."
Gözleri doldu. Dudakları büzüldü.

"Sürekli beni terk edecek sorunları vardı da ben nasıl fark etmedim diye düşündüm."

Ateş'in tepki vermeden gözlerinin içine içine bakması onu daha da çıldırıyordu. Aslında Ateş bu dudakları titreyen kızı şevkatiyle sarmak istiyordu. Ancak Neşe'nin bundan dolayı umutlanmasından korkuyordu.

Neşe yavaşça kaşlarını çattı. Dişlerini sıktı. Sebep bile sunmayıp suratına pişkin pişkin bakması onu delirtiyordu.

-Senin erkekliğine de sevgine de haysiyetine de tüküreyim. Sen hayatımda gördüğüm en adi adamsın!

Tokat atmak için yeltendi. Ancak Ateş elini yakalayıp kendine çekti.

İkisinin de kokusu birbirine karışınca kendilerinden geçtiler.