31. Bölüm

10.7K 577 97
                                    


***

-Öldürün gitsin.

Kulaklarımın yanlış duyduğunu düşünüp Toprak'a baktım. Yüz ifadesi söyledikleriyle uyuşuyordu. Kaşları çatık, nefretle bakıyordu.

-Toprak. Lütfen.

Sesim korkudan titriyordu.

-Bana bir şans ver.

Dediklerimi umursamadan arkasını döndü.

Göz göre göre gidiyordu.

-Ateş ve annenin seni neden aramadıklarını şimdi anlıyorum.

Arkasından bağırdım. Durdu.

-Sen--

Adam "Sus" diyerek beni bir odaya soktu.

İçeri de 10 kadar adam vardı.

-Toprak beyin hediyesi. Dedi beni yere fırlatırken.

Diğerleri pis bir şekilde güldü.

-Madem ben getirdim. İlk sıra benim.

Üzerime doğru geldi.

-Lütfen durun. Ben Ateş Yılmaz'ın kardeşiyim. Sizi yaşatmaz.

Adam geri çekildi.

-Şimdi gerçekten korktum(!)

Hep beraber güldüler.

-Sen hala Toprak beyin kim olduğunu kavrayamadın herhalde. 2 tane mahalle delikanlısıyla mı korkutacaksın beni.

Tekrar üzerime doğru gelmeye başladı. Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Korkudan titriyordum.

-Yalvarırım beni bırakın. Ne isterseniz yaparım.

Yerde geriye doğru gitmeye başlayınca 2 kişi kollarımdan tuttu. Elimden geldiğince çırpınmaya başladım. Gözyaşlarımı durduramıyordum. Adam elini kemerine attığında gözlerimi sıkı sıkı kapattım.

Gelen pat sesiyle gözümü açtığımda Toprak o adamı yere fırlatmıştı.

Hıçkırlar içinde ağlarken beni kolumdan tutup kaldırmak istedi. Ama o kadar korkmuştum ki bacaklarıma hükmedemiyordum.

Ben kalkamayınca beni omzuna atıp odasına kadar taşıdı.

Odaya girdiğinde beni bir eşya gibi yatağa attı.

Kurtulmuştum.

Ama hala ağlamamı durduramıyordum.

-Söyle! Diye gürledi. "Niye terk ettiler beni?

Yumruğunu sıkıp onun karnına geçirdim.

-Seni asla affetmeyeceğim.

Dedim boğuk çıkan sesimle.

-Ne sandın! Ben bu hikayenin kötü adamıyım anla artık!

-Ben sadece buraya senin için geldim.

-Neden? Kimsin ki sen? Annem babam mısın? Git! Ben o heriflerden daha tehlikeliyim. Sana daha kötü şeyler yapmayacağıma garantin var mı?

Ağlamamı durduramıyordum.

Elini saçıma doladı.

-Annem beni neden terk etti. Söyle.

-Neden biliyor musun! Çünkü sen şerefsiz insanın tekisin. Adisin.

Saçımı çekti. Bende onun saçına yapmıştım.

-Senden korkmuyorum.

Korkuyordum.

Bir süre saçımı çektikten sonra bunun kötü bir fikir olduğuna karar verip geri çekildi.

ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin