17. Bölüm/ "İlk kim başlamak ister?"

15.3K 673 340
                                    

Ateş'ten

-Beni neden öptün?

-Neşe çünkü ben---

Başımı çevirdiğimde sızmış olduğunu gördüm.

Ayağa kalkıp yatağın kenarına tekme atmaya yeltendim. Ama sonra uyandırmamak için vazgeçtim.

Odasından çıkıp salona boylanırken anahtar sesi geldi.

-Hoşgeldin anne.

-Hoşbulduk. Dedi annem çantasını fortmantoya bırakırken.

-Neşe nerede? Ders mi çalışıyor?

Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Neşe ders çalışacaktı(!) Güleyimde boşa gitmesin.

Annem Neşe'nin odasına yöneldiğinde önüne atlayıp geçmesine izin vermedim.

-Ee anne Neşe biraz rahatsızlanmış uyuyor.

-Neyi var ki? Dur ben bir bakayım.

-Ee yok o hasta değil. Çakı gibi. Şey ee şeyden--

-Söylesene oğlum?

-Anne acıktım ben.

-Tamam oğlum Neşe'ye bir bakayım.

Ayağımı sallamaya başladım.

-Ahh. Anne vallaha ayağıma kramp girdi. Ölüyorum kız. Heh tut. Ay fena oldum. Kısırı fazla mı kaçırdım ne?

Annem dalga geçtiğimi anlayıp söylenerek mutfağa geçti. Neyse ki unutmuştu.

Bende salona geçip bir film açtım.

***
Yazar'dan

Bir pazar sabahıydı. Neşe 1'e kadar uyanmadı. Tüm aile evde olduğundan annesi birlikte kahvaltı yapmak istemişti. Ama Ateş buna engel oldu.

Saatlerdir Neşe'nin başında uyanmasını bekliyordu. Ve nihayet Neşe uyanmıştı.

Eliyle yüzünü kapadı.

-Git burdan!

Ateş Neşe'nin iki elini tutup yüzünü açtı.

-Konuşacağız. Dedi bütün gece bu konuşmayı düşünmüştü.

"Biliyorum yaptığım şey çok saçmaydı. Sadece pansumandan korktuğum için dikkatini dağıtmak istemiştim. Ama boşluğuma denk geldi. Özür dilerim. Yaptığım hiç doğru değildi. Sen benim öz kardeşimden ötesin. Bu saçmalık yaşanmamış gibi davranamaz mıyız?

Bunların hiçbiri saçmalık değildi aslında. Ateş bunu yapmak istediği için yapmıştı. Ama henüz bunu kendisi bile bilmiyordu.

Hatta Neşe'nin hırçınlığı da Ateş gibi bu durumu kabullenemeyişindendi.

Öyle ki Ateş Neşe'ye ilgisi olmadığını kendine kabul ettirebilmek için eve kız bile getirmişti.

-Tamam bu seferlik affediyorum. Dedi "Kötü bir niyetle yapmayacağını biliyorum"

Sarıldılar birbirlerine.

-Canım abim.

***

Neşe'den

Ertesi gün okulda beni büyük bir sıkıntı bekliyordu. Serkan'a nolmuştu bilmiyorum. En son beni eve bırakacaktı. Sonrası yok.

Müdürün odasına girdim. Daha ilk dersten başıma bela olmuştu.

-Beni çağırmışsınız.

-Gel kızım.

İçeride tuvaletteki kızlar ve Serkan vardı.

ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin