Per shetitje

167 23 2
                                    

Uilliam's POV

Dolem nga ndertesa e shkolles. Nuk me besohet qe Saga ja mbushi mendjen drejtor Uillsonit te na linte te dilnim jashte shkolles. Per me teper Saga nuk ka mbushur as moshen e pjekurise. E cfare pastaj qe eshte cilesuar si nje "femije gjeni" dhe ne moshen 12 vjecare ka mbaruar gjimnazin dhe tashme ka marr diplome ne psikologji dhe mjeksi ? Mire, ndoshta e kam gabim, por ama nuk ka pse t'i japing kaq shume liri. Prinderit tane krenohen per te dhe e lene te beje cfare te doje. Edhe pse ajo mund te sillet si nje llastice eshte motra ime e vogel dhe e dua shume. Ndaluam perpara nje makine, kur Saga me hodhi nje tufe celsash.

- Do e ngasesh ti ? - tha ajo.

- E pse une ? - thashe i irituar.

- E para : une nuk kam patent. E dyta : kjo eshte dhurata jote e ditelindjes nga une. I lumtur ?

- E si ? - pyeta i shtangur. E si dreqin arriti motra ime te me bleje nje makine ?

- Epo duhet te ecesh me rrymen. Te njejten keshille ju jap edhe ju.  - me tha ajo me te qeshur. E pashe me mire makinen ishte nje Dodge Durango. O zot mos me thuaj qe motra ime eshte perfshire ne ndonje gje te jashteligjshme. Se mos jam une ndonje shembull perfekt. Une jam drejtues i nje bande. Te kete filluar edhe ajo. Jo nuk e besoje, do e pyese vet me mire.

-Ejani te gjithe ne bord. Ndenjesen e pare e kam une.

Hipem te gjithe ne makine, e cila tani eshte imja. Kam pasur edhe nje makine tjeter, por e cila u shkaterua gjate nje perplasje me nje bande tjeter. E trishtueshme, por e vertete. Nuk kam pasur shume fat me makinat.

- Pra ku do te ikim ? - thashe une. 

- Ne qendren tregtare. - u pergjigj Saga. - Kam ndermend t'ju mare juve per psonisje.

- Ne duket shume vajzerore. - thashe.

- "Vajzerore" me duket pikerisht fjala e duhur per te pershkruar fustanin roze qe qepa kur ishim femije. Ate nuk e vesha une, por ...

- Mire mjaft edhe pak arrijme atje. - rashe dakord. E urrej kur perdore kujtimet e perbashketa per te me kercenuar.  Edhe Adolfi e kuptoje se ku e kishte fjalen.


Ne qendren tregtare

Saga's POV

- Do te me pelqente te blija disa rroba te reja. Ato te Hollit te Madh nuk jane gje. - foli Aleksi.

- Per kete jam dhe une dakord. - u hodh Austini.

- Epo une jam shpetimtarja juaj. Keni nevoje per nje pamje te re.  - thashe. - Per me teper se shpejti eshte festa e themelimit te shkolles dhe ju duhen costume.

Shkuam ne nje dyqan ku kishte kostume per meshkuj. Mendova te ndihmoja djemte ne fillim.

- Kjo... - tha Austini.

- Shume e shkurter. - thashe.       

-Po ti as nuk e pe. - tha ai.

- Po e them me te vertet dhe une nuk genjeje kurre. - thashe me dore ne zemer, cudi qe nuk me ka shperthyer ndonjehere. - Epo te pakten Eduardi i eshte afruar shijeve te mia.

Ai buzeqeshi me vetkenaqje (akoma nuk I ka ikur ky ves, rrezik se mos peson paralize fytyre), dhe Aleksi vari turinjte.

- Mendova se edhe une mire isha. - mermeriti ai.

- Mos u merzit. Jam e sigurte qe edhe do te gjeni dicka. Tani largohuni kam deshire te dal pak Aiden. Eja. Dhe mos humbni.

- E ka marre fustanin tend te mbremjes ? - e pyeta.

- Po. 

- Po, aksesoret dhe kepucet ?

-  Jo.

- Epo me mua atehere.

Bashke shkuam tek dyqani i kepuceve. U habita kur me tha se nuk ishte mesuar te vishte taka te larta. Vajzat ne kete moshe u pelqejne shume. Apo tualeti dhe aksesoret ? Ishte hera e pare edhe per mua. Une nuk i frenkuetoje keto dyqane shpesh. Une isha me shume nje keshilluese e mire ne kete fushe (cuditerisht), por vet nuk me jepte asnje kenaqesi. Edhe ajo nuk ja kishte fare idene e ketyre gjerave, thjesht perpiqej te pershtatej. Ishte hera e pare qe u kenaqa te dilja me nje shoqe dhe jo nje shok. Me te shumtet e shokeve te mi jane djem ose shoqet e mia silleshin si djem.  

- Mire, kam nevoje te shkoje tek dyqani i disqeve, do vish.  

- Ne rregull.

U futem te dyqani i Fredit, pronari i ketij dyqani fantastik disqesh. Vije ketu per te blere disqe bosh te cilat i shkruaj me remix-et e mia si dhe per te blere kenget e grupeve e mi te preferuarsi : BTS, TWICE, EXO, BLACKPINK etj.

- Fred, gezohem qe te shoh mire. -  e pershendeta. Fredi eshte tek 30-tave, por nuk e ka problem te flas me te rinjte.

- Saga gezohem qe te shoh ty gjithashtu. - me pershendeti edhe ai. - Pra si mund te te ndihmoje.

- Po mendoja te blija nje pale kufje. - thashe une.

- Kam ato te mendoje se do te pelqejne. - tha ai dhe shkoje pas t'i merrte. Pas pak u kthye dhe i solli. Ishin me ngjyren time te preferuare - lejlan. Lejlaja ne psikologjine e ngjyrave ka kuptimin : fuqinë, fisnikërinë, luksin dhe ambicjen, shoqëruar me mençuri, dinjitet, pavarësi, kreativitet, mister dhe magji. Jam dakord 100%.

Dolem te dyja nga dyqani.

Kur ktheva koken u kujtova per Aiden, e cila kishte blere nje CD nje dore. Pashe nga ajo dhe kishte nje dore nje nga CD-te me muziken time.

- Ty te pelqen Wakana#Girl ? - e pyeta. Wakana eshte emri im i artit.

- Po, shume. Muzika e saj me pelqen kaq shume.

- Me behet qejfi qe po e thua me te vertete dhe nuk po perpiqesh te me besh qejfin. - thashe me buzeqeshje. Ajo e kuptoje qe isha une autori per te cilen po fliste.

- E papare. Nuk me besohet qe kam perpara autoren time te preferuar. - tha ajo me sy qe i shkelqeni.

- Wakana vjen nga wa qe do te thote "harmoni" dhe kana qe do te thote "luaj musik". - tha ajo pas pak.

- Po, e sakte. - Kjo vajze eshte... søsteren min*.

Mendimet m'u pasi dikush me mbylli gojen me nje leter te lagur me isofluran, nje lloj anestezisti, i cila ka nje ere shume te forte, mire une, por u habita kur ata tipat e kishin edhe me Aiden. Nese kjo eshte loje e Arturit, mos me lente zoti te bjere ne dashuri perseri me nje kryetar bande, qe ka moshe me te madhe se une dhe qe me rremben sa here te doje. Zoti mos t'ia jap kete fat edhe vajzes me te perdale.

________________________________________________

søsteren min* - do te thote "motra ime" ne norvegjisht. Familja e Uilliamit dhe Sages eshte nga vendet Skandinave. Ne boten e e tyre e quajne Republika e Odinhjem.


Aida dhe Saga jane rrembyer dhe Saga e di kush qenka.


Cfare do te ndodh ?

Rikthehemi javen e ardhshme.






Nxenesja e Re | ✔ |Where stories live. Discover now