ÜVEY ABIM EDEBIYAT ÖĞRETMENIM MI? (No Texting)

52. Bölüm/ Eyvah Basıldık!

Gececiler ses verin✌ saat: 0.30
Sabah beni güzel yorumlarla uyandırın olur mu😘
İyi geceler❤

***

-Biriniz burada ne olduğunu açıklayabilir mi?

-Anne? Dedim şaşkınlıkla

-Noluyor? Ne bu saçmalık?
Diyerek donuk donuk baktı.

Derin bir nefes aldım. Bacaklarım titriyordu.

-Anne bir oturur musun?
Dedi Ateş
Sesinden onunda gergin olduğu anlaşılıyordu.

Neredeyse ağlayacaktım. Bize ne olacaktı şimdi?

Annem istemeye istemeye oturdu. Gözleri "Hadi" der gibi bakıyordu.

-Biz uzun zamandır birlikteyiz.
Dedi Ateş. Tepkisinden korkuyordum.

- Ama siz kardeş gibiydiniz...

Anlamayarak bize bakıyordu.

-Kardeş gibi yapıyorduk aslında.
Dedim mırıldanarak.

Bir anda hiddetlendi.

- Ne saçmalıyorsunuz siz ya! Diyerek ayağa kalktı.
"Tabi bu kadar çok çalışıp çocukları boşlarsan olacağı bu!"

Oradan oraya volta atmaya başladı.

-Babanıza ne diyeceğim? Nasıl açıklayacağım bu durumu?

İkimizde kader mahkumu gibi ellerimiz bağlı duruyorduk.

-Ya bu nasıl olabilir? Nasıl sevgili olabilirsiniz aklım almıyor.

-Anne biz kardeş değiliz. Hiçbir zaman da olmadık. Sadece aynı evde yaşıyorduk. Neden gerçek kardeş mişiz gibi davranıyorsun?

Dedi Ateş gözleri umutla bakarken.

-Bu kader. Dedim çekinerek
"Bütün bunları biz yazmadık. Biz sadece oyuncuyuz.

Gülümseyerek Ateş'e baktım.

"Aynı evde büyümemiş olsaydıkta ben eminim ki kader bizi yine de karşılaştırırdı. Dünyanın neresinde doğarsak doğalım şartlar ne olursa olsun biz yine bir şekilde bulurduk birbirimizi."

Ateş gülümseyerek beni onayladı. Sonra elimi tuttu.

- Ben seni sevmek için yaratıldım. Dedi fısıldar gibi.

Kısa sürede olsa yaşadığımız andan soyutlanır gibi olduk. Tabi tiz bir bağırtı duyana kadar.

-Kesin şunu! Diye bağırdı annem."Bu saçmalık burada bitiyor. Bundan kimseye asla bahsetmiyorsunuz. Neşe sen hemen eve dönüyorsun!

Şakaklarını ovuşturdu.

-Anne yapma bunu.
Diye mırıldandım.
"Biz yanlış bir şey yapmıyoruz."

-Siz kendi pencerenizden bakınca yanlış bir şey yapmıyorsunuz. Daha o kadar küçüksünüz ki hayatın sillesini yemediniz tabi. Kimse sizin gerçekten kardeş olmadığınızı bilmiyor! Şimdi çıkıp biz kardeş değiliz deseniz bile hiçbir şey değişmeyecek! İnsanlar anlamayacak. Anlatamayacaksınız.-Derin bir nefes alıp elini saçlarına daldırdı- Anlatabildiniz mi söylene Ateş? Sezgin biliyor mu? Söylesene Neşe, Nur biliyor mu sevgili olduğunuzu?

Ateş'le birbirimize baktık. Kimse bilmiyordu.

Ayaklarını yere vurarak bir iki adım attı.

- Tabi ilk başta kolay gelir. Savaşırım dersin. Birlikte üstesinden geliriz dersin. Ama gelemezsin! Binbir köşeye dağılıverirsiniz. Sonra bir bakmışsın çocuğunun birini alıp arkana bile bakmadan kaçıp gitmişsin.