ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)

5. Bölüm

-Evet. Abim yıllardır sevdiğim çocukla ilk konuşmamda onun ağzını burnunu kırdı. Mutlu oldun mu?

Gözleri döndü. Saçıma yapıştı.

-Ne demek sevdiğim adam lan. Onuda senide bir güzel döverim görürsün.

-Saçımı bırak. Beni rezil ettiğin yetmiyor mu?

-Hanfendiye bak rezil olmuşmuş.

Sözlerini bitirdikten sonra töre dizilerindeki namus bekçisi abi ses tonuyla konuştu.

"Sen töreye karşı geldin, namusumuzu iki paralık ettin."

Sanki her gün başka kızla gezen o değilmiş gibi konuşuyordu.

Histerik bir kahkaha attım.

-Komik olma. Başkalarının namuslarını kirletmek adamlığa sığar mı?

Saçımı daha çok çekmesiyle inledim.

-Bırak beni.

-Oğlum ne oluyor burada?

-Annemin-üvey annemin- sesiyle beni bırakıp şirince sırıttı.
Ben hemen annemin yanına gidip olayı abarta abarta anlatmaya başladım.

-Anne senin bu oğlun önce beni yok yazdı. Sonra derste tahtaya çıkarıp dalga geçti. Sezgin abiyle arkadaşımı dövdüler. Şimdide gelmiş beni hırpalıyor. Neymiş erkeklerle konuşmayacak mışım?

Annem tek kaşını kaldırıp Ateş'e baktı.

-Doğru mu Ateş?

-Anne ne yapayım Ateş'in kardeşi tenha da erkeklerle mi konuşuyor desinler?

-Ateş sana inanamıyorum. Ben seni terbiyeli ve saygılı bir insan olarak yetiştirmeye çalıştıkça sen serseri ve seviyesiz biri oluyorsun.

Atıldım.
-Çok haklısın anne. Bence bir cezayı hak ediyor.

-Neşe kes sesini.

-Haklısın Neşe. Ne yapsak ki? Dedi annem etrafa bakınırken. Keyfin işte şimdi yerine gelmişti.

-Anne uyma şuna.

Annem elini uzattı.
-Arabanın anahtarları.

Abim komik bir şekilde kıvranıyordu.
-Anne canımı al arabamı alma.

Ateş çocuk gibi boynunu büktü. Yazık (!)

-Anahtar Dedim.

Çıkarıp anahtarı uzattı. Ben atılıp anahtarı aldım.

-Abim insan olmayı deneyene kadar bu bende kalsın.

Ben odama doğru koşunca o da peşimden geldi.
Ben hızımı bir anda kesince o duramayıp üzerime düştü. Ben yatağa yüzüstü düştüğümden yüzünü göremiyordum.

-Abi kalk üstümden.

Üzerimdeki ağırlık azalınca önümü döndüm. Dirseklerini yatağa dayamış yüzü yüz hizamdaydı.

-Anahtar. Dedi.

-Yok öyle. Cezanı çekeceksin.

Nefesi suratıma vurdu.
-Hadi dirseklerim ağrıdı ver artık.

-Abi git diyorum. Vermeyeceğim.

Dirseklerini bırakınca üzerime düştü. Bir bütün beden olmuştuk sanki.

-Abi kalk üstümden.

Cevap vermedi.
-Kalkmazsan çığlık atarım.

-Aman iyi be! Nasıl olsa sınıf öğretmeninizim. Girebileceğim bütün derslerinizi de aldım. Acısını çıkarırım.