Nxenesja e Re | ✔ |

Shoket e dhomes

Dhoma ishte shume e madhe. Ngjante me shume me nje apartament. Kishte nje dhome gjumi, nje tualet, nje aneks dhe nje dhome ndenje. Dhoma e gjumit kishte dy krevate marinari, pra kisha edhe disa shoke dhome. Besoj se do t'ia kalonim mire.

I ndjeva kembet te me jepnin impulse per te pushuar nga lodhja e udhetimit, keshtu qe u shtrita tek krevati e siperme te njerit prej dy krevateve marinari. Mbylla syte dhe imagjinova per tri vitet e ardhshme ne kete akademi. Miqte e rinj, kenaqesite festive, oret e lodhshme per te studiuar nje test... e bera makth me duket. Ose per shoqet e dhomes... mos do te jete ndonje nga klubet e artit, ose nje fashionista, qe asoiron pee modele. Kush e di?

Fantazia ime u thye ne mijera copa kur degjova disa zera.

- Eduard, eja tani me ndihmo pak. - tha nje ze i gezueshem. - Ne jemi miq apo jo...

- Nuk mendoj se mund te ndihmoje, kur ti nuk mund te zgjidhesh asnje ekuacion te thjesht, - degjova nje ze te thelle e joshes.

- Eduard, nuk me behet fare vone cfare thua, - tha nje ze tjter kercenueshem. - keshtu qe me ndihmoh ta kuptoj.

- Uilliam, nese me urdheron me, te betohem se do te vras.

<Seriosisht e ka ky >

Zerat po afroheshin gjithmone e me teper, kur degjova nje hapje dere. Nje qetesi pushtoi dhomen, kur te tre djemte ( supozoj ) erdhen ne dhome. Po pretejdoja akoma se po flija.

-Kush dreqin eshte ky qe me ka zene krevatin? - tha pronari i krevatit. Mund te degjoja te qeshurat e dy te tjereve.

- Nuk mund ta besoj ta besoj qe kjo po i ndodh Uilliamit... - tha djali me zerin e gezueshem. - Do e postoj ne faqen time te Facebook...

Fjalia e djalit me zerin e gezueshem u nderpre nga zeri i pronarit te krevatit: - Nese ky nuk del nga vendi im brenda nje ore kam per ta hequr vete me pahir?

- Nuk mendoj se atij do t'i pelqej...

<Ketu ka te drejte>

- As dua t'ja di si ndihet ai, Austin, por nese e ke problem pse nuk e leviz dot ti...

< Cfare njeriu pertac! Prit, Austin, Uilliam, Eduard a nuk jane ne listen e atyre qe nuk duhet te ndeshesha... O Zot Im>

- Epo meqe ai po fle do i them "pershendetje" me vone... - tha Austin ne nje menyre te mezitur.

Djali tjeter Eduardi nuk foli pare.

< Dua te ta degjoje zerin...>

Ne dhome ra qetesia perseri.

Ndoshta Eliasi ka ngateruar dhomat... kot nuk do te thoshte te mos ndeshesha me keta djeme. Neser do te shkoj tek ai dhe do t'i them te me nderroj nga kjo dhome. Do te zgjohem ne oren 5 te mengjesit, keshtu qe mund te largohem nga kjo dhome djemsh.

< Nuk e kuptoje pse jam kaq e qete ne keto rethana. >

***

Hmm... po ndihesha ne ajer?! Jam ne cep ne krevatit!

Direkt hapa syte per te zbuluar se si trupi im i vogel ( jam 169 cm) ishte varur ne cep te krevatit dhe kembet e mia ishin te vetme ure lidhese qe me mbante mbate fort pas jetes. Nuk kisha si te mund te levizja.

<Fantastike. >

Isha ne buze te krevatit, gati te bija nga 2.5 metra lartesi ( nga krevati i siperm i krevatit te marinarit ne dysheme), duke e bere situaten time akoma me keq. Dhe po pesoja nje marrje mendsh. Ne cepat e syve, po grumbulloheshin curga lotesh si shiu ne cati.